Το μήνυμα από τις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη

Ήταν μια πρωτοφανής συγκέντρωση αυτή στην Αθήνα, η μητέρα των συγκεντρώσεων από τη Μεταπολίτευση ως σήμερα. Ούτε ο Ανδρέας, ούτε ο Καραμανλής, ούτε ο Χριστόδουλος, ούτε η Μακεδονία συγκέντρωσαν τόσο κόσμο.

Και αυτή τη μεγαλειώδη συγκέντρωση η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχείρησε να την αμαυρώσει, τεχνηέντως, με τη δράση παρακρατικών.

Δήθεν την υποστήριξε, δήθεν έκανε δηλώσεις και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αλλά στόχος ήταν η διαβολή της. Δεν τους βγήκε το σχέδιο. Τόσος κόσμος δεν προσφέρεται για κυβερνητικά σχέδια ανωμαλίας. Θα καταρρεύσουν.

Όσοι προκάλεσαν τα επεισόδια δεν ήταν οι συνήθεις μπαχαλάκηδες. Ήταν οργανωμένοι παρακρατικοί, από αυτούς που πολλοί γνωρίζουν ότι υπάρχουν και χρησιμοποιούνται από τις κυβερνήσεις για ειδικές αποστολές. Και αυτοί είναι εκπαιδευμένοι για ειδικές αποστολές. Βεβαίως αποστολές εκ του ασφαλούς, σαν και τις χθεσινές.

Η αστυνομία είχε διακριτικό ρόλο διότι αυτό προέβλεπε το σχέδιο. Τη βρόμικη δουλειά την ανέλαβε το παρακράτος.

Ευτυχώς δεν την έφερε εις πέρας, διότι αποκαλύφθηκε με τα βίντεο και τις φωτογραφίες που κυκλοφορούν  στο διαδίκτυο. Αλλά και δυστυχώς, διότι δεν έχουν πρόβλημα να αποκαλυφθούν. Που σημαίνει πως κάποιο σχέδιο εκτροπής τεκταίνεται. Αν υπάρχει κάποια εκτροπή για την οποία μίλησαν τα κυβερνητικά στελέχη τις προηγούμενες ημέρες, είναι η εκτροπή που σχεδιάζει η κυβέρνηση.

Καθώς η υπόθεση των Τεμπών εξελίσσεται, εξελίσσεται παράλληλα το κυβερνητικό σχέδιο. Απέναντι στο βίντεο που παρουσίασαν οι συγγενείς των θυμάτων λίγο πριν από την πρώτη συγκέντρωση με την κραυγή «Δεν έχω οξυγόνο», η κυβέρνηση παρουσίασε –χωρίς να φαίνεται η ίδια και χωρίς να το υποστηρίζει δημοσίως–, το fake βίντεο της ιταλικής εταιρείας που διαχειρίζεται το σιδηρόδρομο.

Την παραμονή των τεράστιων συγκεντρώσεων παρουσιάσθηκε το πόρισμα της Επιτροπής του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων), ένα πόρισμα που όπως υποστηρίζουν πεπειραμένα στελέχη με εμπειρίες στο είδος, μοιάζει με έκθεση ιδεών.

Η συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης –από την οποία έχω άμεση εμπειρία– είχε και το εξής χαρακτηριστικό το οποίο θα διέκρινε και τις άλλες συγκεντρώσεις. Η συμμετοχή των νέων ήταν συντριπτική. Ο μέσος όρος ηλικίας κυμαινόταν μεταξύ 20 και 40 χρονών. Που σημαίνει ότι μια νέα γενιά, τα εγγόνια της μεταπολιτευτικής γενιάς, βγήκε στους δρόμους και αξιώνει να πάρει τις τύχες της στα χέρια της.

Οι πολιτικές εμπειρίες της γενιάς αυτής καθορίζονται από τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, και αυτό δεν είναι καλό μήνυμα για τη Νέα Δημοκρατία.

Αν δεν αντιδράσει εγκαίρως, η Νέα Δημοκρατία θα υποστεί ό,τι υπέστη το ΠΑΣΟΚ με τα μνημόνια. Θα καταρρεύσει. Το πολιτικό φάσμα έχει ελεύθερους χώρους για νέους πολιτικούς σχηματισμούς αρκεί να βρεθούν τα κατάλληλα πρόσωπα τα οποία θα εμπιστευθεί η κοινωνία. Διαφορετικά η κρίση θα παραταθεί και μετά από ενδεχόμενες νέες εκλογές.

Οι διαδηλώσεις είχαν ως κύριο αίτημα την απόδοση δικαιοσύνης στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, αλλά τα Τέμπη αποτέλεσαν τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι σε μια κλιμακούμενη δυσαρέσκεια της κοινωνίας από την πολιτική του κ. Μητσοτάκη.

Τίποτε δεν λειτουργεί στη χώρα, όλα έχουν απαξιωθεί, με κυρίαρχο πρόβλημα τη διαφθορά που έχει διαβρώσει όλους τους θεσμούς.

Η κοινωνία ζει καθημερινά τα παράγωγα αυτής της τραγωδίας, αλλά δεν έχει πού να στραφεί.

Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, διέψευσαν τις ελπίδες της. Και οι πολίτες έφθασαν να αμφισβητούν όχι απλώς την κυβέρνηση, αλλά το κομματικό σύστημα. Ψάχνουν και δεν βρίσκουν διέξοδο.

Δεν πιστεύουν σε κανένα κόμμα. Και σε όποιο έδωσαν ακόμη και τελευταία εμπιστοσύνη, τους διέψευσε.

Πιστεύουν όμως στη δημοκρατία, όπως καταγράφεται στον κοινωνικό και ιστορικό τους γενετικό κώδικα. Ο τόπος αυτός και ο λαός που βίωσε εδώ τις εμπειρίες του έχουν βαθιά συναίσθηση του τι είναι δημοκρατία. Το νεοελληνικό κράτος που προέκυψε από τη μεγαλειώδη Επανάσταση πριν από 200 χρόνια, καθοδηγούμενο από απολυταρχικές ηγεσίες και νοοτροπίες και υποδουλωμένο στους προστάτες του, εγκατέλειψε τις παραδοσιακές δομές του. Αυτές που ήταν δικές του και θα μπορούσε να προσαρμόσει στα νέα δεδομένα που έφερε η Δύση. Η κυρίαρχη ιδεολογία του αμφισβητούσε την ιστορική του συνέχεια.

Η χώρα έχει ανάγκη ριζοσπαστικών αλλαγών, αλλά αυτές τις αλλαγές δεν μπορεί να τις προσφέρει μια κυβέρνηση που αμφισβητείται σε τόσο μεγάλο βαθμό.

Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις απονομιμοποίησαν ηθικά και κοινωνικά τον κ. Μητσοτάκη. Και αυτή η απονομιμοποίηση θα έχει συνέπειες και στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό της χώρας.

Τη λύση πρέπει να την δώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, με υπεύθυνη στάση απέναντι στην κρισιμότητα των στιγμών. Περιμένουμε να το δούμε.