Έλενα Παπαρίζου: Με την ποντιακή λύρα κατέκτησε, σαν σήμερα, τη Eurovision και την Ευρώπη

Πανάκριβο πανηγύρι, πολύ κακό για το τίποτα, η συνέχεια μιας μικρής –όπως αποδείχθηκε– περιόδου εθνικού μεγαλείου, ή απλά ένα χαρούμενο, ποπ σκηνικό με μια παραπάνω δόση υπερβολής που ούτως ή άλλως την έχουμε ως λαός; Όλα αυτά μαζί. Και ένα μάθημα πως το χρήμα και ο επαγγελματισμός, μπορούν να κάνουν καλή δουλειά. Ακόμα και για μια πρωτιά στην Eurovision. 

Δάφνες και πικροδάφνες

Η ανέλπιστη πρωτιά στο Euro 2004. Η άψογη οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Η χώρα μας το 2004 είναι μέσα στο γλέντι και τη χαρά. Έστω και αν μερικοί μιλάνε για ένα λογαριασμό που όταν θα μας έρθει δεν θα ξέρουμε τι να κάνουμε.

Από την άλλη την ίδια χρονιά, ο Σάκης Ρουβάς κερδίζει την 3η θέση στην Eurovision και δη μέσα στην Τουρκία. Ο διαγωνισμός τραγουδιού, ύστερα από μια 10ετία απαξίωσης –όχι άδικα– έχει επανέλθει στα ελληνικά ενδιαφέροντα. Άλλωστε μια πρωτιά ψάχναμε και εκεί, από το 1974 που συμμετέχουμε.

Η ΕΡΤ αποφασίζει να συνεχιστεί η καλή πορεία του Σάκη. Και αποφασίζει να στείλει σόλο την κοπέλα που το 2001 μαζί με το τότε σχήμα της, μας έφερε την 3η θέση και αναθέρμανε την αγάπη του κοινού. Οι Antique είναι παρελθόν, η Έλενα Παπαρίζου βρίσκεται σε τροχιά σόλο καριέρας, ενώ η δημοφιλία της στη Σουηδία ακόμα υπάρχει. Έχει και από πίσω της μια μεγάλη δισκογραφική (τότε υπήρχαν και αυτές) οπότε γιατί όχι;

Το πρώτο σοκ έρχεται με την απομάκρυνση της Δάφνης Μπόκοτα. «Ύστερα από 18 χρόνια συνεργασίας με την ΕΡΤ, με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν, ευχαριστούμε αλλά δεν θα σας χρειαστούμε άλλο. Πάρα πολύ δυσάρεστο συναίσθημα. Αισθάνθηκα εντελώς οργισμένη, προδομένη και απογοητευμένη! Πολύ περισσότερο που εγώ έκανα την Eurovision με το μισθό μου και η κ. Πασχαλίδου πήρε 85.000 ευρώ! Εκεί τρελάθηκα παιδιά! Έπαθα εγκεφαλικό! Πόσο βλάκας μπορεί να είμαι εγώ; …Είχα πει τότε», είχε δηλώσει η εθνική μας Δάφνη. Το υψηλό επίπεδο κρατιέται για πολύ λίγο.  Μπηχτές για χρήματα, για δημοσιοῡπαλληλική συμπεριφορά και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς λέγεται τότε. Πρωινό-μεσημεριανές εκπομπές παίρνουν φωτιά και ο κόσμος παρακολουθεί ανέμελα και κανιβαλιστικά.

«Ξέρω πως φοράς παντελόνια»

Η ΕΡΤ αποφασίζει να διαγωνιστεί ενώπιον του ελληνικού κοινού, η Έλενα Παπαρίζου με τέσσερα υποψήφια τραγούδια και όποιο ψηφιστεί πήγαινε Κίεβο. Τα τέσσερα στην πορεία γίνονται τρία γιατί βγαίνει στην επιφάνεια ότι το τραγούδι «The light t in our soul» είχε ήδη κυκλοφορήσει στη Γερμανία, με τη φωνή της Μιρέλλας Φραγκοπούλου.

Η ακύρωσή του από την ΕΡΤ ήταν ακαριαία και o συνθέτης βγήκε σε εκπομπή και άρχισε να αποκαλεί τους eurofans καραγκιοζάκια και ότι τον κατέστρεψαν. Εννοείται πως οι πάντες ψάχνουν τον Μπίγαλη να βγει στην εκπομπή τους, ενώ μεσημεριανή εκπομπή αλήστου μνήμης thrash καναλιού, στήνεται με κάμερες έξω από το σπίτι του συνθέτη. Ο τελευταίος ταμπουρώνεται στο σπίτι του και αρνείται να δώσει σημεία ζωής. Από την άλλη ο παρουσιαστής της εκπομπής ξεστομίζει ατάκες στον αέρα τύπου «Κώστα, βγες στο τηλέφωνο να μιλήσουμε σαν άντρες! Ξέρω πως φοράς παντελόνια, Κώστα, γνωριζόμαστε 15 χρόνια, είσαι άντρας, βγες να μιλήσουμεεεε!»

Ποια σίριαλ και ποιο netflix. Στον αντίποδα βέβαια όλης αυτής της κατάστασης, υπήρχε η Έλενα Παπαρίζου και η ομάδα της που έχει κάνει την νύχτα μέρα και τρέχει ανά την Ευρώπη να προωθήσει το τραγούδι.

Η μεγάλη βραδιά

Πολλά χρόνια αργότερα, ο Φωκάς Ευαγγελινός θα αποκαλύψει ότι υπήρχαν προβλήματα με τον σκηνοθέτη ώστε να φανούν στις κάμερες οι χορευτές που έκαναν το «1» επί σκηνής.

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Το εύρημα με την ποντιακή λύρα αποδεικνύεται διαμάντι και στην ουσία μαζί με τη μοναδική ερμηνεία και εμφάνιση της Παπαρίζου «κλειδώνει» την επιτυχία. 

Και ξεκινάει η ψηφοφορία. Και οι πρώτες βαθμολογίες είναι χαμηλές. Αυτά στο Κίεβο. Γιατί στην Αθήνα έχει στηθεί γιορτή στο Ζάππειο που και αυτοί με την σειρά τους στην αρχή παγώνουν με τα πενιχρά αποτελέσματα της ψηφοφορίας.

Και αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση και πέφτουν τα 10άρια και τα 12κάρια. Και κερδίζουμε γιατί δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού ο διαγωνισμός γινόταν 21 Μαΐου που ήταν και η ονομαστική γιορτή της Παπαρίζου. Βέβαια γιορτάζει την ίδια μέρα και ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου που εκπροσωπούσε την Κύπρο και τελικά ήρθε 19ος, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες.

Πρόσωπα της πολιτικής ηγεσίας της εποχής εμφανίζονται ξαφνικά από το πουθενά για να κάνουν δηλώσεις. Και σχεδόν όλη η Ελλάδα βγαίνει στους δρόμους να πανηγυρίσει. Και αν αυτό σας κάνει υπερβολή, ναι μεν είναι, ΑΛΛΑ τέσσερα χρόνια μετά που κέρδισε η Νορβηγία το διαγωνισμό, έγιναν και εκεί τα ίδια. Και ήταν η τρίτη τους νίκη. Δεν ήταν η πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα.

Ε… ε… έρχεται

Εννοείται τις επόμενες μέρες δεν κυριαρχεί άλλο θέμα, παρά η νίκη της χώρας μας. Πλην της Δάφνης Μπόκοτα, που δεν σηκώνει καν τηλέφωνο. Από την άλλη οι συγχωριανοί της Παπαρίζου από το Μουζάκι Καρδίτσας κυριαρχούν, όπως και παλιοί και νεότεροι που έχουν περάσει από την Eurovision. Εννοείται πως οι συντελεστές του τραγουδιού, από τη Ναταλία Γερμανού και τον Χρήστο Δάντη, μέχρι τον ενδυματολόγο Al Giga γίνονται οι άνθρωποι της καρδιάς μας. Και φυσικά εννοείται πως και οι διαφωνούντες έχουν θέση. Όπως ο δημοσιογράφος που σε παράθυρο εκπομπής είπε ότι «ο πρώτος πολιτικός θρίαμβος της Nέας Δημοκρατίας έγινε το βρακί της Eλενας Παπαρίζου».

Όλα ξεχνιούνται την Τρίτη 24 Μαΐου που το πούλμαν με την νικήτρια του 50ου διαγωνισμού της Eurovision, φτάνει στο Ραδιομέγαρο. Είναι μαζί με τον καλό της Τόνυ Μαυρίδη και έξω την περιμένει πλήθος κόσμου να την χειροκροτήσει, να την αγκαλιάσει και να σκεφτεί ποιους άλλους θριάμβους μας περιμένουν ως χώρα.

Πόσο άλλαξαν όλα…

Σπύρος Δευτεραίος