Το θέμα της ονομασίας, ένα από τα φλέγοντα ζητήματα των ημερών, ένα θέμα με ιστορία στο χρόνο και στα διπλωματικά πράγματα της Ελλάδας. Έτσι ακούγεται στα μέσα, έτσι λένε κάποιοι χλιαροί.
Το θέμα όμως της Μακεδονίας δεν είναι απλά ένα κομμάτι της επικαιρότητας, δεν είναι απλό, είναι θέμα εθνικό, είναι θέμα τιμής και πατριδογνωσίας!
Και οι λόγοι είναι οι εξής: Η Μακεδονία αποτελεί την καρδιά της Ελλάδας, που κάθε ραχούλα της, κάθε λιβάδι της, κάθε ρεματιά της είναι ποτισμένο με αίμα μαρτύρων και ηρώων, είναι τιμημένο από τον Μεγάλο Αλέξανδρο, τον Φίλιππο και τον Αριστοτέλη, έβγαλε στρατηγούς όπως τον Παρμενίωνα, τον Κλείτο και τον Αριδαίο. Η Μακεδονία είναι η ρίζα της Ελλάδας! Στη Μακεδονία βρίσκεται ο πνευματικός φρουρός της Ορθοδοξίας, το Άγιον Όρος. Γι’ αυτό ένα συνονθύλευμα λαών στα βόρεια σύνορά μας, υποκινούμενο από εχθρούς που σαν φίδια παραμονεύουν, ζητά γη και ύδωρ, επειδή έχει πολλά να πάρει, επειδή αυτή η γη είναι ζυμωμένη από Ελλάδα και πίστη, είναι φτιαγμένη από αίμα και θυσία, επειδή οι Μακεδόνες δεν μπορούν να ζουν χωρίς Χριστό και Ελλάδα! Γι’ αυτό πρώτα εμάς πολεμούν, πρώτα από εδώ ξεκίνησαν.
Κι εμείς οι Έλληνες τι κάνουμε; Ψηφίσαμε πολιτικούς που είναι έτοιμοι να γίνουν Εφιάλτες και να προδώσουν κάθε ιερό και κάθε τιμή. Θα πει κανείς: ε, ένα σύνθετο όνομα τι πειράζει; Το σύνθετο θα γίνει ένα και το ένα θα έχει αλυτρωτισμό. Ένα ανύπαρκτο έθνος καπηλεύεται ιστορικά δικαιώματα από μια πατρίδα που έκανε τον ελληνισμό τρανό στον κόσμο, από μια πατρίδα σαν την ελληνική Μακεδονία μας! Κι εμείς λέμε «Τι πειράζει»;
Πάντα όμως υπήρχαν χλιαροί στην Ελλάδα, χλιαροί που ανάγκασαν τότε υπουργούς με πατριδογνωσία να παραιτηθούν από τη θέση τους όχι όμως και από την αγάπη τους και την αγωνιστικότητά τους γι’ αυτόν τον τόπο!
Και αναφέρομαι στον υπουργό που πρόσφατα κυβέρνησε τη χώρα μας και υπήρξε αληθινός προσπαθώντας να μην προδώσει τουλάχιστον αυτήν την πατρίδα. Δεν είμαι πολιτικά προσκείμενη ή στρατευμένη, και δεν μειώνω την ευθύνη πολλών κυβερνήσεων για την κατάσταση στην Ελλάδα, όμως αυτό που συμβαίνει σήμερα, αν το συγκρίνουμε με τη στάση αυτήν το 1991-1992 μπορούμε μόνοι μας να καταλάβουμε το ψέμα των ανθελλήνων που μας κυβερνούν.
Η Μακεδονία μας είναι η πατρίδα που μας γέννησε! Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Παύλος Μελάς, οι ήρωες που έχυσαν το αίμα τους γι’ αυτήν είναι η πιο τρανή απόδειξη της ελληνικότητάς μας! Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο! Κάθε Έλληνας, από όπου και αν κατάγεται, νιώθει περήφανος για τον Μεγάλο Αλέξανδρο, νιώθει περήφανος που η Ελλάδα έχει Μακεδονία, την προσφυγομάνα και πονεμένη Μακεδονία, τη Μακεδονία που σήμερα φυλάει Θερμοπύλες και κρατάει την παράδοση, την ακριτική Μακεδονία όπου οι ελληνικές σημαίες κυματίζουν!
Θα σηκωθούν οι ήρωες από τους τάφους, θα ξυπνήσει ο Μέγας Αλέξανδρος που κλέβουν το όνομα αυτής της γης!
Πρέπει να διεκδικήσουμε το δίκιο μας, όχι μόνο γιατί αυτό επιτάσσεται από την ιστορία, αλλά γιατί πλέον απειλείται η ίδια η ελευθερία μας και η ταυτότητά μας ως έθνος! Η Μακεδονία είναι το καύχημα της Ελλάδας, γι’ αυτό θέλουν οι εχθροί μας να ξεχάσουμε πρώτα εμείς οι Μακεδόνες ποιοι είμαστε, να κάμψουν το φρόνημά μας! Όμως, όπως έλεγε και μια ηρωίδα του Μακεδονικού Αγώνα, αξίζει κανείς να πεθάνει για τη Μακεδονία.
Ας μην σταματήσουμε να γράφουμε για τη Μακεδονία, να ζητούμε. Οι εκπαιδευτικοί να διδάσκουμε την ιστορία, ας μην πάψουμε να πολεμούμε για την ταυτότητα και την ιστορία μας! Να βγούμε στους δρόμους, να φωνάξουμε για την πατρίδα μας! Η Μακεδονία είναι η καρδιά, η ψυχή της Ελλάδας. Αν χαθεί, χάθηκε και η Ελλάδα!
Προκοπίδου Μαρία
Εκπαιδευτικός, συγγραφέας του βιβλίου Η Άτρα του Πόντου.
