Οι σειρήνες του πολέμου ξυπνούσαν τον κόσμο το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940, όταν τα ιταλικά στρατεύματα επιτέθηκαν κατά της Ελλάδας. Οι Έλληνες αγωνιστές, πολεμώντας γενναία, κατάφεραν με μνημειώδη τρόπο να αποκρούσουν επιτυχημένα τις ιταλικές δυνάμεις. Η δίψα και η επιθυμία για ελευθερία, όμως, εκείνη την εποχή δεν εκπορεύονταν μόνο από τον άμαχο πληθυσμό και τους γενναίους αγωνιστές.
Και η δημοσιογραφία μαχόταν εκείνη την εποχή για την αξιοπρέπειά της, μη έχοντας πια την υποστήριξη του κρατικού μηχανισμού και με ανύπαρκτα τεχνολογικά μέσα.
Δεν ήταν μόνο η Ελλάδα που είπε το ΟΧΙ στον Μουσολίνι, αλλά και η ίδια η δημοσιογραφία, η οποία αντιστάθηκε στην υποβάθμισή της. Υπό αντίξοες συνθήκες μάς παρέδωσε φωτογραφίες, λήψεις, σκίτσα και πολεμικές ανταποκρίσεις που έχουν μείνει στην ιστορία.
Ειδικά τα σκίτσα, μας δίνουν με έναν γελοιογραφικό και απόλυτα κατανοητό τρόπο την εικόνα του ελληνοϊταλικού πολέμου του ’40. Σημαντικοί γελοιογράφοι της εποχής ήταν ο Φωκίων Δημητριάδης, ο Παύλος Παυλίδης, ο Νίκος Καστανάκης, ο Γεώργιος Λυδάκης, ο Κωνσταντίνος Μπέζος, ο Σταμάτης Πολενάκης κ.ά.
