Το μνημοκέρε είναι ένα έθιμο που έρχεται από μακριά –στο χώρο και στο χρόνο– αλλά τηρείται ευλαβικά στα ποντιακά σπίτια, στη μνήμη των αγαπημένων που έχουν πεθάνει, αλλά και όσων δεν έχουν κάποιον να τους ανάψει ένα κεράκι.
Σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, άλλωστε, οι ψυχές βρίσκονται μαζί μας από τα Χριστούγεννα μέχρι απόψε τα μεσάνυχτα, που οι Ουρανοί θα κλείσουν και πάλι.
Η Λεβαία Αμυνταίου, ποντιοχώρι σε μεγάλο ποσοστό, είναι μία από τις περιοχές όπου το έθιμο αναβιώνει στα σπίτια κάθε χρόνο. Η Κατερίνα Μαυρίδου, πρόεδρος του τοπικού Ποντιακού Συλλόγου, μίλησε γι’ αυτό στην εκπομπή «Περίμετρος».
«Είναι ένα έθιμο που γινόταν στον Πόντο, την παραμονή των Φώτων. Ανάβουμε ένα κερί μετά το μεσημεριανό για τις ψυχές των πεθαμένων, για τους δικούς μας ανθρώπους και για όλους που δεν έχουν κάποιον να τους ανάψει κερί. Ονοματίζουμε το κάθε κερί για την ψυχή του κάθε ανθρώπου, την ώρα που το ανάβουμε λέμε το όνομα του ανθρώπου που του αφιερώνουμε το κερί.
»Προσπαθούμε να τηρούμε τα έθιμα όπως τα έφεραν οι προγονοί μας. Πρέπει να είμαστε γύρω από τραπέζι μέχρι να καεί και το τελευταίο κερί», λέει.
Και η Ιωάννα Αποστολίδου, αντιπρόεδρος του σωματείου προσθέτει: «Θυμάμαι τη γιαγιά μου που προσπαθούσε να μας μάθει τα έθιμα, βλέπω ότι πλέον έχουν ξεχαστεί, αλλά προσπαθούμε μέσα από το Σύλλογο να τα μάθουμε στη νέα γενιά».
