Την εβδομάδα που πέρασε, η επικαιρότητα στην πατρίδα μας κηλιδώθηκε από δύο γεγονότα που είναι εξαιρετικά ανησυχητικά για την δομή, τη λειτουργία, ακόμα και την επιβίωση του κράτους. Φαινόμενα που στην ουσία καθιστούν πιθανό να επαληθευθεί αυτό που έχω ξαναγράψει, ότι αν η ύπαρξη της Ελλάδας δεν εξυπηρετούσε συγκεκριμένους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς και στόχους, θα είχε διαλυθεί και θα την είχαν λεηλατήσει όλοι ανεξαιρέτως, γείτονες και λοιποί μνηστήρες…
Τη Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016 με αναζήτησε στο τηλέφωνο δημοσιογράφος από εφημερίδα της Κύπρου και μου ζήτησε να επιβεβαιώσω αυτά που αναμετέδιδαν τα ελληνικά ΜΜΕ, με βάση σχετικό τηλεγράφημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ για την αναφορά που υποτίθεται ότι έκανε ο Ερντογάν στη Θράκη και την ανάγκη διεξαγωγής δημοψηφίσματος.
Όμως την ευαισθησία, την πολιτική οξύνοια και τον επαγγελματισμό που έδειξε ο εκ Κύπρου δημοσιογράφος, δεν έδειξε ούτε ο ανταποκριτής του ΑΠΕ και –όπως αποδείχτηκε– ούτε το Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας που εδρεύει στην Πρεσβεία της Ελλάδος στην Άγκυρα.
Και οι δύο μετέφρασαν του άρθρο του Τούρκου δημοσιογράφου της Sabah που κάλυψε το θέμα της ομιλίας Ερντογάν, και κανείς από αυτούς, αλλά και από τα μέλη της πρεσβείας στην Άγκυρα, που σύμφωνα με το έγγραφο που δημοσιεύθηκε στον Τύπο ενημερώθηκαν για το θέμα, δεν σκέφθηκε το εξής: Το να ζητεί διεξαγωγή δημοψηφίσματος ο Ερντογάν στη Θράκη, όπως αναφέρεται και στα δύο τηλεγραφήματα, είναι κάτι που θα πρέπει να συσχετίζεται με μια σειρά άλλες ενέργειες, που οι πρώτοι οι οποίοι θα το ήξεραν θα ήταν οι ίδιοι οι μεταφραστές, που υποτίθεται και πάλι ότι δεν διαβάζουν απλά, αλλά μελετούν γραμμή-γραμμή και σε βάθος τον τουρκικό Τύπο.
Άρα, επειδή δεν υπάρχει τέτοιος συσχετισμός, θα έπρεπε να αναζητήσουν αυτούσια την ομιλία του Ερντογάν και με βάση αυτή να κάνουν το τηλεγράφημά τους, αμφότεροι.
Και από κει και πέρα άρχισε η γελοιοποίηση μιας ολόκληρης χώρας, άστοχες επίσημες ανακοινώσεις, με αντιφατικές δηλώσεις και διαψεύσεις υπουργών, πολιτικών και άλλων. Και όλα αυτά σε δυο υπουργεία, το Εξωτερικών και το Επικρατείας, που αποτελούν το «μυαλό» αυτού που λέγεται Ελλάδα.
Το άλλο ανησυχητικό φαινόμενο είναι η αήθης επίθεση που δέχτηκε ανώτατος δικαστικός λειτουργός που συμμετέχει στο Συμβούλιο της Επικρατείας από ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων και η κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ Αυγή, μία μέρα πριν από την κρίσιμη σύνοδο του ΣτΕ, όπου θα κρινόταν η συνέχεια της εξέτασης της αντισυνταγματικότητας του «Νόμου Παππά» για τους τηλεοπτικούς σταθμούς.
Παρανόμως κτηθέν υλικό, με ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του εν λόγω ανωτάτου δικαστικού λειτουργού, δημοσιεύθηκε σε ΜΜΕ· βουλευτής χρησιμοποίησε το υλικό αυτό για να κάνει σχετική ερώτηση προς τον υπουργό Δικαιοσύνης και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο οποίος, άκουσον-άκουσον, αντί να καταγγείλει τη χρησιμοποίηση υλικού που αποκτήθηκε με παράνομο τρόπο, διέταξε έρευνα για πειθαρχικό έλεγχο του δικαστή, μία μέρα πριν από την κρίσιμη σύνοδο του ΣτΕ.
Και όλα αυτά, ενώ λίγες μέρες πριν μια εισαγγελέας που δεν ήταν αρεστή στα κυκλώματα του ΣΥΡΙΖΑ, έπεφτε θύμα βομβιστικής επίθεσης των Πυρήνων της Φωτιάς, αφού είχε προηγηθεί η στοχοποίησή της από δημοσιογραφικά «πιστόλια» του ΣΥΡΙΖΑ και ενώ ο κ. υπουργός Προστασίας του Πολίτη είχε αποσύρει την αστυνομική φρουρά από την κ. εισαγγελέα, παρότι η ίδια είχε ζητήσει εγγράφως να μην απομακρυνθεί η φρουρά επειδή είχε αντιληφθεί παρακολούθησή της από τρομοκράτες.
Ο κύκλος της εκτροπής είχε ανοίξει μερικές εβδομάδες πριν, όταν και πάλι ο υπουργός Δικαιοσύνης άσκησε έφεση στην αθωωτική απόφαση που αφορούσε τον Εισαγγελέα Εφετών κ. Ντογιάκο, για παράπτωμα που παραπέμφθηκε από τον ίδιο τον υπουργό Δικαιοσύνης. Η έφεση στην αθωωτική απόφαση ασκήθηκε μετά την επανεκλογή του από τους συναδέλφους του στην ίδια θέση.
Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, τέτοια έφεση ίσως να μην έχει γίνει από το 1974 και εντεύθεν.
Πώς κλείνει ο κύκλος;
Με έναν δημόσιο αυτοεξευτελισμό του υπουργού Δικαιοσύνης, ο οποίος μπροστά στην κατακραυγή για την συμπόρευση-σύμπραξή του με δημοσιογράφους «πιστόλια», παρακρατικούς και άλλους έξαλλους, και αφού ήδη ο ίδιος νομιμοποίησε με την πειθαρχική δίωξη τα προϊόντα εγκλήματος, κάνοντας μεταστροφή 180 μοιρών, ζήτησε από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να ερευνήσει εάν έχουν διαπραχθεί τα αδικήματα της παραβίασης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, της αποδοχή προϊόντων εγκλήματος, παραβίαση απορρήτου επικοινωνίας, κ.ά.
Τελικά, ναι, η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος.
Και ούτε μία παραίτηση.