Όταν ο Λεωνίδας Ιασονίδης εγκαινίασε προσφυγικό συνοικισμό με μηνύματα υπέρ του Βενιζέλου – Σαν σήμερα, το 1932

Το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι υποδοχής των προσφύγων της Γενοκτονίας, της Μικρασιατικής Καταστροφής και της Ανταλλαγής μετά από εκείνο του Πειραιά ήταν η Θεσσαλονίκη, με πολλούς προσφυγικούς συνοικισμούς να δημιουργούνται στο κέντρο της. Ο κυριότερος ήταν στην Αγίας Φωτεινής εκεί όπου σήμερα βρίσκονται η ΔΕΘ και ένα τμήμα της Πανεπιστημιούπολης.

Στον κεντρικό τομέα υπήρχε ακόμα ο συνοικισμός Ιασονίδου, δίπλα στο νεκροταφείο της Ευαγγελίστριας. Πήρε το όνομά του από τον υπουργό Πρόνοιας Λεωνίδα Ιασονίδη, ο οποίος τον εγκαινίασε τη Δευτέρα 2 Μαΐου 1932.

Η εφημερίδα Μακεδονικά νέα σε άρθρο της στο πρωτοσέλιδο αναφέρει ότι τα εγκαίνια έγιναν με κάθε επισημότητα, παρουσία του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γενναδίου. Ο υπουργός έφτασε νωρίς το απόγευμα συνοδευόμενος από βουλευτές του νομού – τους υποδέχθηκαν όλοι οι κάτοικοι και το Δημοτικό Συμβούλιο, ενώ παρόντες ήταν ακόμα ο γενικός γραμματέας του δήμου (ο δήμαρχος απουσίαζε στην Αθήνα), ο διευθυντής της Αστυνομίας, ο διευθυντής της Εταιρείας Υδάτων και υπάλληλοι του Τμήματος Πρόνοιας.

Μετά την τελετή του αγιασμού, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Γεώργιος Δημητριάδης ανέβηκε στην εξέδρα και μιλώντας στους συγκεντρωμένους τόνισε ότι αποφασίστηκε να δοθεί το όνομα του Λεωνίδα Ιασονίδη σε ένδειξη ευγνωμοσύνης και αγάπης, αλλά και εξαιτίας του έργου του υπουργού που αφορούσε τους πρόσφυγες γενικότερα.

Στην αντιφώνησή του, ο Λεωνίδας Ιασονίδης επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον για το συνοικισμό. Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι «ωμίλησε περί της τεραστίας προσπαθείας την οποία καταβάλλει ο πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Βενιζέλος διά την οικονομικήν ανόρθωσιν της χώρας, εξήρε τα αγαθά του δημοκρατικού πολιτεύματος, ετόνισε τα κακά τα οποία είχε το μοναρχικών καθεστώς, ιδίως δε διά τον προσφυγικόν κόσμον και εξέφρασε εν τέλει την πεποίθησίν του ότι οι πρόσφυγες θα δώσωσι προσεχώς και πάλιν το προσήκον μάθημα εις τους αντιπάλους του κ. Ελευθερίου Βενιζέλου, οίτινες δεν εδίστασαν ν’ αποκαλέσουν εν πλήρει συνεδριάσει της Βουλής τους πρόσφυγας “όψιμους Έλληνας”, “βούλγαρους” και “τουρκόσπορους”».

Η ομιλία του υπουργού έγινε δεκτή με χειροκροτήματα, όπως και η ανακοίνωση ότι θα προσφέρει 50 ζευγάρια σανδάλια στα φτωχά παιδιά του συνοικισμού.