20 Σεπτεμβρίου 1921. Στην Αμάσεια οι αγχόνες είναι στημένες από μέρες, ο Πόντος όλος φλέγεται από το αντάρτικο. Επιφανή μέλη της ποντιακής κοινωνίας εκτελούνται καθημερινά (συνολικά 174 άτομα καταδικάστηκαν από τα Δικαστήρια Ανεξαρτησίας).
Η κορύφωση έμελλε να έρθει την επομένη, στις 21/9.
Στον αθηναϊκό Τύπο η είδηση υπάρχει, καταλαμβάνει όμως μετά βίας λίγες αράδες στις τελευταίες σελίδες. Στην («άκρως προοδευτική», όπως αυτοχαρακτηρίζεται) εφημερίδα Αθηναϊκή, για παράδειγμα, βρίσκουμε κυριολεκτικά στην τελευταία σελίδα το ειδησάριο «Συνεχίζονται οι διωγμοί των Ελλήνων», όπου διαβάζουμε:
Κων/πολις, 20 Σεπτεμβρίου. (Ιδ. τηλ. «Αθηναϊκής»). — Η Κυβέρνησις της Αγκύρας εξακολουθεί την εξολόθρευσιν των Ελλήνων της Ανατολής. Κατεδίκασεν εις θάνατον και εξετέλεσε την ποινήν όλων των προκρίτων Σαμψούντος και Πάφρας, εν όλω ογδοήκοντα προσώπων, με την πρόφασιν ότι απέβλεπον εις δημιουργίαν δημοκρατίας του Πόντου.
Μεταξύ των θανατωθέντων είνε οκτώ ιατροί, έξ δικηγόροι, οκτώ φαρμακοποιοί και οι λοιποί μεγαλέμποροι και τραπεζίται. Ο άλλος άρρην πληθυσμός της Σαμψούντος και Πάφρας κατεδικάσθη εις καταναγκαστικά έργα. Άπασαι αι περιουσίαι, κινηταί και ακίνητοι εδημεύθησαν. Αι επιζήσασαι Ελληνίδες γυναίκες και παιδία της Πάφρας και του Αλατζά, εξετοπίσθησαν εις άγνωστον μέρος.
Επίσης διετάχθη υπό του Κεμάλ ο εκτοπισμός των επιζώντων γυναικοπαίδων της Σαμψούντος.
