«Πεχλιβάνης» είναι ο αέρας στο ομώνυμο τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου, ένα από τα πιο ξεχωριστά της δισκογραφίας του. Λέξη περσική, υπάρχει και στην ποντιακή διάλεκτο.
Οι πεχλιβάν’ ήταν οι δημοφιλέστεροι αθλητές στον Πόντο.
Οι Έλληνες πεχλιβάν’ πάλευαν σε θρησκευτικά πανηγύρια ή εμποροπανηγύρεις. Στις δεύτερες συχνά αγωνίζονταν εναντίον Τούρκων και ενθουσίαζαν τους ομοεθνείς τους όταν τους νικούσαν.
Η λέξη αναφέρεται και σε δημώδη άσματα:
Σην θάλασσαν κολυμπετής,
σ’ ομάλα πεχλιβάνος,
σον πόλεμον τραντέλλενος
ρωμαίικον παλικάριν.
[Στη θάλασσα κολυμβητής,
παλαιστής στα πανηγύρια,
στον πόλεμο τριάντα φορές Έλληνας,
ρωμαίικο παλικάρι.]
Στον Πόντο η παλικαριά θεωρούνταν μεγάλη αρετή. Έτσι, ο όρος «πεχλιβάνος» χαρακτήριζε και καθέναν που είχε σωματική ρώμη ζηλευτή.
