Πράσινο πιστοποιητικό: Γιατί δεν θα χαρώ με την απόκτησή του

Η κυβέρνηση επιμένει στην έκδοση του Green pass (πράσινου πιστοποιητικού) κατά τα Γαλλικά πρότυπα του Helth pass, με το οποίο θα διαχωρίζονται οι πολίτες σε κατηγορίες εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων και αναλόγως θα τους επιτρέπονται ή θα τους απαγορεύονται βασικές καθημερινές δραστηριότητες, όπως αθλητικές διοργανώσεις είτε εσωτερικού (κλειστά στάδια) είτε εξωτερικού χώρου (ανοικτά γήπεδα ποδοσφαίρου ή άλλων αθλημάτων), καθώς επίσης και η είσοδος σε χώρους όπου διεξάγονται πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως συναυλίες και σινεμά και τέλος μεγάλες αγορές, φεστιβάλ, εμπορικές εκθέσεις, πανηγύρια, αλλά και καζίνο.

Έτσι θα βρεθεί μεγάλο μέρος της κοινωνίας, που δεν μπόρεσε ή δεν πρόλαβε λόγω αδυναμίας του κράτους ή δεν τους επιτρεπόταν ή δεν ήθελαν να εμβολιαστούν, απέναντι από εκείνο που εμβολιάστηκε. Αυτό λέγεται, κοινωνικός αυτοματισμός.

Ας δούμε ποια είναι αυτή η «μεγάλη επιτυχία» του κράτους με το πιστοποιητικό εμβολιασμού που θα εκδίδεται από την 1η Ιουλίου και μόνο μ’ αυτό θα μπορούμε να ζούμε σαν άνθρωποι και ποιοι θα πάρουν.

Μέχρι σήμερα έχουν εμβολιαστεί πλήρως 2,8 εκατομμύρια άτομα. Το ποσοστό αυτό καλύπτει το 25% του γενικού πληθυσμού της χώρας. Το υπόλοιπο 75% που δεν έχει εμβολιαστεί, φυσικά και δεν είναι όλοι τους αρνητές του εμβολίου. Στην πλειοψηφία τους είναι άνθρωποι που περιμένουν τη σειρά τους για να εμβολιαστούν. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι η δυνατότητα εμβολιασμού στη χώρα φτάνει τα 110.000 άτομα την ημέρα, τότε αντιλαμβανόμαστε πως για το επόμενο δεκαπενθήμερο προβλέπεται να γίνουν μόνο ενάμιση εκατομμύριο δόσεις εμβολίου.

Αν αυτό επιτευχθεί, θα είναι πλήρως εμβολιασμένοι άλλοι 750.000 πολίτες. Με αυτό τον αριθμό θα έχουμε φτάσει στην καλύτερη περίπτωση το 32% του πληθυσμού που θα είναι πλήρως εμβολιασμένοι, μέχρι την πρώτη Ιουλίου, ημέρα που θα ξεκινήσει η έκδοση του Green pass.  Το περίφημο αυτό διαβατήριο ελευθερίας, θα μπορούν να το λάβουν όσοι θα έχουν κάνει και τις δύο δόσεις του εμβολίου για να μπορούν να συμμετέχουν σε βασικές καθημερινές δραστηριότητες. Αλλά θα χρειαστεί ακόμη και για να μπορούν να διασκεδάσουν στον εσωτερικό χώρο ενός καφέ μπαρ ή να πάνε σε ένα εστιατόριο.

Σε αντίθετη περίπτωση μια τετραμελής οικογένεια για να μπορέσει να βγει έξω για φαγητό, θα πρέπει αν δεν έχει εμβολιαστεί πλήρως, επειδή το κράτος δεν θα τα έχει καταφέρει να τους καλύψει μέχρι εκείνη τη στιγμή, να πληρώσει μοριακό τεστ για κάθε μέλος της οικογένειας κόστους 60 €, αλλιώς θα αποκλειστεί και θα κάθεται έξω από τις βιτρίνες των μαγαζιών να χαζεύει τους υπόλοιπους που θα διασκεδάζουν.

Αυτή θα είναι μια τριτοκοσμική κατάσταση, που δυστυχώς τη βαφτίζουν επιτυχία.

Χωρίζουν την Ελληνική κοινωνία σε εκλεκτούς και παρίες.

Για το γεγονός ότι μέχρι στιγμής έχει εμβολιαστεί μόλις το 25% του πληθυσμού δεν ευθύνονται ούτε οι αρνητές, ούτε εκείνοι που δεν θέλησαν να κάνουν το Astrazeneca. Φταίνε εκείνοι που το δυσφήμισαν με το χειρότερο τρόπο στα μέσα ενημέρωσης με ό,τι πιο συκοφαντικό μπορούσαν, κι έκαναν την κοινωνία να τρομάξει και να το ακυρώνει. Επίσης οι ίδιοι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι που δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνουν περισσότερα εμβόλια ημερησίως άλλων εταιρειών.

Γιατί λοιπόν δεν αναλαμβάνουν έστω για μια φορά τις ευθύνες τους και τις μετακυλύουν στον κόσμο και μάλιστα με το χειρότερο τρόπο; Καθιστούν τους πολίτες υπεύθυνους για εκείνα που οι αρμόδιοι δεν κατάφεραν να κάνουν.

Πού είναι η σοβαρή προσπάθεια ενημέρωσης των αρνητών, ώστε να πειστούν πως το εμβόλιο είναι το μόνο που μπορεί αυτή τη στιγμή να τους σώσει τη ζωή; Τι περιμένουν για να ξεκινήσουν μια τέτοια καμπάνια; Με την τιμωρία δεν γίνεται τίποτα. Ούτε είναι λύση να στρέψεις τον ένα απέναντι στον άλλο, για να καλύψεις τις δικές σου αδυναμίες. Αρκετά δεινά έχει φορτωθεί ο κόσμος. Επιτέλους ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.