Παραδοσιακό τραγούδι της περιοχής της Τραπεζούντας, που αναφέρεται στη διαδικασία της εξόδου των κατοίκων στα αλπικά λιβάδια των Ποντικών Άλπεων, τα περίφημα παρχάρια.
⇔
Η κόρ’ επήεν ’ς σον παρχάρ’, να ’ίνεται ρομάνα,
και για τ’ ατέν θα ’ίνουμαι, και κυνηγός ’ς σ’ ορμάνια.
Ρομάνες πάτε σον παρχάρ’, καλά δουλείας ποίστεν,
όντες τρώτε τ’ ανθόγαλα, το μερτικό μ’ αφήστεν.
Η κόρ’ εξέβεν ’ς σο παρχάρ’ κι εγέντονε ρομάνα
Εφώταξεν και ο παρχάρτ’ς, εμόρφυναν τ’ ορμάνια.
Παρχαρομάνα εποίκεν σε, κι εγέντ’ς λαλασαρία,
Εσέγκες με και ’ς σην σεβτάν, τερείς με κρύα-κρύα.
Ορμάνια μ’ τα πουλόπα σου, άλλο μη κελαηδούνε.
Ας κλαίγνε εμέναν τον καρίπ’, τα δέντρα όντες ανθούνε.
