pontosnews.gr
Πέμπτη, 7/12/2023
Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα
Προβολή όλων
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΠΟΝΤΟΣ
    • ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
    • ΠΑΡΑΔΟΣΗ
    • ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ
    • ΙΣΤΟΡΙΑ
    • ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
    • ΣΥΛΛΟΓΟΙ
    • ΛΕΞΙΚΟ
  • ΕΛΛΑΔΑ
  • ΠΟΛΙΤΙΚΗ
  • ΓΝΩΜΕΣ
    • Μάρκος Τρούλης
    • Παντελής Σαββίδης
    • Σάββας Καλεντερίδης
    • Θεόφιλος Πουταχίδης
  • ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
  • ΑΜΥΝΑ
  • ΚΟΣΜΟΣ
  • ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
  • ΥΓΕΙΑ
  • ΣΥΝΤΑΓΕΣ
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΠΟΝΤΟΣ
    • ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
    • ΠΑΡΑΔΟΣΗ
    • ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ
    • ΙΣΤΟΡΙΑ
    • ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
    • ΣΥΛΛΟΓΟΙ
    • ΛΕΞΙΚΟ
  • ΕΛΛΑΔΑ
  • ΠΟΛΙΤΙΚΗ
  • ΓΝΩΜΕΣ
    • Μάρκος Τρούλης
    • Παντελής Σαββίδης
    • Σάββας Καλεντερίδης
    • Θεόφιλος Πουταχίδης
  • ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
  • ΑΜΥΝΑ
  • ΚΟΣΜΟΣ
  • ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
  • ΥΓΕΙΑ
  • ΣΥΝΤΑΓΕΣ
Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα
Προβολή όλων
pontosnews.gr
Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα
Προβολή όλων

Το ματωμένο πασλούκ του Ισαάκ (photos)

Ακολουθώντας «την πεζοπορία εις θάνατον και εις την ζωήν...» των θυμάτων της Γενοκτονίας. Γράφει η Χριστίνα Χαφουσίδου

18/05/2021 - 8:04πμ
Το πασλούκ του Ισαάκ Τουζτσόγλου με τις κηλίδες αίματός του ακόμα εμφανείς στο ιερό αυτό κειμήλιο του Μουσείου Ποντιακού Ελληνισμού της Επιτροπής ΠοντιακώνΜελετών (σημ.: Απαγορεύεται η αναδημοσίευση της φωτογραφίας χωρίς την έγγραφη άδεια της ΕΠΜ)

Το πασλούκ του Ισαάκ Τουζτσόγλου με τις κηλίδες αίματός του ακόμα εμφανείς στο ιερό αυτό κειμήλιο του Μουσείου Ποντιακού Ελληνισμού της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών (σημ.: Απαγορεύεται η αναδημοσίευση της φωτογραφίας χωρίς την έγγραφη άδεια της ΕΠΜ)

Κοινοποίηση στο FacebookΜοιράσου το στο TwitterΜοιράσου το στο Whatsapp

«Πολλές φορές στη ζωή μας τα όμορφα πράγματα κυλούν γλυκά, αλλά σβήνει απότομα η αίσθηση της ευδαιμονίας, με μια μεγάλη δόση πίκρας που σε ακολουθεί για πάντα», γράφει στο βιβλίο της Πόντος: Άνεμος ευδαιμονίας – Θύελλα οδύνης η Αντιγόνη Καμπέρου. Οι Έλληνες του Πόντου απολάμβαναν τον άνεμο ευδαιμονίας, όμως τους ρήμαξε η ξαφνική θύελλα οδύνης. Όσοι επέζησαν, έπρεπε να αντέξουν και να βρουν τρόπους να επουλώσουν τα τραύματά τους. Η Μνήμη δεν βοηθούσε.

Όμως, χάρη στη μνήμη τους, εμείς οι επόμενες γενιές γνωρίζουμε.

Η συμβολή της προσωπικής μαρτυρίας στην πληρέστερη γνώση της ιστορίας είναι μεγάλη και σημαντική. Οφείλουμε όλοι οι απόγονοι των προσφύγων να μετατρέπουμε τη μνήμη σε πράξη, όπως ο πίνακας ενός ζωγράφου, το βιβλίο –καλή ώρα– ενός συγγραφέα, το τραγούδι ενός μουσικού, ακόμη και η ίδρυση ενός σωματείου που θα συγκεντρώνει όλες τις μαρτυρίες και θα αποτελεί την κιβωτό της μνήμης, όπως είναι η Επιτροπή Ποντιακών Μελετών αλλά και οι σύλλογοι, με τα πολύτιμα αρχεία τους.

Αυτοί είναι οι καρποί της μνήμης, που πέρα από προσωπικό χρέος που μπορεί να αισθάνεται κανείς, αποτελούν και καθήκον προς την ιστορική αλήθεια.

Η συγγραφέας Αντιγόνη Καμπέρου, ανιψιά του πρώτου Έλληνα στρατιωτικού αεροπόρου Δημήτριου Καμπέρου, του επονομαζόμενου «Τρελοκαμπέρου», ανακαλύπτοντας τις σημειώσεις του πατέρα της Ευάγγελου Καμπέρου με τις διηγήσεις του Πόντιου πεθερού του, Γιώργου Θαλασσινού, ξεκίνησε μια έρευνα. Μια «ανοικοδόμηση ενός αφηγήματος» όπως λέει, μιας αληθινής ιστορίας της οικογένειας της μητέρας της. Ξεκίνησε μια καταγραφή ουσιαστικά «της πεζοπορίας εις θάνατον» (όπως ήταν η φρικτή ποινή που εφηύραν οι δήμιοι των Ελλήνων του Πόντου) αλλά και εις την ζωήν… Αυτός είναι και ο υπότιτλος του βιβλίου: Καταγράφοντας την πεζοπορία εις θάνατον και εις την ζωήν... Την ζωήν πριν και μετά τη γενοκτονία.

Η Αντιγόνη Καμπέρου, ορθώς, προβάλλει ως πρωταγωνιστή του βιβλίου τον παππού της Γιώργο Θαλασσινό. Εξάλλου οι διηγήσεις του ήταν το έναυσμα για το όλο εγχείρημά της. Όμως, τολμώ να πω ότι στη σκέψη μου και ο δεκαπεντάχρονος Ισαάκ Τουζτσόγλου διεκδικεί έναν πρωτεύοντα ρόλο. Απαγχονίστηκε λόγω συνωνυμίας με τον μεγαλύτερο ξάδελφό του που είχε καταφύγει στα βουνά και καταζητούνταν. Δεν μπορούσαν να τον βρουν οι Τούρκοι και αποφάσισαν να συλλάβουν τον εντελώς αθώο, μαθητή ακόμα, ξάδελφό του, με ίδιο όνομα και επώνυμο, μιας και ο πραγματικός καταζητούμενος επικηρύχτηκε «επ’ αμοιβή»!

Ο Ισαάκ στα χέρια της γιαγιάς του (και προπρογιαγιάς της συγγραφέως Αντιγόνης Καμπέρου) Ελισάβετ. Όρθια δεξιά η μητέρα του Δέσποινα, Νεοκαισάρεια, 1908 (φωτ.: «Πόντος: Άνεμος ευδαιμονίας – Θύελλα οδύνης», εκδ. Ινφογνώμων, Αθήνα, 2019)

Η ιστορία του είναι συγκλονιστική:

Μια μέρα του Απρίλη του 1919, μπήκαν διά της βίας στο σπίτι του Προδρόμου οι τσανταρμάδες και άρπαξαν τον δεκαπεντάχρονο Ισαάκ. Επειδή είχε το ίδιο όνομα και επώνυμο με τον επικηρυγμένο ξάδερφό του, τον οποίο δεν έβρισκαν, άρπαξαν τον γιο της Δέσποινας. Φώναζε και χτυπιόταν η μάνα του, όμως παρά τις ικεσίες της τον έσυραν έξω και τον οδήγησαν στις φυλακές.

Η Δέσποινα πήγε και βρήκε τον Νικόλαο, τον αδελφό του Προδρόμου και πατέρα του επικηρυγμένου Ισαάκ, για να κάνει κάτι. Αυτός έβαλε λυτούς και δεμένους για να τον απελευθερώσουν. Ήξερε πολύ κόσμο και μετρούσε ο λόγος του. Έδωσε γερά μπαξίσια σε πολλούς. Μέχρι που πήγε και βρήκε τον βαλή της Αμάσειας για να του εξηγήσει ότι ο ανεψιός του ήταν μικρός, πήγαινε ακόμη σχολείο και δεν είχε ιδέα από αντάρτικα. Ο βαλής ήταν ανένδοτος. Του έδειξε και το χαρτί της επικήρυξης του γιου του. Στο τέλος, τον διαβεβαίωσε ότι αν του έφερνε τον γιο του, θα άφηνε τον ανεψιό του. «Μα τι λέτε, τι μου ζητάτε να κάνω;! Να σας φέρω να φυλακίσετε τον γιο μου;! Τι κακό έκανε, πείτε μου!» διαμαρτυρόταν ο Νικόλαος.

Οι μήνες περνούσαν και τίποτα δεν γινόταν. Η Δέσποινα, που μόλις πριν μερικούς μήνες είχε θάψει τον άντρα της, ξεσπούσε σε λυγμούς κάθε βράδυ. Όλοι στο σπίτι είχαν παγώσει. Δεν ήξεραν τι να κάνουν…

Τον δεκαπεντάχρονο Ισαάκ τον συκοφάντησαν ότι ήταν προδότης και τον πέρασαν από τα λεγόμενα «Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας», μαζί με άλλους τρεις, τους αδελφούς Πετράκη και Κωνσταντίνο Κοσμίδη και τον Χαρίτωνα Κοσμάντη. Τους κράτησαν φυλακισμένους μήνες στην Αμάσεια. Σ’ αυτούς τους μήνες οι επιστολές του Ισαάκ από το κελί της φυλακής έφταναν στα χέρια της δύστυχης μάνας, που εκλιπαρούσε να κάνουν κάτι για να τον σώσουν. Τα βράδια έμενε ξάγρυπνη προσπαθώντας να βρει μια λύση…

Οι μήνες περνούσαν και ο Ισαάκ παρέμενε φυλακισμένος, όσο και να τους εξηγούσαν ότι ο Ισαάκ που είχαν συλλάβει, δεν ήταν αυτός που ήθελαν. Ήταν ένα αμούστακο παιδί, κι ας ήταν ψηλός και έδειχνε μεγαλύτερος από την ηλικία του. Η απάντηση που έπαιρναν, ήταν πάντα η ίδια: Έχει επικηρυχθεί, επ’ αμοιβή κιόλας, και θα ήταν παραβίαση των νόμων του κράτους η απελευθέρωσή του.

Μέχρι που η Δέσποινα εκτός εαυτού πήγε στο σπίτι της συννυφάδας της και ούρλιαζε να πάει να βρει η Ιφιγένεια τον γιο της και να τον παραδώσει στις οθωμανικές αρχές. Αν ήταν ποτέ δυνατόν…

Ώσπου το φθινόπωρο τους έστειλαν το κακό μαντάτο, ότι τον Ισαάκ, ετών δεκαπέντε, τον κρέμασαν στις φυλακές μαζί με τους άλλους τρεις κρατουμένους, στο όνομα της προστασίας του κράτους. Ως προδότης της πατρίδας ένα ανήλικο, αμούστακο παιδί! Και ας είχαν προσπαθήσει τόσο να τον σώσουν. Η τελευταία του επιθυμία ήταν να παραδώσουν το δακτυλίδι που φορούσε στη μητέρα του μαζί με μια αποχαιρετιστήρια επιστολή…

Η Ελισάβετ με την κόρη της Δέσποινα και τα εγγόνια της Ισαάκ και Αντιγόνη, Νεοκαισάρεια, 1909. (φωτ.: «Πόντος: Άνεμος ευδαιμονίας – Θύελλα οδύνης», εκδ. Ινφογνώμων, Αθήνα, 2019)

Τις επιστολές του από τη φυλακή και το δακτυλίδι του τα κρατούσε σαν φυλακτά η Δέσποινα μέχρι να πεθάνει, όπως και το πασλούκ, που της παραδώσανε αφού τον απαγχόνισαν. Αυτό που είχε φτιάξει η ίδια με τα χέρια της για το παιδί της. Μόνο που όταν το παρέλαβε, ήταν στιγματισμένο με χοντρές κηλίδες από το αίμα του!

Η Δέσποινα με τα παιδιά της, Ευσεβία, Ισαάκ, Αντιγόνη και μικρό Διογένη, το 1918, έναν χρόνο πριν της πάρουν τον δεκαπεντάχρονο Ισαάκ από τα χέρια της (φωτ.: «Πόντος: Άνεμος ευδαιμονίας – Θύελλα οδύνης», εκδ. Ινφογνώμων, Αθήνα, 2019)

Στο πλαίσιο της έρευνας που έκανε η συγγραφέας, η οποία είναι δισέγγονη της Δέσποινας, πήγε –ανυποψίαστη για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει– στην Επιτροπή Ποντιακών Μελετών. Όταν ανέφερε το επίθετο της γιαγιάς της, Τουζτσόγλου, η Έφορος της Επιτροπής τής έφερε ένα πασλούκ από δωρήτρια με το ίδιο επίθετο… Ήταν το πασλούκ του Ισαάκ! Το είχε δωρίσει η αδελφή του και θεία της συγγραφέως Ευσεβία στην Επιτροπή Ποντιακών Μελετών για να εκτεθεί στο Μουσείο.

«Μου το έδωσε στα χέρια και εγώ έμεινα να το κοιτάω», περιγράφει η Αντιγόνη Καμπέρου τη συγκλονιστική στιγμή. «Έπειτα από σχεδόν έναν αιώνα, εγώ, η εγγονή της Αντιγόνης, κρατούσα στα χέρια μου το σκουροπράσινο κεφαλόδεσμο με μωβ φόδρα του αδελφού της. (Όταν διάλεξε η μητέρα του το χρώμα, είπε πως θα ταιριάζει με τα σκουροπράσινα μάτια του… «Ήθελε τόσο πολύ να το φοράει στα πανηγύρια και να παίζει το βιολί που τόσο αγαπούσε!» λέει σε άλλο σημείο η συγγραφέας.) Ξέσπασα σε λυγμούς. Παρατήρησα τις κηλίδες του αίματος που είχε πάνω του. Ήταν το πασλούκ που φορούσε όταν τον κρέμασαν οι Τούρκοι στα δεκαπέντε του. Αυτό το πασλούκ έγερνε από το βάρος μιας γενοκτονίας∙ ήταν ποτισμένο με αίμα και πολύ πόνο. Έναν πόνο που έμεινε ανεξίτηλος σε τόσες και τόσες γενιές».

Προσωπικά ως άτομο που επιμελήθηκα την έκδοση, αν και δεν με συνδέουν συγγενικοί δεσμοί με τους ανθρώπους τις ιστορίες των οποίων παρακολουθούμε στις σελίδες του βιβλίου, με εκφράζουν τα λόγια της Αντιγόνης Καμπέρου στην εισαγωγή της: «…αναδύθηκαν πρωτόγνωρα συναισθήματα ταύτισης μαζί τους. Υπάρξεις που ήταν πέρα για πέρα αληθινές. Έζησαν, πόνεσαν, πληγώθηκαν, γέλασαν. Δεν ήταν παραμύθι η ζωή τους. Πόνεσα, πληγώθηκα, γέλασα και εγώ μαζί τους μέσα από τη συγγραφή. Σαν να ζούσα κι εγώ από κοντά τη ζωή τους. Σαν να ήμουν ένα μικρό αόρατο ανθρωπάκι γαντζωμένο στον ώμο τους, να ζω κι εγώ αυτά που έζησαν εκείνοι, από κοντά. Και ταυτόχρονα, μέσα από αυτούς, ψηλαφούσα τη δική μου προσωπικότητα.»

Πλησιάζοντας την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, για την αναγνώριση της οποίας γίνονται φιλότιμοι αγώνες ατόμων και φορέων, θα ήταν ωφέλιμο να προβληματιστούμε πάνω από τα ερωτήματα που θέτει η συγγραφέας –εν είδει προτροπής, θα έλεγα– στον πρόλογο:

«Άραγε, πέρασε ποτέ από το μυαλό μας αν θα έπρεπε να αγωνιζόμαστε για να καλυτερεύσουμε τον εαυτό μας, τους δικούς μας, την κοινωνία μας; Αναλογιστήκαμε, μήπως πρέπει να δημιουργήσουμε κάτι ωραίο που θα μείνει για να θαυμαστεί αργότερα από τις επόμενες γενιές; Τέλος πάντων, σε τι συνεισφέρουμε σήμερα; Είναι περήφανοι για μας οι πρόγονοί μας που έζησαν, πολέμησαν, θυσιάστηκαν για μια κοινωνία δημοκρατική και ελεύθερη; Μπορούμε εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες να σταθούμε αντάξια δίπλα τους;».

  • Το βιβλίο Πόντος: Άνεμος ευδαιμονίας – Θύελλα οδύνης, της Αντιγόνης Καμπέρου διατίθεται από τις εκδόσεις Ινφογνώμων.
  • Επιλέχθηκε το 2020 να κυκλοφορήσει ως ένθετο για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας από την εφ. Πρώτο Θέμα.
ΚοινοποίησηTweetSend
google news

Ακολουθήστε μας στο Google News

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Έλληνες πρόσφυγες στο λιμάνι των Μουδανιών στη Μικρά Ασία, στις 28 Αυγούστου 1922 (φωτ.:  Αρχείο της Εταιρείας Φίλων του Λαού, Αθήνα)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Μαρτυρία Σοφίας Χατζίδου: Στο βαπόρι κάθε πρωί μοιράζανε ένα κουβά νερό στην κάθε οικογένεια. Γινότανε σκοτωμός!

22/11/2023 - 10:36πμ
Το οίκημα της μητρόπολης Ροδοπόλεως, στη Λιβερά (φωτ.: «Η Έξοδος», τόμος Θ’, «Μαρτυρίες από τον Ανατολικό παράλιο Πόντο»)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Μαρτυρία Βαρβάρας Σιδηροπούλου: Πυρετός μάς έκαιγε και ψείρα έτρεχε από τα μαλλιά της κεφαλής μας μέχρι τα πόδια μας

7/11/2023 - 9:46μμ
Ο ανάγλυφος χάρτης του Πόντου, σε λευκό μάρμαρο, στο μνημείο της Ελασσόνας για τη Γενοκτονία των Ποντίων (φωτ.: Σάκης Γκουντρουμπής)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Μαρτυρία Κωνσταντίνου Αμπατζίδη: Έσφαξαν στα δικά μας τα μέρη 150 με 200 άτομα

5/11/2023 - 8:10μμ
Μαθήτριες στο ελληνικό σχολείο της Φάτσας (φωτ.: «Η Έξοδος», τόμος ΙΑ’, «Μαρτυρίες από τον Δυτικό παράλιο Πόντο και την Παφλαγονία»)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Μαρτυρία Ηλία Λαζαρίδη: Πενήντα μέρες περπατούσαν – Χάσαμε αδερφές, χάσαμε γυναίκες, χάσαμε γονείς

25/10/2023 - 10:18μμ
Καρτ ποστάλ με πανοραμική άποψη της Αμάσειας, στις αρχές του 20ού αιώνα (φωτ.: tr.pinterest.com)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Αντώνιος Τζινόγλου: Κατεδικάσθην αθώος ων εις θάνατον, ήτο θέλημα Θεού, δια τούτο και εγώ δεν λυπούμαι

6/10/2023 - 5:22μμ
Εικόνα από τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τους πρόσφυγες της Ανατολικής Ρωμυλίας, στη Φιλιππούπολη Λάρισας (φωτ.: maximos.gr)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Αποκαλυπτήρια του μνημείου για τους πρόσφυγες της Ανατολικής Ρωμυλίας, στη Φιλιππούπολη Λάρισας

1/10/2023 - 9:16μμ
Στα ερημωμένα χωριά του Πόντου... (φωτ.: αρχείο pontosnews.gr / Βασίλης Καρυοφυλλίδης)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Μαρτυρία Στυλιανού Σαββίδη: «Πελώριες λαμπάδες καίγονταν οι κάτοικοι του χωριού μου»

10/09/2023 - 9:10μμ
(Φωτ.: Αρχείο ΕΠΜ· εικ.: Χριστίνα Κωνσταντάκη)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

«Γλυκυτάτη μου Κλειώ»: Σαν σήμερα, 5 Σεπτεμβρίου 1921, ο Αλέξανδρος Ακριτίδης αποχαιρετά την οικογένειά του πριν οδηγηθεί στις αγχόνες της Αμάσειας

5/09/2023 - 7:29μμ
Λεπτομέρεια από το άγαλμα της Ελισάβετ Βάλβη «Η Πόντια μάνα», που κοσμεί την πλατεία Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη (φωτ.-εικ.: Χριστίνα Κωνσταντάκη)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Μαρτυρία Δέσποινας Αμπατζή: «Όλο στο βουνό γυρίζω της πατρίδας και την κόρη τη χαμένη φωνάζω»

5/09/2023 - 10:03πμ
Ομαδική φωτογραφία μπροστά από το κτήριο της εφημερίδας «Hairenik», το 1936, στη Βοστόνη. Η αρμενική εφημερίδα εκδίδεται από το 1899 έως σήμερα (φωτ.: digitalcommonwealth.org)
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Γενοκτονία των Αρμενίων: Όταν οι επιζώντες που βρήκαν καταφύγιο στις ΗΠΑ έψαχναν μέσα από αγγελίες τα αγαπημένα τους πρόσωπα, πριν από έναν αιώνα

28/08/2023 - 11:20πμ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

(Φωτ.: EUROKINISSI - MEGA PRESS/ Παύλος Μακρίδης)

Κύπελλο Ελλάδας: Προβάδισμα ο ΠΑΟΚ, μοιρασιά στη Λιβαδειά

7 λεπτά πριν
O Γιώργος Πουλαντσακλής παίζει  κεμανέ (φωτ.: Facebook  / Nikos Alvanoudis)

Γιώργος Πουλαντσακλής: Ένα παραδοσιακό του Ατά-Παζάρ’ με κεμανέ

31 λεπτά πριν
Οι 30 υπότροφοι της COSMOTE μαζί με τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του Ομίλου ΟΤΕ, κ. Μιχάλη Τσαμάζ (φωτ.: COSMOTE)

Απονομή υποτροφιών COSMOTE αξίας άνω των 500.000 ευρώ σε 30 πρωτοετείς φοιτητές για τις σπουδές τους

56 λεπτά πριν
Η Μήτση με τον Αλφρέδο Κουρή το 1976 στο κέντρο της Μελβούρνης (φωτ.: neoskosmos.com)

Ομογένεια: «Έφυγε» η γυναίκα που δίδαξε σε 10.000 Ελληνίδες πώς να ράβουν

1 ώρα πριν
Οι σημαίες της Ελλάδας και της Τουρκίας σε ένα από τα χθεσινά τραπέζια των συνομιλιών (φωτ.: EUROKINISSI/Δημήτρης Περιστέρης)

Υπεγράφησαν 15 διμερείς συμφωνίες και μνημόνια μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων υπουργών

2 ώρες πριν
Ο μητροπολίτης Φιλόθεος ξεναγείται στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης. Αριστερά του, ο δήμαρχος Κωνσταντίνος Ζέρβας (φωτ.: facebook/Κωνσταντίνος Ζέρβας)

Θεσσαλονίκη: Επίσκεψη του μητροπολίτη Φιλόθεου στο δήμαρχο

2 ώρες πριν

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

pontosnews.gr

Ειδήσεις και άρθρα για τον Πόντο και τη Μ. Ασία, αλλά και την επικαιρότητα στην Ελλάδα, τον Κόσμο και την Ομογένεια. Πλούσια θεματολογία ποικίλης ύλης με έμφαση σε πολιτιστικά δρώμενα.

Copyright © 2022 pontosnews.gr
Made by minoanDesign

  • TAYTOTHTA
  • ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
  • ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα
Προβολή όλων
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΠΟΝΤΟΣ
    • ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
    • ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ
    • ΙΣΤΟΡΙΑ
    • ΠΑΡΑΔΟΣΗ
    • ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
    • ΣΥΛΛΟΓΟΙ
    • ΛΕΞΙΚΟ
  • ΕΛΛΑΔΑ
  • ΚΥΠΡΟΣ
  • ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ
  • ΠΟΛΙΤΙΚΗ
  • ΓΝΩΜΕΣ
    • Μάρκος Τρούλης
    • Παντελής Σαββίδης
    • Σάββας Καλεντερίδης
    • Θεόφιλος Πουταχίδης
  • ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
  • ΑΜΥΝΑ
  • ΚΟΣΜΟΣ
  • ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
  • ΥΓΕΙΑ
  • ΠΕΡΙΕΡΓΑ
  • ΣΥΝΤΑΓΕΣ
  • ΠΙΣΤΗ
  • ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
  • ΤΑΞΙΔΙ
  • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
  • PONTOS BLOG

Copyright © 2022 pontosnews.gr
Made by minoanDesign