Μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας η σημερινή, ημέρα που τιμάται η μνήμη του Αγίου Νικολάου – προστάτη των ναυτικών αλλά και πολιούχου δεκάδων πόλεων στην Ελλάδα και τον κόσμο. Γιατί ο Άγιος Νικόλαος, που στην πορεία ενέπνευσε την εικόνα του Δυτικού Σάντα Κλάους, γιορτάζεται με τιμές και στη Δύση.
Γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας το 270 και έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στα Μύρα, εξού και το «Άγιος Νικόλας των Μύρων», αλλά και του Μπάρι, μια και εκεί θησαυρίζεται το άγιο λείψανό του.
Ήταν γόνος ευσεβούς και πλούσιας οικογένειας, έμεινε όμως νωρίς ορφανός. Νεαρός ακόμα μετέβη στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο, και επιστρέφοντας στη Μικρά Ασία χειροτονήθηκε ιερέας. Ασκητής αρχικά και ηγούμενος αργότερα στη Μονή Σιών των Μύρων, έμελλε να αναγορευτεί τελικά αρχιεπίσκοπος της πόλης.
Η προσφορά του στη φροντίδα των αναξιοπαθούντων ήταν σπουδαία· ίδρυσε νοσοκομεία και ιδρύματα, ενώ πρωτοστάτησε με την πίστη οδηγό του στην προστασία των διωκόμενων από τους Ρωμαίους χριστιανών. Ο ίδιος υπέστη βασανιστήρια κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού, και μόνο με την έλευση του Μεγάλου Κωνσταντίνου στον αυτοκρατορικό θρόνο του Βυζαντίου επέστρεψε στα θρησκευτικά του καθήκοντα.
Στο ναό που φέρει το όνομά του στα Μύρα της Λυκίας, σήμερα Ντέμρε, ή σε ό,τι έχει απομείνει από αυτόν, τελείται ανήμερα της γιορτής του λειτουργία την οποία παρακολουθούν επισκέπτες χριστιανοί αλλά και μουσουλμάνοι.
Από τα Μύρα ήταν που όταν ο Άγιος πέθανε, στις 6 Δεκεμβρίου του 343, ναυτικοί πήραν τα λείψανά του το 1087 και τα μετέφεραν στο Μπάρι της Ιταλίας όπου τοποθετήθηκαν στο Ναό του Αγίου Στεφάνου. Κατά την παράδοση, το σώμα του ανάβρυζε μύρο τόσο όταν απεβίωσε, εξού και το προσωνύμιο «μυροβλύτης», όσο και κατά τη λειτουργία υποδοχής του λειψάνου στο ιταλικό λιμάνι.
Ένα από τα πιο μεγάλα θαύματα του Αγίου, τον έκαναν τελικά προστάτη των ναυτικών. «Άγιε μου Νικόλα βόηθα», είναι η επίκληση όλων των θαλασσινών.
Η παράδοση λέει ότι ενώ ταξίδευε προς τους Αγίους Τόπους, έπιασε φουρτούνα φοβερή θέτοντας σε κίνδυνο πλοίο και επιβάτες. Ο Άγιος Νικόλαος όμως προσευχήθηκε και η θάλασσα καταλάγιασε. Κι όταν ένας ναυτικός έπεσε από το κατάρτι και έχασε τη ζωή του, ο Αϊ-Νικόλας πάλι προσευχήθηκε και ο αδικοχαμένος αναστήθηκε…
Όλος ο ελληνισμός τιμά τον Άγιο Νικόλαο όπου κι αν βρίσκεται. Δεν είναι τυχαίο ότι και η μόνη ελληνορθόδοξη εκκλησία στην καρδιά της Νέας Υόρκης φέρει το όνομά του. Ομοίως και στον Πόντο, αν και υπήρχε και ο Άγιος Νικόλαος ο Τραπεζούντιος, ο Άγιος Νικόλαος των Μύρων τιμάτο όπως του άρμοζε κατά το τριήμερο που ονομαζόταν Νικολοβάρβαρα.
Τη μνήμη του Αγίου τιμά και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και στο πρόσωπο αυτού του ταπεινού και θαυματουργού Αϊ-Νικόλα από τα Μύρα της Μικράς Ασίας εδράζεται όλο το Δυτικό αφήγημα του ερυθρόλευκου γενειοφόρου γερούλη, που φέρνει δώρα στα παιδιά τις γιορτές· αυτού που ονομάζεται Σάντα Κλάους. Είναι ο δικός μας Αϊ-Βασίλης!
- H εικόνα στο πλάι είναι δημιουργία του Thomas Nast, 1881.
