Γέμιζε η αυλή του σχολείου, ξαναγέμιζε κόσμο, κρύωνε ο καιρός, θερμαινόταν από τις μνήμες, τους ήχους, τις λέξεις με τόσα μηνύματα, η θεόρατη σκηνή μας χωρούσε όλους, το ταξίδι στον Πόντο πονά μέσα στις χαρές του, δακρύζει και πνίγει και πνίγεται… Βολέψαμε όλοι τις καρδιές μας, αφεθήκαμε στους ηθοποιούς, στις λύρες, στους τραγουδιστές, στους χορευτές, στο παρόν που τόσο μας συνθλίβει, που όμως τόσο ευγενικά μας καλεί να συντριβεί, είτε είναι Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε κυβέρνηση τωρινή και επερχόμενη, ανάπτυξη ή υπανάπτυξη, είτε πολιτισμός ανύπαρκτος, ακόμα και Έρως λατρεμένος!!!
Το βράδυ της Πέμπτης 24 Αυγούστου, άνοιξε στο Σχολείο το 23o Ποντιακό Πανοΰρ, τετραήμερης δράσης, της Ευξείνου Λέσχης Επισκοπής Νάουσας. Και γίναμε μαθητές, και μας άρεσε, της παράσταση Ζωή και κότα… με χαβίτς και με κορκότα, των Δημήτρη Πιπερίδη, Κώστα Βαμβακίδη, σκηνοθεσία Γιάννη Μποσταντζόγλου, με τους Κώστα Βουτσά, Τάκη Βαμβακίδη, Αλέξη Παρχαρίδη, Χρύσα Συμεωνίδου, Έρρικα Νικολαϊδου, Δημήτρη Πιπερίδη.
Ας καταγραφεί, συντελείται κάτι σπουδαίο με τούτη την παράσταση! Συμπρωταγωνιστεί με τους ηθοποιούς και ο χορευτικός σύλλογος του κάθε τόπου που επισκέπτεται ο θίασος και είναι αυτό που θεριεύει την παράσταση και απαλύνει τις όποιες αδυναμίες κουβαλά. Ο Τάκης Βαμβακίδης όργωνε έσπερνε θέριζε, αλώνιζε στη σκηνή, ο Κώστας Βουτσάς κύριος της νιότης του, ο συγκλονιστικά απολαυστικός Αλέξης Παρχαρίδης ως γραία Παρθένα και άδοντας, οι κυρίες μας Χρύσα και Έρρικα με πολλές πολλές καλές «ισορροπίες»…
Μάς πότισαν, μάς τάισαν, μάς χόρτασαν, τους χιλιοευχαριστούμε… Τάκη κουβάλα τον Πόντο, την καρδιά μας, κάθε ένα δάκρυ, δυο Πατρίδες γεννά.
Ηλίας Τσέχος
- Όλες οι φωτογραφίες είναι του Ηλία Τσέχου.
