Η 20χρονη Σάρα και η 17χρονη Γιούσρα Μαρντίνι, δύο αδερφές από τη Συρία, πρωταθλήτριες στην κολύμβηση, ζουν πλέον μια ήρεμη ζωή στο Βερολίνο. Δύο μήνες νωρίτερα όμως το σκηνικό ήταν εντελώς διαφορετικό.
Ξεριζωμένες από τον τόπο τους λόγω του πολέμου, μετά από συνεχείς μετακινήσεις βρέθηκαν τελικά σε μια από τις δεκάδες λέμβους που διασχίζουν καθημερινά το Αιγαίο.
Ανοιχτά της Μυτιλήνης η βάρκα άρχισε να μπάζει νερά. Αναγκάστηκαν να πετάξουν τα πράγματά τους στη θάλασσα και να πηδήξουν στο νερό μαζί με μερικούς ακόμα πρόσφυγες, ώστε να πλεύσει καλύτερα το φουσκωτό.
«Δεν φοβόμουν ότι θα πεθάνω γιατί ήξερα πως ό,τι και να γίνει, θα μπορούσα να κολυμπήσω ως το νησί. Αλλά το πρόβλημα ήταν ότι είχα άλλα 20 άτομα μαζί μου» περιγράφει η Σάρα.
Και εξηγεί: «Στη Συρία είχα δουλέψει ως ναυαγοσώστρια σε πισίνα και δεν θα συγχωρούσα ποτέ τον εαυτό μου αν πάθαινε κάτι κανείς από αυτούς τους ανθρώπους».
Επί τρεις ώρες, μαζί με την αδερφή της, κολυμπούσαν και προσπαθούσαν να κρατηθούν, μαζί με τους υπόλοιπους, κοντά στη βάρκα. Τελικά έφτασαν στο νησί της Λέσβου. Κι από εκεί στην Αυστρία και στη Γερμανία, όπου με μεγάλη χαρά και ανακούφιση είδαν να τις δέχεται ένας κολυμβητικός σύλλογος.
Οι δύο αδερφές άφησαν τη Δαμασκό τον περασμένο Αύγουστο και πήραν το δρόμο για το Λίβανο, πριν φτάσουν στην Τουρκία. Στην πρώτη τους απόπειρα να περάσουν στην Ελλάδα, τους σταμάτησε η τουρκική ακτοφυλακή.
Με τη δεύτερη όμως, κι αφού πέρασαν μια μικρή οδύσσεια στο Αιγαίο, βρέθηκαν στη Μυτιλήνη και τώρα ζουν μια νέα ζωή στη Γερμανία. «Θα τελειώσω το σχολείο. Θέλω να γίνω πιλότος», λέει η Γιούσρα που ονειρεύεται μια συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Για τη μεγαλύτερη αδερφή της, αυτό το διάστημα το κολύμπι έχει μπει σε δεύτερη μοίρα. Έχει επικεντρωθεί στο πώς θα καταφέρει να ενώσει ξανά ολόκληρη την οικογένεια στη Γερμανία.