Ακόμα και οι Τούρκοι παραδέχονται ότι πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο των παλαιών κατοίκων της πόλης, των Ελλήνων, και το διατηρούν μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της Σινώπης, προσαρμοσμένο στην πίστη τους.
Πρόκειται για το έθιμο γιαλέσσα, όπως αποκαλείται το παραδοσιακό δρώμενο που λαμβάνει χώρα το μήνα που γιορτάζεται το Ραμαζάνι.
Οι εκδηλώσεις του εθίμου, που γίνονται υπό την ευθύνη του τοπικού δήμου και διαρκούν δύο ημέρες, ξεκινούν με την περιφορά ενός πλοίου στους δρόμους της πόλης και τη συνοδεία πομπής που τραγουδά το «Έγια μόλα έγια λέσα, χελέσσα». Η πομπή με το καράβι ανά χείρας ξεκινά από τους ταρσανάδες, που δεν είναι τίποτε άλλο από τα παλιά ελληνικά ναυπηγεία, και υπό τους ήχους του «χελέσσα» διατρέχει ολόκληρη την πόλη και ζητεί τον οβολό των επαγγελματιών αλλά και των πολιτών.
Το ποσό που συλλέγεται, διατίθεται για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Το… τραγούδι που λένε οι σημερινοί κάτοικοι της Σινώπης έχει τον εξής στίχο: «Χελέσσα, γιαλέσσα, έγια μόλα γιούσα, γιούσα χοπ». Το συγκεκριμένο έθιμο αναβιώνεται μόνο στη Σινώπη, την παλιά μητρόπολη του Πόντου.