Τρία χρόνια συμπληρώνονται από το θάνατο του εμβληματικού Στέλιου Σεραφείδη, και κανένας στην οικογένεια της ΑΕΚ δεν τον ξεχνά. Πώς να ξεχάσει εξάλλου μια προσωπικότητα που πρόσφερε στην ομάδα για περισσότερο από 70 χρόνια, τόσο ως τερματοφύλακας όσο και μετά, σε διάφορα πόστα.
Η ΑΕΚ φρόντισε να χαρίσει στον Στέλιο Σεραφείδη την αθανασία, με μια θέση στην «Αγια-Σοφιά – OPAP Arena», στον έναν από τους τέσσερις πυλώνες.
Ο Στέλιος Σεραφείδης γεννήθηκε στο Αιγάλεω από γονείς πρόσφυγες, που ήρθαν από τον Πόντο, με καταγωγή από την Κερασούντα και τη Σαμψούντα, αλλά και τη Γιάλτα. Τα παιδικά του χρόνια ήταν φτωχικά, με τον πατέρα του να εργάζεται ως οδηγός του τραμ.
Η καριέρα του ξεκίνησε από τους παίδες του Αιγάλεω και στη συνέχεια βρέθηκε για έναν χρόνο (1950-51) στον Απόλλωνα Αθηνών. Το 1951 σε ηλικία 16 ετών εντάχθηκε στην ΑΕΚ, ακολουθώντας τον μεγαλύτερο αδερφό του Λάμπη.
Στην Ένωση παρέμεινε επί μία και πλέον εικοσαετία, έως το 1972, όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, σε ηλικία 37 ετών. Με την κιτρινόμαυρη φανέλα αγωνίστηκε συνολικά σε 324 επίσημους αγώνες, κατακτώντας τρία πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα Ελλάδας.
Ο «γάτος», όπως ήταν το παρατσούκλι του, έκανε τρομερές επεμβάσεις σε κρίσιμα παιχνίδια για την ΑΕΚ, αλλά έμεινε στην ιστορία για το ήθος του, τις ηγετικές του ικανότητες και την αγάπη του για την ομάδα. Ο «αρχηγός των αρχηγών» συνέδεσε όχι απλά την καριέρα του, αλλά και τη ζωή του με την ΑΕΚ.
Ο Στέλιος Σεραφείδης ήταν ο νεότερος τερματοφύλακας που είχε αγωνιστεί με την ΑΕΚ σε τελικό Κυπέλλου. Παράλληλα, ήταν δεύτερος σε συμμετοχές πίσω από τον Ηλία Ατματσίδη, και δεύτερος μεγαλύτερος σε ηλικία, πίσω από το Νίκο Χρηστίδη.
Μετά το τέλος της καριέρας του παρέμεινε κοντά στην ΑΕΚ, συνεχίζοντας να την υπηρετεί από διάφορα πόστα.
Για αρκετά χρόνια υπήρξε ο προπονητής τερματοφυλάκων της ΑΕΚ, θέση από την οποία αποχώρησε το 1995, συνέχισε στις ακαδημίες του συλλόγου, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με την ομάδα ποδοσφαίρου σάλας του συλλόγου. Παράλληλα, ήταν ενεργό μέλος του Συνδέσμου Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ, και μέχρι το θάνατό του ήταν πρόεδρος.
Όλα αυτά τα χρόνια βρισκόταν δίπλα στην ομάδα της ΑΕΚ και σχεδόν δεν έχανε παιχνίδι. Τους τελευταίους μήνες η υγεία του είχε επιδεινωθεί, καθώς είχε καρκίνο στο στομάχι, αλλά φρόντιζε να πηγαίνει όσο το δυνατόν πιο συχνά στο γήπεδο. Τελευταία φορά που πήγε στο ΟΑΚΑ για να δει αγώνα της Ένωσης ήταν τον περασμένο Σεπτέμβριο, στο παιχνίδι με τη Λαμία.
Μόλις είχε βγει από το νοσοκομείο κα ανάγκασε τον γιατρό του και την κόρη του να τον πάνε στο γήπεδο.
Ο θάνατος του κυρ-Στέλιου πριν από έναν χρόνο βύθισε στη θλίψη τους πάντες στην ΑΕΚ, καθώς έφυγε πριν προλάβει να δει το νέο γήπεδο ολοκληρωμένο. Η σοβαρότητα της ασθένειάς του ανάγκασε τον Δημήτρη Μελισσανίδη να προχωρήσει στην τοποθέτησή του σε έναν από τους τέσσερις πυλώνες της «Αγια-Σοφιάς – OPAP Arena», προκειμένου να τιμήσει τον Σεραφείδη όσο ήταν εν ζωή.
Γι’ αυτό άλλωστε το γήπεδο της ΑΕΚ στο προπονητικό κέντρο στα Σπάτα ονομάστηκε «Σεραφείδειο», ενώ φωτογραφία του εμβληματικού παλαίμαχου υπάρχει κατά την είσοδο σε αυτό.
