Όλια τα κάστρα είδα κι όλια γύρισα,
κι άμον του Ήλ’ το Κάστρον, κάστρον ’κ’ έτονε.
Σεράντα πόρτας είχεν κι όλια σίδερα,
κι εξήντα παραθύρια κι όλια χάλκενα.
Και του γιαλού η πόρτα έτον μάλαμαν.
Τούρκος το τριγυρίζει χρόνους δώδεκα,
μήδ’ επορεί να παίρει, μήδ’ αφήνει ατο.
Κι ένας μικρός Τουρκίτσος, ρωμιογύριστος,
ρόκαν και ροκοτζούπιν βάλ’ ’ς σα μέσα του,
αδράχτιν και σποντύλιν παίρ’ ’ς σα χέρια του,
μαξιλαρίτσαν βάλει κι εμπροζώσκεται
κι εγέντονε γυναίκα, βαριασμένισσα.
Το κάστρον τριγυρίζει και μοιρολογά.
Άνοιξον, πόρτα, άνοιξον, καστρόπορτα,
Άνοιξον να εμπαίνω, Τούρκοι διώχν’νε με.
Ναϊλί εμέν την μάρσαν, την χιλιάκλερον
και πού να παιδοποίγω, χειμωγκόν καιρόν.
Άνοιξον, πόρτα, άνοιξον καστρόπορτα
Άνοιξον να εμπαίνω, Τούρκοι διώχν’νε με.
Το κάστρον ’λογυρίζει και μοιρολογά,
κι η κόρ απέσ’ ακούει και καρδοπονά.
Κι απ’ όθεν ’μπαίν’ ο ήλιον, έμπα απέσ’ κι εσύ,
κι απ’ όθεν ’βγαίν’ ο φέγγον, έβγα έξ’ κι εσύ.
Κι άμον ντ’ ενοίγε η πόρτα, χίλιοι έτρεξαν
κι άμον ντ’ εκαλανοίγε, μύριοι έτρεξαν.
Κι άλλοι την κορ’ αρπάζ’νε κι άλλοι τα φλουριά,
κι από το παραθύρ’ η κόρ’ επήδησε,
’ς σε παλικάρ’ εγκάλιας ψυχομάχησε.
Πηγή: efxinospontos.gr.
⇔
Κώστης Ποτσίδης (1928-1994)
Γεννήθηκε στον Πολύμυλο Κοζάνης τα πρώτα χρόνια μετά την εγκατάσταση των Ποντίων στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα το 1928. Ο πατέρας του Ιωάννης είχε καταγωγή από την Κουνάκα και η μητέρα του Μαρία Καλλιανίδου από το Μελιανάντων της Άνω Ματσούκας.
Ο Κώστης Ποτσίδης μαγεύτηκε από την ποντιακή λύρα σε ηλικία 8 ετών όταν επισκέφτηκε το χωριό του ο μεγάλος λυράρης Σταύρης Πετρίδης.
Εκτός από τη λύρα, μια άλλη αγάπη του ήταν η μελισσοκομία. Σε ηλικία 27 ετών βραβεύθηκε για την ποιότητα του μελιού του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ο Κώστης Ποτσίδης παντρεύτηκε την Κυριακή Ιωσηφίδου από την Ξηρολίμνη Κοζάνης (η οποία επίσης καταγόταν από την Κουνάκα της Άνω Ματσούκας), και απέκτησαν τρία παιδιά: τη Μελπομένη, τη Σωτηρία και τη Μαρία.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών το 1994 από ανακοπή καρδιάς.
- Πηγή: facebook / Ένωση Ποντίων Ματσούκας • Μαρία Ποτσίδου.
