Το βιβλίο του τρίτου στη σειρά συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του Ντόναλτ Τραμπ είναι εξαιρετικά διαφωτιστικό και πρέπει να μελετηθεί λέξη προς λέξη από τους Έλληνες επιτελείς και διπλωμάτες, ειδικά στο τμήμα εκείνο που αφορά την προδοσία των Κούρδων από τις ΗΠΑ.
Όταν το Ισλαμικό Κράτος απειλούσε να καταλάβει ακόμα και τη Δαμασκό και να αποκτήσει διέξοδο στη Μεσόγειο υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να ελέγξει το σουνιτικό Ιράκ, το μεγαλύτερο κομμάτι της Συρίας (αν όχι ολόκληρη) και τον Λίβανο, και να αποτελέσει έτσι μια απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια.
Τότε η Τουρκία ήταν συνέταιρος του Ισλαμικού Κράτους και ο Ερντογάν μαζί με τον Νταβούτογλου ήταν αυτοί που του έδιναν αποστολές, όπως για παράδειγμα η κατάληψη της ηρωικής πόλης Κομπάνι. Παράλληλα η οικογένεια Ερντογάν έκανε… μπίζνες με τους τζιχαντιστές, εμπορευόμενη τα πετρέλαιά τους.
Η συνεργασία Τουρκίας – τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους ήταν σε γνώση των ΗΠΑ και της Ρωσίας, με την τελευταία μάλιστα να διαμαρτύρεται γι’ αυτό στον ΟΗΕ, καταθέτοντας σχετικό φάκελο με αδιάσειστες αποδείξεις και ντοκουμέντα.
Μέχρι τα τέλη του 2014 το Ισλαμικό Κράτος ήταν ανίκητο στο έδαφος. Είχε κερδίσει όλες τις μάχες με το στρατό του Ιράκ και της Συρίας. Οι μόνοι που αντιστέκονταν ήταν οι Κούρδοι της Συρίας που είναι οργανωμένοι στο Κόμμα της Δημοκρατικής Ενότητας και στις πολιτοφυλακές του (PYD/YPG).
Τότε οι ΗΠΑ, μπροστά στην τεράστια απειλή που συνιστούσαν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, αποφάσισαν να συνεργαστούν με το PYD/YPG κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της πόλης Κομπάνι.
Η συνεργασία αυτή απέδωσε καρπούς, αφού μετά από ηρωικό αγώνα και περισσότερους από 600 νεκρούς οι Κούρδοι κατόρθωσαν να εκδιώξουν τους τζιχαντιστές, πετυχαίνοντας την πρώτη νίκη εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.
Αυτό ήταν: ακολούθησαν η απελευθέρωση της Ιεράπολης/Μένπετζ, όπου οι Κούρδοι μέτρησαν περισσότερους από 400 νεκρούς, η απελευθέρωση της οιονεί πρωτεύουσας του Ισλαμικού Κράτους, της Ράκκας, η απελευθέρωση της Ντερ εζ Ζορ και των περιοχών όπου βρίσκονται οι περισσότερες πετρελαιοπηγές της Συρίας.
Έτσι, με τη συνεργασία των μαχητών του YPG και των δυνάμεων των ΗΠΑ απελευθερώθηκε ολόκληρη η περιοχή ανατολικά του Ευφράτη, καθώς και η περιοχή της Ιεράπολης/μένπετζ. Οι Κούρδοι πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος σ’ αυτόν τον κοινό αγώνα. Πάνω από 12 χιλιάδες νεκροί και άλλοι τόσοι, και περισσότεροι, τραυματίες.
Όταν οι Τούρκοι έχασαν τον συνέταιρό τους, το Ισλαμικό Κράτος, διαπίστωσαν ότι οι Κούρδοι στις περιοχές που απελευθέρωσαν μαζί με τις δυνάμεις των ΗΠΑ δημιούργησαν ένα ντε φάκτο αυτόνομο κουρδικό κράτος – το δεύτερο μετά εκείνο του Ν. Κουρδιστάν που λειτουργεί στο Β. Ιράκ ντε φάκτο από το 1992, ντε γιούρε από το 2005.
Τότε άρχισαν τα παζάρια του Ερντογάν με τον Τραμπ και τον πρέσβη Τζέιμς Τζέφρι που έχει διορίσει ως ειδικό απεσταλμέμο του στην περιοχή, ο οποίος επίσης φέρεται να έχει αναπτύξει περίεργες σχέσεις με το τουρκικό κράτος. Αποτέλεσμα αυτών των παζαριών ήταν οι ΗΠΑ να κάνουν κάτι ανήκουστο στην ιστορία του αμερικανικού κράτους: Να προδώσουν ανθρώπους με τους οποίους πολέμησαν ως σύμμαχοι στο ίδιο μέτωπο.
Αυτά τα βρόμικα παζάρια που περιγράφει στο βιβλίο του ο Τζον Μπόλτον οδήγησαν τον Τραμπ να θυσιάσει επενδύσεις δισεκατομμυρίων που είχε κάνει ο αμερικανικός στρατός στην περιοχή, να παραδώσει βάσεις και αεροδρόμια στους Ρώσους και να επιτρέψει στον τουρκικό στρατό με τους τζιχαντιστές της αλ Κάιντα και του Ισλαμικού κράτους να ειβάλουν στην περιοχή Γκρι Σπι – Σερεκάνιγε, για να δημιουργήσουν «ζώνη ασφαλείας».
Οι ίδιες οι αμερικανικές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναφέρουν ότι στις περιοχές αυτές, καθώς και στις περιοχές των Κούρδων με πρώτο και… καλύτερο το Αφρίν που πρόσφερε ο Πούτιν στο «πιάτο» του Ερντογάν (μετά από επίσης βρόμικα παζάρια), η Τουρκία διαπράττει συστηματική εθνοκάθαρση.
Γιατί τα αναφέρουμε αυτά; Γιατί αυτά θα πρέπει να μελετήσουν οι Έλληνες επιτελείς και διπλωμάτες, αφού είναι εξαιρετικά πιθανό να υποστούμε τα ίδια με τους Κούρδους, να μας προδώσει ο Τραμπ για μια χούφτα δολάρια ή λίρες Τουρκίας, όταν ο κόμπος φθάσει στο χτένι. Δηλαδή, όταν η Τουρκία βράλει το ερευνητικό σε ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Για όσους θεωρούν ότι υπερβάλλουμε, να υπογραμμίσουμε ότι η προδοσία έχει ήδη αρχίσει σε βάρος της Ελλάδας: Ο Τσαβούσογλου δήλωσε ότι ο Ερντογάν και ο Τραμπ τα έχουν βρει στη Λιβύη.
Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια: Οι ΗΠΑ, για δικούς τους λόγους και προφανώς για να εξισορροπήσουν την παρουσία της Ρωσίας εκεί, στηρίζουν πλέον ανοιχτά την Τουρκία στη Λιβύη, η οποία έχει κάνει κανονική εισβολή σε μια ξένη χώρα, με την οποία υπέγραψε μια εχθρική προς την πατρίδα μας συμφωνία.
Όπως αντιλαμβάνεται ακόμα και ένας που δεν είναι επιτελής ή διπλωμάτης, όταν οι ΗΠΑ στηρίζουν δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε να σταθούν στο πλευρό της Ελλάδας στη θαλάσσια περιοχή που εξασφαλίζει πρόσβαση στην Τουρκία στη Λιβύη.
Τα πράγματα δυσκολεύουν και η Ελλάδα βρίσκεται παγιδευμένη. Και δεν είναι μόνο αυτό. Η Τουρκία, παίρνοντας θάρρος από την υποστήριξη του Τραμπ και των ΗΠΑ, αποσκοπεί στο ξήλωμα των τριμερών συμμαχιών που έχει συνάψει η Ελλάδα με την Κύπρο, κάτι που αν συμβεί θα αποτελέσει στην κυριολεξία εθνική καταστροφή.
Για όσους έχουν αμφιβολίες, παραθέτω σχετικό άρθρο του επικεφαλής του γραφείο της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Sabah στην Άγκυρα, του Οκάν Μουρεντίσογλου, που αναφέρεται στο θέμα. «Η Τουρκία δεν σκοπεύει να περιοριστεί μόνο στις ενεργειακές πηγές. Γι’ αυτό κανείς να μην απορήσει αν δει τα τουρκικά F-16 και τα επιθετικά ελικόπτερα ΑΤΑΚ στις αεροπορικές βάσεις της Λιβύης με το πρόσχημα της ένωσης της χώρας και της δημιουργίας συνθηκών που θα διασφαλίζουν την ενότητά της», γράφει.
Συνεχίζοντας ο Μουρεντίσογλου αναφέρει: «Τα πετρέλαια της Λιβύης θα διατίθενται στις διεθνείς αγορές με έναν δίκαιο τρόπο, όπως δίκαια θα χρησιμοποιούνται οι λοιπές πλουτοπαραγωγικές πηγές. Αυτό ας το αποδεχτούν όλοι, από τώρα. Επίσης, ας βάλουν όλοι στους υπολογισμούς τους ότι θα αναδιοργανωθεί τάχιστα το τραπεζικό σύστημα της Λιβύης, για να εξασφαλιστεί η διακίνηση χρημάτων με ασφαλείς τρόπους».
Μάλιστα, επικεφαλής του γραφείου της Sabah στην Άγκυρα καλεί όλους τους ενδιαφερομένους να παρατηρούν με προσοχή τα βήματα που θα κάνει από τούδε και στο εξής η Τουρκία στη Λιβύη και συνεχίζει: «Δεν θα περιοριστεί στη συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, ούτε στην υπογραφή αμυντικής συμφωνίας. Θα επεκταθεί και σε θέματα ενέργειας-οικονομίας-εμπορίου, που θα την καταστήσουν βασικό παίκτη στη Μεσόγειο».
Και καταλήγει ως εξής: «Οι χώρες που μέχρι χθες ήταν απέναντι στην Άγκυρα –και δεν δέχονταν ότι δεν μπορεί να προχωρήσει καμία επιλογή που δεν συμπεριλαμβάνει την Τουρκία–, τώρα αντί να καταναλώνουν ασκόπως ενέργεια θα δοκιμάσουν να συνεργαστούν μαζί της. Άλλωστε, ήδη έχουν αρχίσει να έρχονται τέτοια μηνύματα! Δεν θα περάσει πολύς καιρός που θα δούμε τις χώρες που έδωσαν αέρα στην Ελλάδα που έχει αγωνία να διαμοιράσει τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου –δηλαδή, το μπλοκ της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ και της Αιγύπτου–, να βάζουν όπισθεν και να αποχωρούν από αυτό».
Πάρτε τα μέτρα σας κύριοι στη Λευκωσία και την Αθήνα. Τώρα δεν θα έχετε καμία δικαιολογία.
