Εσχάτως ο Οσμάν αγάς με την πρόφασιν ότι εξέρχεται προς καταδίωξιν και σύλληψιν φυγοστράτων, πήρε τους αιμοχαρείς τζετέδες του και φθάσας εις το πεντάωρον απέχον της Κερασούντος ελληνικόν χωρίον Καράλη, και δυσαρεστηθείς εκ της φιλοξενείας, έκοψε την γενειάδα του ιερέως, ατίμασε παρθένους και γυναίκας και κατεκρεούργησε έξ χωρικούς.
Εκείθεν μεταβάς εις την περιφέρειαν Κουρούκ της επαρχίας Κολωνίας και εις δεκάωρον απόστασιν της Κερασούντος, εισήλθεν εις το χωρίον Ανεέτ. Εκεί εφόνευσε το στήριγμα του χωρίου και αρχιερατικόν αντιπρόσωπον της περιφερείας τον γνωστόν Ανασνάς αγάν και άλλους οκτώ ομογενείς χωρικούς. Τα αίτια του φόνου είνε γνωστά. Ο Οσμάν αγάς δεν δέχεται ανθρώπους οι οποίοι είτε με το χρήμα είτε με το χατήρι κατώρθωσαν να υποστηρίζωσι και περιφρουρούσι τα χωρία των. Εθεώρησε λοιπόν καλόν και συμφέρον του κράτους του να φονεύσει και τους ολίγους επιζήσαντας εθνικούς παράγοντας δια να οσβύση παντελώς η περιφέρεια εκείνη του Κουρούκ αφού προηγουμένως εντός του πολέμου και μετά την ανακωχήν, εφόνευσε πολλούς κατά διαφόρους τρόπους και μεθόδους και αφού τρία χωρία της περιφερείας αυτής ολοτελώς ηρημώθησαν και έσβυσαν.
Εκείθεν δε, ως επληροφορήθημεν, κατέρχεται προς την Πουλαντζάκην όπου έχει να καθαρίσει πολλούς λογαριασμούς διότι η Πουλαντζάκη αριθμούσα προ του πολέμου περί τας 900 οικογενείας και 4 χιλιάδας ψυχάς αμιγούς και ακμαιοτάτου ελληνικού πληθυσμού, (Κιουτζιούκ Γουνανιστάν) μικρά Ελλάς ωνομασθείσα υπό των Τούρκων.
Τοιουτοτρόπως καταφαίνεται ότι οι Έλληνες του Πόντου κρατούνται όμηροι εις τας χείρας του Μουσταφά Κεμάλ και των οργάνων του Τοπάλ Οσμάν και Σια, το όπλον δε του Τούρκου εκπυρσοκροτεί και φονεύει κατ’ αρέσκειαν και κατά βούλησιν.
Εάν λοιπόν δια τα δάση διορίζονται δασοφύλακες δια να μη καταστρέφωνται, διά τον Πόντον είναι ανάγκη να ληφθούν μέτρα ασφαλείας της ζωής ημών, και κάμνομεν έκκλησιν εις τους νικητάς συμμάχους και την μητέρα Ελλάδα όπως σώσουν τους αδίκως σφαγιαζομένους αδελφούς.
Εφημερίς Ελεύθερος Πόντος
Ειδήσεις και γεγονότα που κατέγραψε ο Τύπος στον Πόντο, στην Πόλη, στη Σμύρνη αλλά και στην ελεύθερη Ελλάδα τα τελευταία πενήντα χρόνια πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή το ’22, και αφορούσαν τον ελληνισμό της καθ’ ημάς Ανατολής. Φόνοι, κλοπές, ληστείες, απάτες του αστυνομικού δελτίου, αλλά και ειδήσεις κοινωνικού, οικονομικού, αθλητικού ή και πολεμικού χαρακτήρα που χρωματίζουν την καθημερινή ζωή στον Πόντο και γενικότερα τη Μικρά Ασία.
Παρουσίαση: Κώστας Κοντογιαννίδης
