Το προχθεσινό πετυχημένο συλλαλητήριο στην Αθήνα για την κατάργηση του παγκοσμιοποιημένου μαθήματος των Θρησκευτικών, ήταν ένα ακόμη μήνυμα προς τους εξουσιαστές μας. Οι Έλληνες πολίτες διαμαρτυρήθηκαν και υπενθύμισαν στην κυβέρνηση ότι θα αποδειχθεί οδυνηρό γι’ αυτήν να κλοτσάει τα καρφιά της ταυτότητάς μας. Η ελλαδική νεοαριστερή κυβέρνηση, με την αντίστοιχη νεοφιλελεύθερη κυπριακή να την ακολουθεί πιστά σε όλες της τις «καινοτομίες», έχει αποφασίσει να διακόψει τη συνέχεια του γένους μας.
Στον σχεδιασμό τους, πρώτος στόχος είναι να σβήσουν από τη νεολαία μας τα κύρια συστατικά της ελληνικής της ταυτότητας.
Όπως είπε στη συνέντευξή του στην κυπριακή εφημερίδα Σημερινή, στις 18 Φεβρουαρίου 2018, ο μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος, τρία κυρίως μαθήματα διώκονται σήμερα στα σχολεία: Τα Θρησκευτικά, τα οποία παιδαγωγούν εις Χριστόν, η Ιστορία, η οποία συντηρεί την εθνική μνήμη και η Γλώσσα, η οποία ενισχύει την εθνική αυτοσυνειδησία, γιατί όπως λέει και ο Ελύτης «όπου γλώσσα πατρίς».
Για το ίδιο ζήτημα του διωγμού, που υφίσταται η ελληνικότητά μας, ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος μας καλεί να στοχαστούμε: «Θα κάναμε ένα σοβαρό βήμα αυτογνωσίας, αν καταλαβαίναμε ότι ανατρέποντας το ταυτοτικό στοιχείο των Ελλήνων (κοινή πίστη, κοινή γλώσσα, κοινή παιδεία) θα γίνουμε αμέσως έθνος με ημερομηνία λήξεως. Έχοντας απορρίψει με τόση ανεμελιά την ταυτότητά μας, αυτή που μας διακρίνει και μας συνέχει, πόσα χρόνια λέτε ότι θα επιζήσουμε; Πόσες γενιές θα επιβιώσουμε αν αποκτήσουμε μια πολιτεία που παύει να στηρίζει πίστη, γλώσσα και παιδεία του έθνους;
»Αυτά είναι ερωτήματα που θα έπρεπε να θέτει κάθε πολιτικός. Θα έπρεπε πριν αποφασίσει τι μέτρα θα πάρει για την Εκκλησία και την Παιδεία, να αναρωτιέται με ποιον τρόπο θα κρατήσει ακέραιη τη συνοχή του γένους. Θα έπρεπε να αναρωτιέται ποιες θα είναι οι συνέπειες αν βάλουμε στη θέση της Εκκλησίας μια επιτροπή, στη θέση της Γλώσσας ένα μέσο συνεννόησης και στη θέση της Παιδείας την επαγγελματική κατάρτιση… Ως επίσκοπος θλίβομαι και προσεύχομαι, ως Έλληνας σας παρακαλώ να καταλάβετε ποιος είναι σήμερα ο αγώνας μας, για ποιο λόγο θα πρέπει η Εκκλησία να παρεμβαίνει και να ζητά από τους πολιτικούς να κατανοήσουν με ποιον οίακα φθάσαμε έως εδώ, κρατώντας μέσα στη μικρή μας χούφτα, ως μοναδική περιουσία μας, το να νιώθουμε τον Ελληνισμό δικό μας, αίμα των γονιών μας και κτύπο στο στήθος μας».
Σημειώνουμε απλώς ότι η επίσημη, η ποιμαίνουσα Εκκλησία έλειψε από το συλλαλητήριο και οι έως σήμερα αντιδράσεις της παραμένουν σωστές σε περιεχόμενο, αλλά μόνο σε θεωρητικό επίπεδο. Ο κ. Ιερώνυμος, στην πρόσφατη έκτακτη συνεδρίαση της ΔΙΣ, άφησε στους συνοδικούς μητροπολίτες να αιωρείται ένας απροσδιόριστος φόβος του, ότι αναμένονται δεινά για την Εκκλησία… Είναι συνήθεια του κ. Ιερωνύμου να ομιλεί με αοριστολογίες, που δεν διευκολύνουν να αντιμετωπισθούν τα τυχόν προβλήματα.
Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος
