Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης στα θέματα της ομοφυλοφιλίας δείχνουν την τραγωδία που ζει ο ελληνισμός. Χωρίς λογική, οντολογική και ηθική επεξεργασία αποδέχεται κάθε τι που προωθείται από τις πιο πλούσιες και άλλης παράδοσης ευρωπαϊκές χώρες. Λόγω της πολύ ισχυρότερης θέσης τους στην οικονομία, στην τεχνολογία, στους θεσμούς, κάνει την χωρίς πνευματικά ερείσματα πολιτική ηγεσία της Ελλάδας να αισθάνεται μειονεκτικά απέναντί τους. Ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να αισθάνεται ότι ο λαός που κυβερνά θα παραμείνει μικρός και ασήμαντος αν δεν ακολουθήσει τις πολιτισμικές επιλογές των ισχυρών λόμπι της Δύσης…
Το αίσθημα της μειονεξίας οδηγεί την πολιτική μας ηγεσία όχι μόνο να τα μιμείται, αλλά να τα ξεπερνά για να δείξει πιο «προοδευτική»…
Είναι χαρακτηριστικό ότι το λόμπι στην Ελλάδα των λεσβιών, γκέι, αμφιφυλόφιλων και τρανς εκφράζει την ικανοποίησή του που η Ελλάδα στα ζητήματά τους έχει καταστεί «μια από τις πιο φιλελεύθερες χώρες της Νότιας Ευρώπης»…
Ο άκριτος μιμητισμός της πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας φαίνεται από το γεγονός ότι όσο οι ισχυρές χώρες της Δύσης (ΗΠΑ, Αγγλία κ.ά.) έως, περίπου, το 2000 είχαν αυστηρούς νόμους κατά της ομοφυλοφιλίας δεν διαμαρτυρήθηκε, ούτε πήρε κάποια πρωτοβουλία για προώθησή της. Όταν η Δύση υποχώρησε στις απαιτήσεις του δεσπόζοντος λόμπι των ομοφυλόφιλων στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο και στην Ουάσινγκτον, τότε άλλαξε στάση έναντι της ομοφυλοφιλίας, και «εκσυγχρονίστηκε»…
Ο εκ μέρους της ελλαδικής πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας μιμητισμός δεν είναι κάτι νέο. Τον είχε επισημάνει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης από τον 19ο αιώνα! Στο μυθιστόρημά του «Το λάβαρον» γράφει ειρωνικά ότι κραυγάζουν οι μιμητές της Δύσης: «Μη θρησκευτικά, προς Θεού! Το ελληνικόν έθνος δεν είναι βυζαντινοί, εννοήσατε; Οι σημερινοί Έλληνες είναι κατ’ ευθείαν διάδοχοι των αρχαίων. Έπειτα επολιτίσθησαν, επροώδευσαν και αυτοί συμβαδίζουν με άλλα έθνη…».
Σα να γράφτηκε το κείμενο σήμερα για τα θρησκευτικά και για τα άλλα πολιτιστικά…
Ιστορικής εκτάσεως δήλωση μιμητισμού είναι αυτή του τ. υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, στην Καθημερινή της Κυριακής, 29ης Απριλίου 2018: «Με αφορμή τις αντιδράσεις της Εκκλησίας για τον νέο οργανισμό του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να συζητήσουμε τη μεταφορά της αρμοδιότητας των θρησκευμάτων σε άλλο υπουργείο, π.χ. στο Εσωτερικών, όπως σε άλλες χώρες». Όπως σε άλλες χώρες, όχι για κάποιο άλλο λόγο, αλλά για να μιμηθούμε τις άλλες χώρες… Καμία σκέψη ότι το υπουργείο για την Παιδεία και τη Θρησκεία υπάρχει πριν να απελευθερωθεί η χώρα μας, ως ανάγκη υπάρξεως του λαού μας, καμία αναφορά ότι η Ορθοδοξία είναι βασικό στοιχείο της ιδιοπροσωπίας μας. Ο Ν. Φίλης προτείνει η Ορθοδοξία να ανήκει σε υπουργείο που έχει αρμοδιότητες στα ληξιαρχεία, στη μεταναστευτική πολιτική, στην ισότητα των φύλων, ακολουθώντας την παράδοση «άλλων χωρών», όχι τη δική μας…
Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος
