Μπορεί η αγροτική παραγωγή να έχει εκσυγχρονιστεί σε μεγάλο βαθμό σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, ωστόσο υπάρχουν περιοχές που… επιμένουν παραδοσιακά.
Στα χωριά της Τόνιας, για παράδειγμα, όπως και σε όλη την επαρχία της Τραπεζούντας στην Τουρκία, οι αγρότες άρχισαν να λιχτρεύουν το χωράφ’ με τα πρώτα σημάδια της άνοιξης. Πλέον έχουν σπείρει και περιμένουν να δουν την παραγωγή τους.
Είναι μια δουλειά που αναλαμβάνουν πάρα πολύ συχνά οι γυναίκες.
Ο Άνθιμος Παπαδόπουλος στο Ιστορικό λεξικό της ποντικής διαλέκτου αναφέρει ότι το ρήμα λιχτρεύω χρησιμοποιείται (από τους ελληνόφωνους) σε Τραπεζούντα και Χαλδία και σημαίνει οργώνω με τη λίχτρεν, αλλά και σκάβω.
Η (ε)λίχτρε (λίχτρα στη Χαλδία) είναι ένα οδοντωτό γεωργικό εργαλείο το οποίο με τη βοήθεια των ποδιών μπαίνει κάθετα και βαθιά στο χώμα.
Η λέξη ίσως να προέρχεται από το αρχαίο ουσιαστικό λίστρον, που σημαίνει σκαπάνη. Στην οφίτικη διάλεκτο το εργαλείο ονομάζεται λιχτρί, ενώ στην Κερασούντα αναγνωρίζεται ως λιχτρομάκελλον.
«Επέρα λιχτρομάκελλον κ’ εγώ ’ς σον Άδ’ επήγα, ελίχτρεψα κ’ εγρίζεψα και την αγάπη μ’ εύρα», λέει το δίστιχο που καταγράφει ο Άνθιμος Παπαδόπουλος.
