Θώπεκας, θέπεκας ή θεπέκ’, ανάλογα την ντοπιολαλιά, και στον πληθυντικό οι θωπεκάντ’ ή οι θωπέκ’. Τον συναντάμε συνήθως παρέα με το …μενού του, δηλαδή κότες, κοκόρια και άλλα συναφή.
Κι αυτό διότι ο θώπεκας των Ποντίων δεν είναι άλλος από το κοινό τσακάλι, ως λέξη όμως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς προέρχεται από τις αρχαίες «θως» και «αλώπηξ».
Το τσακάλι και η αλεπού της αρχαίας ελληνικής, εν ολίγοις, στη γη του Πόντου έφτιαξαν ένα νέο παμπόνηρο ζώο, το οποίο εμφανίζεται πολύ συχνά στα λαϊκά παραμύθια. Για παράδειγμα, σε ιστορία που κατέγραψε το 1914 ο Άγγλος ελληνιστής R.M. Dawkins1 διαβάζουμε: