Ο Ερντογάν «παίζει» με τη Δύση

Η αύξηση του ΑΕΠ της Τουρκίας, η ενίσχυση της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας, η επέκταση της επιρροής της Άγκυρας σε διάφορες μουσουλμανικές χώρες και σε πολλά κράτη της Αφρικής, έχουν τονώσει την αυτοπεποίθηση του Ερντογάν, ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να παίζει τα νεοοθωμανικά του δάκτυλα το NATO –το έκανε με την περίπτωση της Φινλανδίας και της Σουηδίας–, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το Συμβούλιο της Ευρώπης και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Αυτή η αυξημένη αυτοπεποίθηση δίνει τη δυνατότητα στον Ερντογάν, όπως στριμώχνεται για κάποιο ζήτημα, να απειλεί τη Δύση ότι θα στραφεί προς τη Ρωσία, την Κίνα, τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης και εσχάτως τους BRICS.

Ένα από τα τελευταία «κόλπα» του Ερντογάν, τη φορά αυτή για να αποκρούσει τις πιέσεις που δέχεται από το Συμβούλιο της Ευρώπης και το ΕΔΑΔ, για την συνέχιση της φυλάκισης του Οσμάν Καβάλα και του Κούρδου ηγέτη Σελαχατίν Ντεμιρτάς, είναι η αναφορά του στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης.

Τα υπόλοιπα ας τα διαβάσουμε από άρθρο του Τούρκου αρθρογράφου Alp Altınörs, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα Artı Gerçek, με τίτλο Ευρωπαϊκή Ένωση ή Σαγκάη;

Το άρθρο

Στην ομιλία του στις 30 Αυγούστου, ο Ερντογάν, τονίζοντας ότι η Τουρκία δεν μπορεί να πετύχει τον στόχο της παραμένοντας στραμένη μόνο προς τη Δύση, σκοπίμως είπε την ακόλουθη φράση, για να γίνει πρωτοσέλιδο:: «Η Τουρκία μπορεί να γίνει μια ισχυρή, ευημερούσα, αξιόπιστη και αποτελεσματική χώρα εάν αναπτύξει τις σχέσεις της με Ανατολή και Δύση ταυτόχρονα. Δεν χρειάζεται να κάνουμε επιλογή μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, αντίθετα, πρέπει να αναπτύξουμε τις σχέσεις μας τόσο με αυτούς όσο και με άλλους οργανισμούς σε βάση «win-win».

Όμως ο Ερντογάν γνωρίζει ότι το αντίστοιχο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) δεν είναι η ΕΕ, αλλά το ΝΑΤΟ.

Ένα μέλος του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να γίνει μέλος του SCO, ενώ ισχύει επίσης και το αντίστροφο.

Ως εκ τούτου, η επιλογή που ξεπήδησε από τα σαλβάρια του Ερντογάν για την «ένταξη στον SCO» δεν θα μπορούσε παρά να είναι μια περίπτωση αποβολής από το ΝΑΤΟ!

Ωστόσο, όσοι παρακολουθούν στενά τη διεθνή πολιτική, έχουν καταλάβει ότι η πρόθεση του Ερντογάν εδώ δεν είναι να γίνει η Τουρκία μέλος του SCO, αλλά να καταστείλει τις αντιρρήσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΕΔΑΔ για τις σαφείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις υποθέσεις Gezi και Kobani. Ενώ ο Ερντογάν χρησιμοποιεί το δικαστικό σώμα ως πολιτικό εργαλείο για να καταστείλει φωνές που αντιτίθενται στις πολιτικές του, στην προκειμένη περίπτωση προσπαθεί να αποκρούσει τις αντιρρήσεις από την ΕΕ ή το Συμβούλιο της Ευρώπης βγάζοντας από το μανίκι την επίλογή του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης» (αλλά μόνο στα λόγια).

Ο Ερντογάν, που δεν εφάρμοσε τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ σχετικά με την απελευθέρωση των Οσμάν Καβάλα και Σελαχατίν Ντεμιρτάς και την εξάλειψη των υποθέσεων εναντίον τους, έφερε την Τουρκία αντιμέτωπη με την αποπομπή από το Συμβούλιο της Ευρώπης (του οποίου είναι ιδρυτικό μέλος). Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενδέχεται να λάβει μια τέτοια απόφαση αυτόν τον μήνα.

Ο Ερντογάν λέει «Σαγκάη» για να τονίσει ότι «δεν είμαστε χωρίς εναλλακτικές». Θα δούμε αν θα λειτουργήσει αυτός ο εκβιασμός…

Ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης είναι ένας οργανισμός που ιδρύθηκε αρχικά από τη Ρωσία και την Κίνα για τον κοινό αγώνα ενάντια στον ανερχόμενο πολιτικό ισλαμισμό στην Κεντρική Ασία. Η Τουρκία σφ’ ενός μεν δεν είναι χώρα της Κεντρικής Ασίας και αφ’ ετέρου δεν νομίζω ότι η σημερινή κυβέρνηση θα θέλει να πολεμήσει ενάντια στον πολιτικό ισλαμισμό!

Ωστόσο, πρόσφατα, με την αποδυνάμωση των διεκδικήσεων της στην Ευρώπη, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η Τουρκία έχει αρχίσει να τοποθετείται όλο και περισσότερο προς τα πολιτικώς τεκταινόμενα στην Κεντρική Ασία, ιδιαίτερα με την ίδρυση του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών. Ο λόγος προτιμάμε τη «Σαγκάη, όχι την ΕΕ» είναι συμβατός με αυτήν την τάση.

Οι οικονομολόγοι του παλατιού φαίνεται ότι πρόσφατα επικεντρώθηκαν στην προσέλκυση κινεζικών κεφαλαίων (σε αντίθεση με τον Mehmet Şimşek, ο οποίος περιόδευσε στην Ευρώπη, την Αμερική και τις χώρες του Κόλπου για να βρει εκεί χρήματα και επενδύσεις). Η συμφωνία που έγινε με το κινεζικό μονοπώλιο αυτοκινήτων BYD να ιδρύσει ένα εργοστάσιο στη Μαγνησία –η οποία ήταν μια πλήρης συνθηκολόγηση– ήταν αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης. «Αν δεν έρθει η Volkswagen, θα φέρουμε την BYD», – αυτή ήταν η λογική.

Άλλωστε, το κινεζικό κεφάλαιο δεν το νοιάζει τι λένε οι νόμοι. Για να πείσουν την BYD για αυτήν την επένδυση του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων, έπρεπε να χορηγήσουν φοροαπαλλαγή που ξεπερνούσε ακόμη και το επενδυτικό κόστος. Επιπλέον, λίγο έλειψε να δώσουν ως δώρο την τουρκική αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην BYD.

Για να μπορούν «εύκολα» να παραβιάζουν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, να αγνοούν τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ και να καταστείλλουν την αντιπολίτευση με πολιτικές διώξεις, δώρισαν ένα εργοστάσιο στην BYD στερώντας λεφτά από τις τσέπες των πολιτών. Και το κινεζικό κεφάλαιο μόνον έτσι θα μπορούσε να έλθει στην Τουρκία. Η φιλοδοξία του πεινασμένου ιμπεριαλιστή για μέγιστο κέρδος εντείνεται! Δεν αφήνει ούτε ψίχουλο για τον συνεργάτη του!

Τέλος, να επισημάνουμε ότι η περιστασιακή αναφορά του Ερντογάν στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, για να υπενθυμίσει στη Δύση ότι «δεν είμαστε χωρίς εναλλακτικές», δεν συνοδεύεται από πρακτικά βήματα. Δεν υπάρχει επίσημη διπλωματική δραστηριότητα από το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών με σκοπό την ένταξη στο SCO, ούτε η Τουρκία έχει τέτοια αίτηση. Γιατί μια τέτοια αίτηση (ακόμα και στο στάδιο της αίτησης) θα πυροδοτήσει διαδικασία αποβολής της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ. Από την άλλη πλευρά, η αίτηση οποιασδήποτε χώρας που είναι μέλος του ΝΑΤΟ δεν θα γίνει αποδεκτή από την SCO.