1916. Οι πρώτοι διωγμοί που εξαπολύουν οι Τούρκοι εναντίον των Ελλήνων επηρεάζουν και τη ζωή στην Άνω Αμισό. Ο Σύλλογος «Ορφέας» αναστέλλει κάθε δράση του. Μέχρι τότε η στέγη του είναι το αρχοντικό του Παπαγεωργίου, στον δεύτερο όροφο όπου η πρόσβαση γίνεται από ξεχωριστή είσοδο.
Σε μία από τις αίθουσες γίνονται ο πρόβες της ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας, η οποία παρουσιάζει τα έργα της στις δύο συνεχόμενες αίθουσες τελετών του μεγάλου διδακτηρίου της κοινότητας. Τα σκηνικά το 1908 στοίχισαν περίπου 70 χρυσές λίρες.
Η θεατρική ομάδα του «Ορφέα», μεταξύ άλλων, ανεβάζει τους Ληστές του Σίλερ στο ελληνικό θέατρο «Αριστοφάνης» της Αμισού, εκεί όπου φιλοξενούνται και οι αθηναϊκοί θίασοι της Παρασκευοπούλου και της Βερώνη.
Επίσης, στο ίδιο αρχοντικό κάνει πρόβα και το μουσικό τμήμα του συλλόγου, ο οποίος διαθέτει και ποδοσφαιρική ομάδα.
1920. Μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια ο «Ορφέας» αποκτά και πάλι ζωή, αλλά αυτή τη φορά βρίσκει στέγη στο αρχοντικό του Χατζή Κωνσταντή. Με τα έσοδα από την πρώτη παράσταση αγοράζονται έπιπλα για να αντικατασταθούν όσα είχαν αρπάξει οι Τούρκοι.
Και ενώ είναι σε εξέλιξη οι πρόβες για τη δεύτερη παράσταση προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η αγορά μουσικών οργάνων για την μπάντα, τα παράλια του Πόντου αποκόπτονται από την Κωνσταντινούπολη και οι δρόμοι κλείνουν από παντού.
Τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς ο Μουσταφά Κεμάλ επικρατεί σε όλη τη βόρεια Μικρά Ασία και ξεκινά ένας νέος κύκλος διωγμών.
18 Ιανουαρίου 1921. Ολόκληρο το Διοικητικό Συμβούλιο του «Ορφέα» συλλαμβάνεται από τους Τούρκους.
Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού, ενώπιον των διαβόητων Δικαστηρίων Ανεξαρτησίας της Αμάσειας οδηγούνται οι: Παντελής Βαλιούλης (καθηγητής Θεολογίας), Ιάκωβος Κουλοχέρης, Κωνσταντίνος Σερέφας, Κοσμάς Σουβατζόγλου, Κωνσταντίνος Ραπτάρχης και Σταύρος Ασλανίδης.
Η ποινή τους κυμαίνεται από τα 5 έως τα 7,5 χρόνια.
