Δεκαπενταύγουστος 1977: Μια χορευτική εποποιία με τους Πόντιους φοιτητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Ήταν Ιούνης του 1977 όταν ο μαθηματικός Γεώργιος Καζαντζίδης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ενημέρωσε τον πρόεδρο του ποντιακού-μικρασιατικού συλλόγου του πανεπιστημίου Γιώργο Αμπατζίδη ότι το συγκρότημα θα πάρει μέρος στο χορευτικό φεστιβάλ «Πανηπειρωτικά 1977» που διοργάνωνε ο Δήμος Ιωαννίνων. Αμέσως αρχίσαμε εντατικά τις πρόβες στην αίθουσα του πανεπιστημιακού γυμναστηρίου, μέχρι το τέλος Ιουνίου που έκλεισαν οι σχολές και οι φοιτητές έφυγαν για διακοπές.

Στις 15 Αυγούστου, της Παναγίας, τα Γιάννενα κατακλείστηκαν από χορευτικά συγκροτήματα από την Ελλάδα και το εξωτερικό – όπως βαλκανικές χώρες, Γαλλία, Σκωτία, Ιταλία, κτλ.

Στις 11 το πρωί έγινε η καθιερωμένη παρέλαση των συγκροτημάτων από τη Νομαρχία προς την πλατεία Διοικητηρίου, όπου παρελάσαμε πίσω από τον τίτλο «Ποντιακά». Η παρέλαση τελείωσε με ποντιακούς χορούς μπροστά στην πλατεία του Διοικητηρίου.

Μεταφερθήκαμε στη φοιτητική εστία για ξεκούραση, και το απόγευμα στις 19:00, αφού φορέσαμε τις πεντακάθαρες ποντιακές στολές μας, τις ζίπκες, πήγαμε με λεωφορείο στο Αρχαίο Θέατρο ΕΗΜ-Φρόντζου για να πάρουμε μέρος στο πανευρωπαϊκό φεστιβάλ παραδοσιακών χορών.

Το Θέατρο, μαγευτικό και επιβλητικό μέσα στα αιωνόβια πεύκα, έβλεπε επιβλητικά την λίμνη των Ιωαννίνων που άστραφτε κάτω από το αυγουστιάτικο φεγγάρι του 1977.

Σε λίγο άρχισαν τα ελληνικά συγκροτήματα να εκπροσωπούν τους ελληνικούς χορούς: Κρήτες, Θράκες, Μακεδόνες… Ήρθε η σειρά μας. Ο Γιώργος Αμαραντίδης (Σιμούλτς) μας προϊδέασε με ένα τραγούδι της Ματσούκας και αμέσως μετά ξεχυθήκαμε σαν λιοντάρια και χορέψαμε κότσαρι, σερενίτσα και τέλος τον πυρρίχιο… Η εμφάνισή μας τέλεια σε συγχρονισμό και απόδοση.

Άλλα χρόνια, ο κόσμος δεν γνώριζε τους ποντιακούς χορούς. Οι κατάμεστες κερκίδες του θεάτρου ξεσηκώθηκαν και μας αποθέωσαν με ένα δυνατό χειροκρότημα! Εκτός από τον κόσμο κερδίσαμε και την επιτροπή που μας κατέταξε στην πρώτη θέση των ελληνικών συγκροτημάτων. Το συγκρότημα αποτελούσαν οι φοιτήτριες Πόπη Γιαρμαντζίδου, Μαρία Τουμπίδου, Άννα Καρυοφυλλίδου, Σωτηρία Κασέρη, και οι φοιτητές Γιώργος Αμπατζίδης, Νίκος Αποστολίδης, Μάκης Νταουτίδης, Μακάριος Παπαδόπουλος, Χάρης Κασεράνης και Αποστόλης Μισχόπουλος.

Χαρήκαμε, αγγελιαστήκαμε από την αναπάντεχη επιτυχία μας. Ο ποντιακός χορός είχε μεγαλουργήσει στην γραφική πρωτεύουσα της Ηπείρου, τα Γιάννενα.

Μετά από όλα αυτά τα χρόνια επαναφέρω στους φίλους και συγχορευτές μου τις αξέχαστες εκείνες στιγμές που έζησα ως χοροδιδάσκαλος και χορευτής με τους ομόχειρους χορευτές και χορεύτριες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Στιγμές ομαδικής συνύπαρξης και δημιουργίας που ποτέ δεν θα ξεθωριάσουν, παραμένοντας ανεξίτηλες στη θύμηση όλων μας. Εικόνες μιας γλυκιάς ανάμνησης από τα χρόνια της νοτισμένης νιότης που ο φωτογραφικός φακός εξακολουθεί να αφυπνίζει…

Υ.Γ.: Τα Γιάννενα είναι η πόλη του διαχρονικού πολιτισμού. Η πόλη με τις τρεις κουλτούρες – χριστιανών, εβραίων, μουσουλμάνων. Την καστροπολιτεία της, τη λίμνη της, το ακμαίο Πανεπιστήμιο με τη σχολή Πλαστικών Τεχνών, την Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών, τα τρία ωδεία, τη συμφωνική της ορχήστρα, τη Φιλαρμονική, τις αίθουσες εκδηλώσεων, τους δραστήριους συλλόγους και τη δυναμική παρουσία των παιδιών και των νέων. Σε αυτή την πόλη μοιραστήκαμε ένα κομμάτι της χαράς και της ζωντάνιας μας…

• Πηγή: e-ptolemeos.gr