Το έργο του Ηλία Υφαντίδη Έναν έμπρου – δύο οπίσ’ κι η τσαγάνα ’ς σο καπίτσ’, σε σκηνοθεσία του ίδιου, ανέβασε η Θεατρική Ομάδα του Συλλόγου Ποντίων Ελευσίνας «Νέα Τραπεζούντα» στις 13 Ιουνίου στο Παλαιό Ελαιουργείο (Αισχύλεια) στην Ελευσίνα. Δεν είναι εύκολο να γράψεις για ένα θεατρικό έργο αν δεν είσαι κριτικός. Ειδικά όταν πρόκειται για μια κωμωδία η οποία μέσα από το γέλιο που βγάζει, φέρνει μαζί και δάκρυα στα μάτια. Η πρώτη αντίδραση του θεατή είναι το γέλιο.
Όταν όμως αυτός ο θεατής κουβαλάει στο DNA του όλα τα βιώματα των προηγούμενων γενεών, όταν η κυτταρική του μνήμη ανασύρει με ευκολία τη χαρά, τη λύπη, την αγωνία, την αξιοθαύμαστη αντοχή σε κακουχίες και διωγμούς –και όχι μόνο μια φορά–, τον ξεριζωμό αλλά και το πείσμα να ξαναριζώσει, την αναγέννηση από τις στάχτες του, τότε καταλαβαίνεις γιατί το γέλιο και η συγκίνηση πάνε χέρι-χέρι μέχρι το τέλος του έργου.
Τότε δεν χρειάζεσαι ούτε την πένα ούτε την ορολογία του κριτικού.
Η ευκολία με την οποία πηγάζουν τα συναισθήματα δεν είναι τυχαία. Θα ήταν έτσι αν μιλούσαμε απλώς για μια κωμωδία ή ένα δράμα. Όχι όμως με δημιουργό τον Ηλία Υφαντίδη, έναν νέο άνθρωπο που φέρει μέσα του ζωντανή την παράδοση, ζώντας ωστόσο στο σήμερα. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που όταν παίζει λύρα καταλαβαίνεις ότι είναι αυτός, ακόμα κι αν δεν τον βλέπεις. Έναν άνθρωπο που παραμένει σεμνός σ’ έναν κόσμο που έχει αφαιρέσει τη σεμνότητα από τις αξίες του – μαζί με πολλά άλλα.
Ήταν μια ανάσα φρέσκου αέρα αυτή η παράσταση στην Ελευσίνα. Και επαναλαμβάνεται την Τετάρτη 1η Ιουλίου στη Δροσιά, σε μια διοργάνωση της Ένωσης Ποντίων Δροσιάς.
Μαρία Εμμανουηλίδου
