Γεννήθηκε στα Ιωάννινα, φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή και στη συνέχεια σπούδασε στη σχολή Γαλατά Σαράι της Κωνσταντινούπολης. Πατέρας του ήταν ο Χασάν Ταξίν πασάς, ανώτερος αξιωματικός του στρατού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και αυτός που παρέδωσε τη Θεσσαλονίκη στους Έλληνες παρά τις πιέσεις που δεχόταν από τους Βούλγαρους.
Ο Κενάν Μεσαρέ υπηρέτησε ως υπασπιστής του πατέρα του, τον οποίο ακολούθησε στις διάφορες στρατιωτικές μετακινήσεις του σε ολόκληρη την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ήταν παρών κατά την υπογραφή της παράδοσης της Θεσσαλονίκης το 1912, στο Διοικητήριο. Μιλούσε άπταιστα αλβανικά, τουρκικά, περσικά, αραβικά, γαλλικά και ελληνικά και φέρεται να συνέταξε το πρωτόκολλο παράδοσης της Θεσσαλονίκης στα γαλλικά.
Μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας παρέμεινε στη Θεσσαλονίκη και πήρε την ελληνική υπηκοότητα. Το 1934 παντρεύτηκε τη Γιαννιώτισσα Ραφέτ, κόρη του Μουσταφά πασά, και εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Γιάννενα. Όταν πέθανε τάφηκε, σύμφωνα με την επιθυμία του, στο αλβανικό νεκροταφείο Τριανδρίας (Θεσσαλονίκη).
Ο Κενάν Ταξίν Μεσαρέ αποτύπωσε στα έργα του τοπία της Λίμνης των Ιωαννίνων, ζωγράφισε διάφορα πορτρέτα και υπήρξε ο εικονογράφος της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων το 1912-13 ενώ μετά δούλεψε για τη χαρτογράφηση των νέων συνόρων της Ελλάδας.
Συνήθιζε να χαρίζει έργα του, και για το λόγο αυτόν πολλά βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές ενώ πολλοί από τους πίνακές του χάθηκαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής και του Εμφυλίου.
Οι πίνακές του που αφορούν τον αγώνα του Μπιζανίου και την απελευθέρωση των Ιωαννίνων εκτίθενται στο Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων στο Εμίν Αγά. Τα έργα αυτά, σύμφωνα με την μαρτυρία του γιου του Σαχίν-Σέργιου (Ίνη) Μεσαρέ (1936-2017), δημιουργήθηκαν μετά το 1935 βάσει περιγραφών τρίτων προσώπων, μιας και ο ζωγράφος δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων. Το Έπος του 1940 όμως το έζησε από κοντά, και το αποτύπωσε σε μοναδικά ζωγραφικά έργα.
