Μιράντα Μυράτ: Η μεγάλη θεατρίνα, η βαριά κληρονομιά και οι φήμες για εμπλοκή στο φόνο της Ελένης Παπαδάκη

Όταν γεννιέσαι σε έναν χώρο όπου οι γονείς σου κάνουν το ίδιο επάγγελμα και μπαινοβγαίνουν και άλλοι συνάδελφοί τους, δεν μπορεί, κάτι θα σου μείνει. Μπορεί να είναι και αποστροφή, και μεγαλώνοντας να ακολουθήσεις διαφορετικό δρόμο. Στην περίπτωση της Μιράντας Μυράτ, που «έφυγε» σαν σήμερα το 1994, δεν προέκυψε αποστροφή.

Από κούνια

Γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1906 στην Αθήνα, και ήταν κόρη δύο σπουδαίων θεατρίνων: του Μήτσου Μυράτ και της Κυβέλης. Και τώρα ξεκινά η συγκομιδή ονομάτων: Ήταν αδελφή του αρχιτέκτονα Αλέκου Μυράτ και ετεροθαλής αδελφή του Δημήτρη Μυράτ, της Αλίκης Νορ και του Γεωργίου Γ. Παπανδρέου που ήταν ετεροθαλής αδελφός του Ανδρέα Παπανδρέου – άρα και εξ αγχιστείας συγγενής με τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Αλλά και με τη μεγάλη αντίπαλο της μητέρας της, τη Μαρίκα Κοτοπούλη, είχε εξ αγχιστείας συγγένεια, αφού ο πατέρας της Μιράντας είχε παντρευτεί τη Χρυσούλα Κοτοπούλη.

Και η ονοματολογία δεν σταματάει εδώ. Η Μιράντα είχε παντρευτεί δύο φορές. Πρώτος της σύζυγος υπήρξε ο Σπύρος Θεοχάρης, με τον οποίον απέκτησαν δύο κόρες, την ηθοποιό Κυβέλη Θεοχάρη και τη χορεύτρια Βάνα Θεοχάρη. Δεύτερος σύζυγος ήταν ο Λευτέρης Αποστόλου.

Η Κυβέλη Θεοχάρη ήταν, για όσους θυμούνται, η υπέρκομψη σύζυγος του Κώστα Χατζηχρήστου στον Δήμο από τα Τρίκαλα. Όταν σταμάτησε σε νεαρή ηλικία από το θέατρο, έγινε αρχικά ξεναγός αρχαιολογικών χώρων και διευθύντρια-συντονίστρια σε ελληνικές και ευρωπαϊκές κρουαζιέρες. Αργότερα ανέλαβε τις δημόσιες σχέσεις στο ιδιαίτερο γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου, κατά τα έτη της πρωθυπουργίας του, και συνέχισε ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του Κώστα Σημίτη, μέχρι το 1999.

To θέατρο και τα μελό

Η Μιράντα κάνει ντεμπούτο στα 13 της, στο θίασο του πατέρα της Μήτσου Μυράτ και της εξ αγχιστείας θείας της Μαρίκας Κοτοπούλη, και στη συνέχεια πηγαίνει για σπουδές στο Παρίσι. Μετά την επάνοδό της στην Ελλάδα, διέγραψε επιτυχημένη πορεία στο θέατρο ως πρωταγωνίστρια του Εθνικού Θεάτρου και ως καθηγήτρια της Δραματικής Σχολής του.

Έπαιξε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα όπως Ο ποπολάρος του Γρηγορίου Ξενόπουλου, Νόρα και Πέερ Γκυντ του Ίψεν (το μουσικό μέρος της παράστασης διηύθυνε τότε στο Εθνικό ο μεγάλος Έλληνας μαέστρος Δημήτρης Μητρόπουλος). Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1928, με πρωταγωνιστικό ρόλο στο αισθηματικό δράμα Έρωτας και κύματα του Δημήτρη Γαζιάδη, και ακολούθησε η κωμωδία Δεσποινίς δικηγόρος του Πέλου Κατσέλη.

Το 1945 πρωταγωνιστεί σε μια σπουδαία αλλά και παραγνωρισμένη ταινία του Γιώργου Τζαβέλα, με τίτλο Πρόσωπα λησμονημένα. Ένα πολύ τολμηρό φιλμ της εποχής που σε συνδυασμό με τα ταραγμένα χρόνια (Εμφύλιος γαρ) απέτυχε εμπορικά. Εδώ υποδύεται μια αμαρτωλή της εποχής, πρώην σύζυγο πλουσίου που φτάνει μέχρι το φόνο.

Γενικώς στον κινηματογράφο η παρουσία της ήταν ισχνή. Κυρίως αξιοποιήθηκε στην ωριμότητά της σε μελό του εμπορικού σινεμά σε ρόλους μητέρας και γιαγιάς.

Ω ναι, η κόρη της Κυβέλης έπαιζε σε μελό. Και εδώ η οικογενειακή σύγκριση υπήρχε, αλλά η δουλειά είναι δουλειά. Σίγουρα πάντως οι περισσότεροι την θυμούνται ως την αγγλομαθή ιδιοκτήτρια μαγαζιού στο Κορίτσια στον ήλιο.

Και αργότερα στην τηλεόραση έκανε προσωπική επιτυχία στην Αφροδίτη, την πρώτη σειρά που βασίστηκε σε έργο του Γρηγόριου Ξενόπουλου και έγινε με πρωταγωνίστρια τη Νόρα Βαλσάμη και σκηνοθέτη τον προσφάτως εκλιπόντα Ερρίκο Ανδρέου.

Οι ιστορίες, η μίνι επιστροφή και το τέλος

Δεν αποτελεί πρωτοτυπία να πει κανείς πως στο διαδίκτυο υπάρχουν τα πάντα. Αλήθειες και ψέματα. Έτσι, τα τελευταία χρόνια το όνομα της ηθοποιού εμπλέκεται με τη δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης ισχυρίζονται ότι ο Δημήτρης Μυράτ δεν ανέφερε ποτέ πως η Μιράντα ανήκε στο ΕΑΜ. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχουν φωτογραφίες της από διαδηλώσεις να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή με σηκωμένη γροθιά. Ακόμα και αν αυτό ισχύει, πώς εμπλέκεται με την Παπαδάκη;

Όπως και να ‘ναι, η Μιράντα Μυράτ αν και είχε αποσυρθεί, το καλοκαίρι του 1983 επέστρεψε στο θέατρο Μπουρνέλη της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στο έργο του Γιώργου Λαζαρίδη Οδός ευκαιρίας.

Και όπως αναφέρει ο Παναγιώτης Τιμογιαννάκης, «Στην πρεμιέρα, μετά την παράσταση, πάμε στο καμαρίνι της να την χαιρετίσουμε. Και μπαίνουμε σε ένα καμαρίνι το οποίο ήταν σαν τα ανθοπωλεία έξω από τη Βουλή. Πνιγμένο στις γλάστρες, στα καλάθια και στις ανθοδέσμες. “Είδατε υποδοχή που σας επιφύλαξε το κοινό; Σας γέμισε λουλούδια.” Και η απάντηση της Μιράντας: “Στις πρεμιέρες της μητέρας, της πήγαιναν διαμάντια”».

Η Μιράντα Μυράτ υπήρξε, επίσης, σημαντική συνεργάτιδα του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας. Λόγω της μόρφωσης, της ορθοφωνίας και της φωνητικής χροιάς της, την θεωρούσαν ειδική στην απαγγελία ποιημάτων και στην ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων, ιδιαίτερα σε λογοτεχνικές εορτές.

Έφυγε σαν σήμερα το 1994, ύστερα από μια βασανιστική ασθένεια με απώλεια μνήμης, που την καθήλωσε για δύο χρόνια στο κρεβάτι.

Σπύρος Δευτεραίος