Εδώ και σχεδόν μία εβδομάδα οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ) επιχειρούν στο συριακό έδαφος. Εφαρμόζοντας μια προσχεδιασμένη από κοινού με τις ΗΠΑ εισβολή, παρέλαβαν την εκκενωμένη από το ISIS μεθοριακή πόλη στη βόρεια Συρία που λέγεται Τζαραμπλούς. Η ονομασία της επιχείρησης είναι «Ασπίδα του Ευφράτη». Ο συριακός εμφύλιος μετρά ήδη πεντέμισι χρόνια.
Πολύ μελάνι χύθηκε για να προεξοφληθεί ο αντικειμενικός σκοπός της ανάληψης δράσης από τον τουρκικό στρατό, ο οποίος «μέχρι χθες» ξόρκιζε την αναγκαιότητα κινητοποίησής του.
Πράγματι, ενώ οι πιέσεις που δέχονταν οι Τούρκοι επιτελείς, πολιτικοί και στρατιωτικοί, για συνδρομή στην αμερικανοκαθοδηγούμενη συμμαχία στη Συρία ήταν συνεχείς και μάλλον έντονες, εκείνοι δεν ενέδιδαν. Αρνήθηκαν να βοηθήσουν στην εξουδετέρωση των τζιχαντιστικών ομάδων που δρουν στα ιρακινά και συριακά εδάφη. Για την ακρίβεια, με αποδείξεις των οποίων όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη και η διεθνής κοινή γνώμη έγιναν κοινωνοί, κατεδείχθη ότι η Τουρκία επικουρούσε το ISIS σε βαθμό συναυτουργίας, που λένε οι νομικοί.
Πρώτη απόδειξη ήταν το περιεχόμενο του οπτικοακουστικού υλικού που έδωσε στη δημοσιότητα ο Τζαν Ντουντάρ, δημοσιογράφος της Cumhuriyet, ο οποίος είναι αυτοεξόριστος αυτή τη στιγμή μακριά από την Τουρκία. Στο υλικό αυτό απεικονίζονταν στελέχη των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας να έχουν καταληφθεί από δικαστικές αρχές και άλλες αρχές ασφαλείας επ’ αυτοφώρω, στην προσπάθειά τους να περάσουν όπλα στη Συρία, με παραλήπτες κάποιες τζιχαντιστικές ομάδες.
Για κάλυψη χρησιμοποιούσαν τη δικαιολογία ότι πρόκειται περί ανθρωπιστικού υλικού.
Δεύτερη απόδειξη του πραγματικού έως τώρα ρόλου της Τουρκίας στον συριακό εμφύλιο προσκομίσθηκε από τη Ρωσία αμέσως μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού, τον Νοέμβριο του 2015, και περιλάμβανε εικόνες πετρελαϊκής συναλλαγής «της καρδιάς» του τουρκικού κράτους με τους τζιχαντιστές.
(Φωτ.: @beijinghour)
Η υλική –διά όπλων– συμβολή των σκοπών του ISIS, από την Τουρκία, καθώς επίσης και η οικονομική –διά του λαθρεμπορίου πετρελαίου– στήριξη του τουρκικού κράτους στους αποκεφαλιστές, κατέστησαν προφανή τη συμπόρευση Τουρκίας-τρομοκρατών σε όποιον διαθέτει οφθαλμούς. Το συμπέρασμα, συνεπώς, που αβίαστα εξάγεται από τα ανωτέρω είναι ότι η Τουρκία δεν επιθυμούσε να στραφεί κατά του ISIS, ούτε έχουν αλλάξει ουσιωδώς οι συνθήκες σήμερα για να αρχίσει να το κάνει, παρά τις εις βάρος της βομβιστικές επιθέσεις.
Άρα, η Τουρκία δεν υλοποιεί την προσχεδιασμένη «Ασπίδα του Ευφράτη» για να πλήξει το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος. Αυτό είναι βέβαιο.
Ο αληθινός αντικειμενικός σκοπός της τουρκικής μηχανής είναι, όπως όλα δείχνουν, η εξουδετέρωση των κουρδικών μονάδων που μάχονται στη Συρία, ήτοι του YPG και των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), στις οποίες κυριαρχούν οι Κούρδοι μαχητές, και των μονάδων του PKK που εδρεύουν στο όρος Καντίλ στο βόρειο Ιράκ, με την επίφαση του αγώνα κατά του DAESH (αραβικό ακρωνύμιο του ISIS). Η ερμηνεία αυτή επιβεβαιώνεται καθημερινά, και μάλιστα πλέον οι αποδείξεις γι’ αυτήν σωρεύονται. Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη βομβάρδισαν θέσεις Κούρδων ανταρτών στο Καντίλ, όπου βρίσκεται η ηγεσία του PKK.
Όμως η επίτευξη του αντικειμενικού σκοπού των ΤΕΔ δεν επιδιώκεται μόνο στρατιωτικά. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Το τουρκικό κράτος, λοιπόν, κατά τα φαινόμενα έχει θέσει σε εφαρμογή σχέδιο πλήρους κινητοποίησης πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, και συγχρόνως εναρμόνισης επιδιωκόμενου αποτελέσματος με τη διαμόρφωση και χειραγώγηση όχι μόνο της τουρκικής κοινής γνώμης, αλλά όλων των εθνών που διαβιούν στα τουρκικά εδάφη.
Αυτό, δηλαδή, που οι ειδικοί ονομάζουν «Ψυχολογικές Επιχειρήσεις».
Εννοούμε επιχειρήσεις προπαγάνδας και διασποράς ψευδών ειδήσεων προκειμένου να τρωθεί το ηθικό του εχθρού, καθώς και προσπάθειες επίπλαστου προσεταιρισμού του αντιπάλου με στόχο την άμβλυνση της αντίδρασής του. Όσοι δημοσιογράφοι επέχουν και θέση προεδρικού συμβούλου, δίνουν το σήμα και αυτομάτως, στην άλλη πλευρά των συνόρων, δηλαδή στη Συρία, οι επικεφαλής των ανταρτικών ομάδων που συνεργάζονται φανερά με τον τουρκικό στρατό παίζουν το δικό τους κομμάτι.
Συγκεκριμένα, ο γνωστός διαμορφωτής –μεταξύ άλλων– του κοινού Ιμπραχίμ Καραγκιούλ, αρθρογράφος της φιλοπροεδρικής εφημερίδας Yeni Şafak, μετουσιώνει τις πραγματικές προθέσεις του προέδρου Ερντογάν σε κείμενα, σκοπώντας στον επηρεασμό των αναγνωστών και τον «εμβολιασμό» τους με το μεγαλοϊδεατισμό του Τούρκου προέδρου. Με τον τρόπο αυτόν «περνάει» υποσυνείδητα στο αναγνωστικό κοινό η επόμενη κίνηση του προέδρου Ερντογάν πριν αυτή γίνει, εξασφαλίζοντας κοινωνική ανοχή.
Ακριβώς ό,τι έχει συμβεί με την πολεμική επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη».
Εν συνεχεία, αυτά που έχουν γραφεί από τον ανωτέρω και άλλους δημοσιογράφους, και αντανακλούν τη βούληση του προέδρου της Τουρκίας, χρησιμοποιούνται ως επιχειρήματα προπαγάνδας από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (ΕΣΣ/FSA) στο έδαφος της Συρίας και απευθύνονται σε Κούρδους μαχητές και συγγενείς και φίλους Κούρδων μαχητών, αλλά και σε μέλη άλλων εθνοτήτων. Ο μεν ένας ρίχνει το σπόρο, οι άλλοι τον καλλιεργούν.
(Φωτ.: EPA / SANA)
Ο Καραγκιούλ διατρανώνει ότι «η επιχείρηση της Τουρκίας δεν είναι εθνικός πόλεμος. Δεν είναι ένας αντικουρδικός πόλεμος». Δεν στρέφονται, δηλαδή, οι Τούρκοι εναντίον των Κούρδων εν γένει που διαβιούν στην Τουρκία και στη βόρεια Συρία. Επιπροσθέτως, τονίζει ότι «το PKK και το PYD/YPG είναι εξωτερική απειλή και είναι ο εχθρός όλων των μουσουλμάνων». Με αυτά τα επιχειρήματα επιδιώκει αφενός μεν να προσεταιριστεί τους Κούρδους της Τουρκίας και της Συρίας, οι οποίοι ίσως να θεωρούν ακραίες μερικές ενέργειες των ένοπλων κουρδικών τμημάτων, αφετέρου δε να αποξενώσει τους Κούρδους μουσουλμάνους από τους ένοπλους κουρδικούς σχηματισμούς, οι οποίοι είναι κυρίως –αν όχι αποκλειστικά– πιστοί στην πατρώα τους θρησκεία, ως Γεζίντι.
Τη σκυτάλη σ’ αυτόν τον αγώνα προπαγάνδας έλαβε ο διοικητής μιας ομάδας του FSA, ο συνταγματάρχης Αχμέντ Οσμάν, ο οποίος έκανε μια δήλωση με δύο σκέλη.
Στο πρώτο σκέλος αναφέρεται στο επόμενο επιχειρησιακό βήμα του FSA, λέγοντας ότι η πρώτη φάση της επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη» ολοκληρώθηκε και ακολουθεί η δεύτερη φάση που στοχεύει στην «επανάκτηση» χωριών στα νοτιοδυτικά της Τζαραμπλούς, και στο δεύτερο σκέλος της δήλωσής του αναφέρει ότι «ο FSA πολεμάει μόνο το PKK». Ο στόχος του Οσμάν είναι να αποξενώσει τους Κούρδους μαχητές από τους λοιπούς κατοίκους των περιοχών στα βόρεια της Συρίας, ώστε οι πρώτοι να δυσκολεύονται να λαμβάνουν τα βασικά της επιμελητείας, αλλά και να επιχειρούν σε έδαφος με εχθρικό κοινωνικό περιβάλλον, έτσι ώστε ο FSA να καταλάβει τα χωριά στα νοτιοδυτικά της Τζαραμπλούς και να συνεχίσει την προέλασή του χωρίς ιδιαίτερο κόπο.
Συμπλήρωσε, επίσης, ότι δεν επιθυμούν να πολεμήσουν «εναντίον των Κούρδων αδερφών τους», διότι «έχουν περάσει 100 χρόνια που ζουν μαζί» και ότι «το PKK κακομεταχειρίζεται τα καταληφθέντα υπ’ αυτού χωριά». Είναι αμφίβολης επιτυχίας ο ως άνω στόχος, παρά το γεγονός ότι παρατηρούνται ήδη κάποιες ιστορικές εθνοτικές προστριβές μεταξύ πληθυσμών Ασσυρίων και Κούρδων.
Σημειωτέον, ότι ο Οσμάν αποκάλυψε πως ο FSA και ο τουρκικός στρατός θέλουν τον έλεγχο της Μένπετζ…
Είναι απολύτως σαφές και προδόθηκε από μέρος των φανερών ψυχολογικών επιχειρήσεων του τουρκικού κράτους και… παρακράτους (FSA), ότι ο επιδιωκόμενος αντικειμενικός σκοπός των ΤΕΔ και των υπ’ αυτών κατευθυνόμενων ομάδων είναι η εξόντωση των Κούρδων μαχητών πάση θυσία και παντί τρόπω. Στα σκοπευτικά των τουρκοανταρτικών πυροβόλων δεν βρίσκονται οι τζιχαντιστές, αλλά οι Κούρδοι μαχητές. Οι κουρδικοί και άλλοι πληθυσμοί της περιοχής, για το λόγο αυτόν, δεν θα πρέπει να πέσουν στην παγίδα, διότι εάν κάνουν εύκολη τη ζωή των τουρκοανταρτικών ομάδων, παραδίδοντας στην ουσία τους Κούρδους μαχητές, θα διογκώσουν την πολεμική ισχύ των υποστηριζόμενων από την Τουρκία ανταρτών, οι οποίοι κατόπιν σε συνεργασία με τον ISIS θα στοχοποιήσουν τους άλλους γηγενείς πληθυσμούς και ο εμφύλιος της Συρίας δεν θα τελειώσει. Αντιθέτως, θα διαιωνίζεται. Και μαζί μ’ αυτόν και η ανθρώπινη τραγωδία.
Παναγιώτης Μπαλακτάρης
Δικηγόρος
