Για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το σύνολο της Ευρώπης τείνει να εξελιχθεί σε πυριτιδαποθήκη και κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα δεδομένου ότι η φλεγόμενη Εγγύς και Μέση Ανατολή και η Λιβύη αποτελούν πλέον συγκοινωνούντα δοχεία με την Ευρώπη εξαιτίας της συνεχούς και μάλιστα αυξανόμενης ροής προσφυγικών και ευρύτερα μεταναστευτικών κυμάτων, που ως ιδιόρρυθμο τσουνάμι έχει σπείρει τον πανικό στην μέχρι πρόσφατα «παραδεισένια» Ευρωπαϊκή Ένωση. Τον αυθεντικό τίτλο της «πυριτιδαποθήκης» της Ευρώπης τον κρατάει βέβαια ακόμη η Χερσόνησος του Αίμου, την οποία οι της Εσπερίας την βλέπουν ως «Βαλκάνια» – με ό, τι αρνητικό μπορεί να περιλαμβάνει ο όρος.
Όμως, όπως πολύ σωστά είχε πει κάποτε ένας «Βαλκάνιος» πολιτικός, την πυρίτιδα μετέφεραν στην περιοχή μας οι Μεγάλες Δυνάμεις που έκαναν τα «παιγνίδια» τους στην πλάτη του καμπούρη.
Παρατηρώντας σήμερα τους καθημερινούς καβγάδες μεταξύ των προκυψάντων από τα συντρίμμια της Αυστροουγγαρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κρατιδίων της κεντρικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης, που στήνουν φράχτες και αλληλοκατηγορούνται κατινίστικα, αναρωτιέται κανείς σε τι είδους πολιτισμικό κενό έχει πέσει «το παγκόσμιο χωριό». Κάποιοι θεώρησαν τον πλανήτη δικό τους οικόπεδο και βάλθηκαν να το «ανατάξουν» και να δημιουργήσουν μια «νέα τάξη πραγμάτων», όπως κάποια αρρωστημένα μυαλά το σκέφτηκαν και πέτυχαν να το προωθήσουν παρασκηνιακά μέσα από βρόμικες διεθνείς διασυνδέσεις με τελικό μέχρι σήμερα αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, πολύ περισσότερους τραυματίες, ψυχικά και σωματικά, και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές, που βύθισαν στη φτώχεια πολλά εκατομμύρια ανθρώπους εφόσον διαλύθηκε πλήρως και η όποια παραγωγική βάση υπήρχε.
Οι δράστες των κατά συρροή εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας έχουν όνομα και δεν είναι άλλες από τις ΗΠΑ, οι οποίες καταπολεμώντας δήθεν την τρομοκρατία διέλυσαν μεθοδικά και σχεδιασμένα το ένα μετά το άλλο ισχυρά κράτη της περιοχής, συμπαρασύροντας και καθιστώντας συνένοχα συμμαχικά τους κράτη, ενώ κάποιοι άλλοι βρήκαν ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τα δικά τους βρόμικα σχέδια, όπως αυτό του ξεκληρίσματος μειονοτήτων συμπεριλαμβανομένου του χριστιανικού στοιχείου της Μέσης Ανατολής.
Στο βωμό του ενεργειακού πλούτου και της συναφούς προσπάθειας να διασφαλίσουν την ηγετική τους οικονομική και στρατιωτική υπεροχή για τις επόμενες δεκαετίες οι ΗΠΑ δεν δίστασαν, εμπλέκοντας και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους, να αιματοκυλήσουν προγραμματισμένα μεγάλες γεωγραφικές περιοχές, από το Αφγανιστάν μέχρι τη Λιβύη και από την Υεμένη μέχρι τη Συρία, ενώ γίνεται πλέον αντιληπτό και από τους επαρκώς αδαείς, ότι η χαώδης αυτή κατάσταση πρόκειται να επεκταθεί στην Τουρκία και πέραν αυτής. Ήδη έχει εμπλακεί ποικιλόμορφα και έντονα η Ρωσία, τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Συρία, δημιουργώντας τρικυμία στην ανώριμη Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου οι ακατάλληλες για τις περιστάσεις ηγεσίες της έχουν ήδη βαθμολογηθεί με μηδέν και έχει αρχίσει εμφανώς να ισχύει το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» λόγω της προσφυγικής λαίλαπας.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ούτε για τα μάτια του κόσμου δεν ξεστόμισαν οι ΗΠΑ κάποια λόγια πρόθεσης προσφοράς ουσιαστικής αλληλεγγύης προς τους Ευρωπαίους συμμάχους τους.
Θα μπορούσαν να είχαν προτείνει να απορροφούσαν κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από την δύσμοιρη τη Συρία, την οποία αιματοκύλισαν «για να φύγει ο κακός Άσαντ». Το αντίστοιχο αιματοκύλισμα του Ιράκ «εξαιτίας του κακού Σαντάμ» δεν τους έγινε μάθημα διότι, καβαλημένοι στο καλάμι της αλαζονείας, ζουν με την ψευδαίσθηση ότι θα επιβιώνουν στο διηνεκές δολοφονώντας κατά βούληση εκατομμύρια ανθρώπους και βυθίζοντας στη διά βίου μιζέρια πολύ περισσότερους.
Οι ΗΠΑ σιωπούν ένοχα κι εμείς εδώ στη χώρα των αρχαίων τραγικών γνωρίζουμε ότι θα εμφανισθεί η Νέμεσις, η οποία τόσες και τόσες φορές φρόντισε για ανατροπές διότι στο τέλος επικρατεί η Θεία Δίκη, που επιβάλλει τις δικές της «ανατάξεις» και φροντίζει για την αποκατάσταση της ομαλής και δίκαιης τάξης των πραγμάτων.