Η ονομασία Μακεδονία και όλο το πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί έχει πολλές ουρές, τις οποίες θα ήταν καλό να εξετάσει κάθε κυβέρνηση που θεωρεί ότι εκπροσωπεί τους ψηφοφόρους αν όχι τον λαό. Πρέπει να έχει στο μυαλό της ότι κυβερνήσεις έχουν πέσει για πολύ λιγότερο. Διότι εδώ έχουμε μια κυρίαρχη στρατηγική που δεν αξιοποιούμε και παραμένουμε στο πεδίο δράσης των διπλωματικών διαπραγματεύσεων λέγοντας ότι πρέπει να προσέχουμε τις μαξιμαλιστικές τάσεις και τον εθνικισμό. Μόνο που ακούγαμε τα ίδια και με το Σχέδιο Ανάν ενώ καταφέραμε τελικά να το απορρίψουμε.
Η ονομασία Μακεδονία είναι απλά εθνικό θέμα κι ούτε κομματικό δεν είναι.
Έτσι κανένα κόμμα όποιο και να είναι εθνικιστικό ή μη δεν μπορεί να πάρει θέση από μόνο του για να εκπροσωπήσει τον λαό. Δεν έχουμε ανάγκη να δικαιολογηθούμε, αρκεί να αναδείξουμε το γεγονός ότι είναι ένα θέμα χαμένο μόνο όταν το αποδεχόμαστε. Διότι μπορεί η πολιτική αδράνεια να έβλαψε την όλη προσέγγιση αλλά δεν έκανε ακόμα κανένα τραγικό λάθος.
Όταν ακούμε λοιπόν αξιωματούχους που έχουν αποδείξει την ανικανότητά τους να επιλύσουν οποιοδήποτε σοβαρό πρόβλημα, πώς να πιστέψουμε ότι δεν θα κάνουν αυτό το λάθος; Κι όταν μιλούν για τόλμη και για λύση, να θυμόμαστε ότι τα ίδια έλεγε και η κυβέρνηση που έχασε τις εκλογές στην Κύπρο και καταφέραμε τελικά να πούμε το ΟΧΙ. Αυτός που πιστεύει στην ιδεολογία του, θεωρεί ότι οι υπερβάσεις του είναι θέμα τόλμης και βέβαια δεν αναρωτιέται αν είναι απορριπτέες από έναν ολόκληρο λαό του χρόνου που ποτέ δεν ακολούθησε ιδεολογίες της βαρβαρότητας γιατί ο ελληνισμός είναι δώρο του χρόνου στην ανθρωπότητα.
