Χάρρυ Κλυνν: Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι χωρίς έπιπλα και κουρτίνες «για να είναι εύκολο να γυρίσουμε πιο γρήγορα στην πατρίδα»

Ο γιος του μπαρμπα-Νίκου και της Κυριακίτσας, που μεγάλωσε σε ένα σπίτι χωρίς έπιπλα και κουρτίνες «ώστε η οικογένεια να είναι εύκολο να μετακομίσει γρήγορα στην πατρίδα», σύμφωνα με τη μάνα του, αγάπησε βαθιά την Καλαμαριά. Το αποδεικνύει η ενασχόλησή του με τον Απόλλωνα, τον οποίο όταν γύρισε από την Αμερική στις αρχές της δεκαετίας του 1980 τον βρήκε να αγωνίζεται στη Β΄ και τη Γ΄ Εθνική.

Ο Χάρρυ Κλυνν περπάτησε στα στενά της γειτονιάς του, έπαιξε μπάλα με πιτσιρικάδες στην αυλή του σχολείου του. «Εδώ έμαθα να κλαίω, εδώ έμαθα να γελάω», ανέφερε μπαίνοντας στο πατρικό του σπίτι.

Το 1981 γυρίστηκε ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του. «Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια στη Θεσσαλονίκη, τα παιχνίδια μου στην Καλαμαριά. Όταν θέλαμε να παίξουμε “κλέφτες και αστυνόμους” δεν έβρισκες κανέναν που να ήθελε να παίξει τους αστυνόμους. Πεινούσαμε, κρυώναμε και ελπίζαμε. Στην Καλαμαριά πεινούσαν, κρυώνανε και ελπίζανε», ακούγεται να λέει.

Στην Καλαμαριά συνάντησε τον Γιάννη Βλασταρίδη (Τσανάκαλη) με τον οποίο τραγούδησαν μαζί ποντιακά. «Παιδιά της Ανατολής, πονεμένα. Που κλείνουν μέσα στο γέλιο τους τον πόνο και το παράπονο. Μαύρα κορακίσια μάτια, έτοιμα να γεμίσουν δάκρυα στο άκουσμα της λύρας και της φωνής του Στέλιου», λέει στη συνέχεια, προτού συναντήσει και τον Στέλιο Καζαντζίδη σε μια ταβέρνα της περιοχής.

Ποιος ήταν ο Χάρρυ Κλυνν

Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης, όπως ήταν το όνομά του, γεννήθηκε στις 7 Μαΐου 1940 στην Καλαμαριά σε οικογένεια Πόντιων προσφύγων. Ξεκίνησε τυχαία την καριέρα του στο χώρο του θεάματος σε ηλικία 18 ετών, μετά τη συμμετοχή του σε βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη, όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο και μια πρόταση για κάθοδο στην Αθήνα και σπουδές στη δραματική σχολή του Πέλου Kατσέλη.

Από το 1958 έως το 1964 θήτευσε στο βαριετέ των αναψυκτηρίων και στα καμπαρέ της Αθήνας, όπου άρχισε να γίνεται γνωστός. Στους χώρους αυτούς διαμόρφωσε τους υποκριτικούς του κώδικες, έχοντας ως πλεονεκτήματα την ικανότητά του στον αυτοσχεδιασμό και την ευφυή χρήση της εύπλαστης σε μούτες φυσιογνωμίας του.

Το 1964 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου Τα 201 καναρίνια και κράτησε έναν ρόλο στη μεγάλη επιτυχία του Βασίλη Γεωργιάδη Γάμος αλά … ελληνικά. Την ίδια χρονιά ταξίδεψε για σειρά εμφανίσεων σε Καναδά και ΗΠΑ, όπου έμεινε και εργάστηκε επί 10 χρόνια. Στο Σικάγο παντρεύτηκε τη Χαρίκλεια Μακρή, η οποία του χάρισε τρία παιδιά: τον μετέπειτα σκηνοθέτη Νίκο Τριανταφυλλίδη (1966-2016), τον Αποστόλη και την Κορίνα.

Επέστρεψε στα πάτρια εδάφη στα τέλη του 1974 και άρχισε να εμφανίζεται σε μπουάτ της Πλάκας και αργότερα σε νυχτερινά κέντρα. Έγινε ευρύτερα γνωστός από τις παράνομες κασέτες με τα προγράμματα των εμφανίσεών του και ιδιαίτερα με τον πρώτο του δίσκο Για δέσιμο, που κυκλοφόρησε από την Columbia το φθινόπωρο του 1978.

Ήταν η πρώτη φορά στην ελληνική δισκογραφία που ένας σατιρικός δίσκος γνώρισε τόσο μεγάλη επιτυχία, με πωλήσεις που θα ζήλευαν τα μεγάλα ονόματα του τραγουδιού της εποχής εκείνης.

Εμφανιζόταν πλέον ως Χάρρυ Κλυνν – ένα ψευδώνυμο, που, όπως είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή του, ήταν ακριβώς το αντίθετο από τον «Dirty Harry», τον αστυνομικό που ενσάρκωνε ο Κλιντ Ίστγουντ στην ομώνυμη σειρά ταινιών και ο οποίος εκείνη την εποχή μεσουρανούσε στις αίθουσες των κινηματογράφων.

Τη δεκαετία του 1980 ο Χάρρυ Κλυνν ήταν ίσως το πιο καυτό όνομα της ελληνικής σόου μπιζ, μέσα από τις εμφανίσεις του στο θέατρο, τον κινηματογράφο, τις βιντεοταινίες, τη διαφήμιση (με χαρακτηριστική αυτήν για τα… φουντούνια) και την παρουσία του στην δισκογραφία. Εποχή άφησαν οι ήρωες που ενσάρκωνε, όπως ο «Τραμπάκουλας», ο «ταξιτζής» και ο «γύφτος με τις πατάτες». Στην επιτυχία του συνετέλεσε η συνεργασία του με τον Πόντιο συγγραφέα Γιάννη Κακουλίδη, καθώς και μια ομάδα συνεργατών που έγραφαν τα κείμενα των παραστάσεών του.

Η θητεία του στα καμπαρέ υπήρξε, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ένα μεγάλο σχολείο όπου μαζί με την αμερικάνικη επιρροή του stand-up comedy, του οποίου υπήρξε πρωτοπόρος στην Ελλάδα, τον ώθησε να δημιουργήσει το προσωπικό του ύφος, δηλαδή την τόλμη να γίνεται ιδιαίτερα αιχμηρός από σκηνής, σατιρίζοντας τους πάντες και τα πάντα.

Ιδιαίτερα στο στόχαστρο της σάτιράς του βρέθηκε το ΠΑΣΟΚ, που κυριαρχούσε τότε πολιτικά.

Καλλιτεχνικά πολυπράγμων, εξακολούθησε και μετά το 2006 (οπότε και επέστρεψε και ζούσε στη γενέτειρά του, την Καλαμαριά) να ζωγραφίζει, να γράφει και να εκδίδει ποιητικές συλλογές. Παράλληλα δραστηριοποιήθηκε στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στο ποδόσφαιρο. Το 1980 ανέλαβε τις τύχες του Απόλλωνα και το 1988 εκλέχθηκε πρόεδρος της ΕΠΑΕ, όπου διακρίθηκε για την ιδιαίτερα μαχητική στάση του έναντι της πολιτείας.

Πολιτικά και κοινωνικά ενεργός, δραστηριοποιήθηκε σε θέματα ποντιακής ομογένειας, ενώ είχε διεκδικήσει δύο φορές τον δήμο Καλαμαριάς (το 2006 και το 2010, την πρώτη φορά με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας και τη δεύτερη ανεξάρτητος). Εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος και παρέμεινε επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης από το 2006 έως το 2014.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία επιδεινώθηκαν ύστερα από την απώλεια του γιου του Νίκου, το 2016. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Μαΐου 2018, σε ηλικία 78 ετών. Η κηδεία του έγινε με λύρες και ποντιακά μοιρολόγια.