Tα δακτυλικά αποτυπώματα μας βοηθούν να κρατάμε και να “γατζώνουμε” αντικείμενα κάτω από διάφορες συνθήκες και είναι μοναδικά για τον κάθε άνθρωπο.
Λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, όπως και τα λάστιχα ενός αυτοκινήτου. Σε στεγνή άσφαλτο ένα λάστιχο χωρίς αυλακώσεις θα μπορούσε να κινείται κανονικά, σε υγρή άσφαλτο όμως θα γλυστρούσε ανεξέλεγκτα λόγω απουσίας τριβών.
Ακριβώς τον ίδιο λόγο εξυπηρετούν τα αποτυπώματα. Είναι ένα άθροισμα κοιλοτήτων και προεξοχών του δέρματος το οποίο επιτρέπει στα χέρια μας να κρατάνε υγρές επιφάνειες διώχνοντας μέσα από τα κανάλια τους το περιττό νερό.
Τα αποτυπώματα των ποδιών μας βοηθούν να μην “σπινιάρουμε” όταν πατάμε σε νερά ξυπόλυτοι. Το ίδιο σύστημα εφαρμόζεται και σε όλα τα παπούτσια, όσα περισσότερα “αποτυπώματα” έχουν τόσο μικρότερη πιθανότητα έχουμε να γλυστρίσουμε. Τα αποτυπώματα είναι εφοδιασμένα και με ένα άλλο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό. Είναι μοναδικά για κάθε άνθρωπο. Γι αυτό και χρησιμοποιούνται από τις αρχές για να “ταυτοποιήσουν” κάποιον άνθρωπο.
Η μοναδικότητα αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο δημιουργούνται είναι εντελώς τυχαίος για κάθε άνθρωπο και γίνεται κατά την εμβρυϊκή ζωή. Ωστόσο επειδή με τις σύγχρονες μεθόδους χειρουργικής μπορούν να τροποποιηθούν ή να αλλοιωθούν τον τελευταίο καιρό προτιμάτε η ταυτοποίηση μέσω του DNA που είναι πολύ πιο σίγουρη.
Πηγή: sciencenews.gr
