Από τους περίπου 108.000 που έκαναν αίτηση για το διαγωνισμό 2Γ/2022, 76.799 νέοι (οι μισοί ανήκαν στην ηλιακή κατηγορία 31-40, σύμφωνα με τα στατιστικά του ΑΣΕΠ) πτυχιούχοι προσήλθαν προχθές μετά από πολύμηνη προετοιμασία στα εξεταστικά κέντρα, για να γράψουν στις περιβόητες εξετάσεις και να εξασφαλίσουν το δικαίωμα συμμετοχής σε προκηρύξεις του Δημοσίου για τα επόμενα δύο χρόνια, και όχι σίγουρο διορισμό, όπως γινόταν έως τώρα με τους προηγούμενους γραπτούς διαγωνισμούς.
Τα θέματα έφτασαν 20 λεπτά πριν από την οριζόμενη ώρα έναρξης (που ήταν 9 το πρωί) στα εξεταστικά κέντρα, αλλά λόγω παλιάς τεχνολογίας των φωτοτυπικών των σχολείων που φιλοξενούσαν τις εξετάσεις, και του όγκου που έπρεπε να φωτοτυπηθεί (πάνω από 50 σελίδες το σετ για κάθε υποψήφιο), άργησαν να διανεμηθούν τουλάχιστον μία ώρα, και στα περισσότερα εξεταστικά κέντρα η διαδικασία άρχισε μετά τις 10:00.
Λόγω της παλαιότητας των φωτοτυπικών μηχανών και πιθανόν της κακής συντήρησής τους, βασικά στοιχεία που αφορούσαν την επίλυση των ασκήσεων των αριθμητικών δεξιοτήτων δεν ήταν δυνατόν να αποτυπωθούν στο χαρτί, επειδή τα επίμαχα τετράγωνα που ήταν σκιαγραφημένα με γκρίζο χρώμα στις φωτοτυπίες, φαίνονταν άσπρα. Αυτή η αδυναμία που δεν προβλέφθηκε από την εξεταστική επιτροπή του διαγωνισμού, καλύφθηκε με περισσή προχειρότητα με τις προφορικές οδηγίες-επισημάνσεις μια ώρα μετά την έναρξη της εξέτασης από τον υπεύθυνο των εξετάσεων σε κάθε σχολείο (ο οποίος ήταν συνήθως ο διευθυντής του σχολείου), και με την εκτύπωση καινούργιων φωτοτυπιών, στις οποίες φαινόταν αμυδρά η γκρίζα σήμανση, λίγη ώρα πριν λήξει ο διαγωνισμός και ενώ είχαν αποχωρήσει αρκετοί διαγωνιζόμενοι από την αίθουσα!
Η πρώτη δοκιμασία, που αφορούσε τις γλωσσικές-αριθμητικές δεξιότητες και την εργασιακή αποτελεσματικότητα, κατά γενική ομολογία είχε βατά θέματα με εξαίρεση κάποιες ερωτήσεις του γλωσσικού συλλογισμού που έγιναν «viral» στα φόρουμ των εξεταζομένων στα κοινωνικά δίκτυα και γράφηκαν εκατοντάδες χιουμοριστικά σχόλια.
Η δεύτερη εξέταση, που αφορούσε γενικές γνώσεις και ξεκίνησε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μετά τις καθυστερήσεις της πρώτης, ήταν αυτή που δυσκόλεψε τους περισσότερους υποψηφίους λόγω των θεμάτων της που είχαν σαφή προτίμηση τους θεσμούς της ΕΕ (δυσανάλογα περισσότερες από τις υπόλοιπες ερωτήσεις), δίνοντας ελάχιστη βαρύτητα στα ελληνικά πράγματα και κάνοντας τους υποψηφίους να αναρωτιούνται εάν βρίσκονται σε λάθος διαγωνισμό (αντί για το ελληνικό Δημόσιο, σε διαγωνισμό για τους οργανισμούς της ΕΕ).
Ο διαγωνισμός ξεκίνησε αφού τηρήθηκε από όλους τους συμμετέχοντες ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της σιδηροδρομικής τραγωδίας που συγκλόνισε Ελλάδα και Κύπρο. Κάποιοι εκ των θυμάτων ενδεχομένως να ήταν μεταξύ των υποψηφίων και να προσέρχονταν στις εξετάσεις, αν λειτουργούσαν όλα όπως έπρεπε (όπως στα σενάρια των ερωτήσεων των εργασιακών δεξιοτήτων) στη χώρα αυτή που σαν τον Κρόνο «τρώει» τα παιδιά της.
Όμως δυστυχώς τα σενάρια δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, και αυτό αποτελεί μεγάλη υποκρισία.
Σίγουρα αν τα θύματα του δυστυχήματος έβλεπαν τα θέματα που αφορούσαν τη «χρηστή διαχείριση» θα χαμογελούσαν πικρά. Θα αναρωτιούνταν πώς βρέθηκαν άτομα που κανονικά θα μπορούσαν να είχαν πληγεί από το φαινόμενο της «διαρθρωτικής ανεργίας» (ερώτηση στο διαγωνισμό) – της ανεργίας δηλαδή που οφείλεται στην έλλειψη γνώσεων– σε θέσεις ευθύνης και να εξαρτώνται από αυτούς χιλιάδες ζωές. Θα αναρωτιούνταν και για τις ευθύνες των φορέων και των επικεφαλής των φορέων, για τις προδιαγραφές που θα έπρεπε να έχει ένα ευρωπαϊκό κράτος (κέντρο ενδιαφέροντος της δεύτερης δοκιμασίας).
Τέλος, εάν έβλεπαν τις ερωτήσεις που αφορούσαν τα μακροοικονομικά ίσως αναρωτιούνταν γιατί σημαντικά κεφάλαια της ελληνικής οικονομίας πέρασαν με τον τρόπο που πέρασαν –με συνοπτικές διαδικασίες– σε ιδιώτες (που σκοπό έχουν την αύξηση του κέρδους και τη μείωση των δαπανών).
Μετά την ολοκλήρωση των εξετάσεων και σε αναμονή των αποτελεσμάτων –που αν κρίνουμε από τον προηγούμενο γραπτό διαγωνισμό θα διαρκέσει λίγους μήνες–, ας κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να εξαλειφθούν οι χρόνιες παθογένειες και η αναξιοκρατία που ταλανίζουν τη χώρα μας. Ας μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά να χαθεί ο ανθός της ελληνικής κοινωνίας, μένοντας σιωπηλοί παρατηρητές σε τέτοια φαινόμενα.
