Ο Ερντογάν, αφού ξεκαθάρισε το τοπίο εξουδετερώνοντας τον έναν μετά τον άλλον τους όποιους αντιπάλους του, άρχισε να «χτίζει» μεθοδικά το οικοδόμημα της μεταοθωμανικής Τουρκίας, στη βάση μιας νέας ιδεολογίας-κοσμοθεωρίας. Για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα και πάνω απ’ όλα να αποκαθηλωθεί η πανταχού παρούσα μορφή του Μουσταφά Κεμάλ, και θα εξηγήσουμε γιατί.
Με βάση τη νέα ιδεολογία, η Τουρκία του Κεμάλ, μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην ουσία αποτέλεσε ένα απλό ενεργούμενο της κακής Δύσης.
Μιας Δύσης που επιτέθηκε εναντίον κρατών, λαών και πολιτισμών καταστρέφοντας τα πάντα, για να επικρατήσει στον κόσμο. Αυτή η Δύση, που έβλεπε ως εμπόδιο στην παγκόσμια επικράτησή της την Οθωμανική Αυτοκρατορία και για το λόγο αυτόν προκάλεσε τη διάλυσή της, αυτή η ίδια Δύση βλέπει ως απειλή για τη συνέχιση της παγκόσμιας επικράτησής της την νέα αναδυόμενη δύναμη, την Τουρκία του Ερντογάν και έτσι τώρα επιδιώκει τη διάλυσή της. Με αυτά και όχι μόνο καταπιάνεται ο Γιουσούφ Καπλάν, που απηχεί τις απόψεις του κύκλου Ερντογάν, σε άρθρο του στην εφημερίδα Yeni Şafak, επικοινωνιακή ναυαρχίδα του Τούρκου προέδρου.
Του Yusuf Kaplan, εφ. Yeni Şafak.
Προσοχή, οι ΗΠΑ σκάβουν βήμα-βήμα το λάκκο της Τουρκίας…
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία διαλύθηκε. Έτσι βγήκε από τη μέση ένα μεγάλο εμπόδιο για τους Δυτικούς. Δέθηκαν τα χέρια και τα πόδια της νεοϊδρυθείσας Τουρκίας. Η Νέα Τουρκία δεν διεκδικούσε τίποτα, μπήκε στη σφαίρα επιρροής της Δύσης και ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει τις πολιτισμικές της διεκδικήσεις (με την επιβολή της εκκοσμίκευσης εκ των άνω). Η Τουρκία δεν καταλήφθηκε με επίθεση εκ των έξω, αλλά κατελήφθη εκ των έσω.
Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να ξέρουμε το εξής: Μια χώρα που εγκαταλείπει τον πολιτισμό της, δεν μπορεί να ανασυγκροτηθεί.
Όταν δε της επιβάλλεται κάτι εκ των άνω, με μεθόδους μηχανικής της κοινωνίας, τότε η χώρα αυτή δεν ανασυγκροτείται και δεν συνέρχεται ποτέ. Το αντίθετο, οδηγείται πρώτα στον ψυχολογικό και μετά στον κοινωνικό κατακερματισμό, φθάνει στο χείλος του γκρεμού και στο τέλος χάνει την τροχιά της και γίνεται έρμαιο στους ανέμους της ιστορίας, οδηγείται πότε εδώ και ποτέ εκεί από τις γεωπολιτικές φουρτούνες, έρχεται αντιμέτωπη με την εξαφάνιση… Αυτό έπαθε με λίγα λόγια η Τουρκία τα τελευταία εκατό χρόνια.
Γιατί διαλύθηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία
Το ζήτημα ήταν το εξής: η Οθωμανική Αυτοκρατορία, που επέτρεψε να εξελιχθούν η ισλαμική φιλοσοφία και κουλτούρα, τους τελευταίους δυο αιώνες της ζωής της έζησε μια μεγάλη πολιτισμική κρίση. Αιτίες της κρίσης ήταν ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες.
Η Δύση, μαζί με το Διαφωτισμό και την Αναγέννηση, συγκρότησε και υιοθέτησε ένα δόγμα επίθεσης σε άλλες θρησκείες και πολιτισμούς. Μια σειρά από τους πιο σημαντικούς πολιτισμούς εξαλείφθηκαν και αφομοιώθηκαν από τους Δυτικούς. Αυτό το δόγμα δεν επέτρεπε την αρμονική συμβίωση διαφορετικών πολιτισμών κάτω από μια εξουσία.
(Φωτ.: historians.eu)
Ένα τέτοιο μοντέλο μόνο η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατόρθωσε να υιοθετήσει και να εφαρμόσει. Γι’ αυτό, για δυο βασικούς λόγους, η Οθωμανική Αυτοκρατορία έπρεπε να εξαλειφθεί.
Ο πρώτος ήταν η διαπίστωση ότι αν δεν έβγαινε από τη μέση η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Δύση δεν θα μπορούσε να κυριαρχήσει στον κόσμο.
Ο δεύτερος ήταν η διαπίστωση ότι αν δεν διαλυόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία, θα μπορούσε να ανασυνταχθεί (άλλωστε αυτό γινόταν. Με τις μεταρρυθμίσεις, είχε οικοδομηθεί μια νέα αυτοπεποίθηση). Και αν έπαιρνε τα πάνω της και πάλι η Οθωμανική Αυτοκρατορία, τότε θα ανατρεπόταν η επιρροή της Δύσης.
Όλα τα παραπάνω μπορεί να ηχούν και να φαίνονται περίεργα σε κάποιους αναγνώστες. Όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Και αν σήμερα η Τουρκία δεν έχει βρει για τα καλά την τροχιά της, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αποτελεί μέλος της Δυτικής συμμαχίας και στο ότι της επιβλήθηκε εκ των άνω αυτό που λέγεται εκκοσμίκευση, χωρίς να ζητηθεί η συναίνεση της κοινωνίας. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και σ’ αυτήν την κατάσταση, όταν η Τουρκία διεκδίκησε την κληρονομιά της στον τουρκικό κόσμο, στον αραβικό κόσμο, στα Βαλκάνια και τον Καύκασο, αυτό προκάλεσε τρόμο στη Δύση.
Η Τουρκία επανακάμπτει; Και ναι και όχι!
Η Τουρκία όντως επανακάμπτει; Και ναι και όχι! Όχι, γιατί δεν είναι τόσο δυνατή που να μπορεί να «χτυπήσει το χέρι της στο τραπέζι». Ναι, γιατί ο καταπιεσμένος κόσμος δεν βλέπει τη λύτρωση στους Δυτικούς, αλλά σε εμάς. Τα Βαλκάνια, ο Καύκασος, όλος ο καταπιεσμένος κόσμος δεν βλέπει την ελπίδα στους Δυτικούς, που χρησιμοποιώντας τις έννοιες «δημοκρατία, ελευθερίες, κράτος δικαίου» μετέτρεψαν τον κόσμο σε κόλαση, καταλαμβάνοντας όποιες χώρες ήθελαν και τοποθετώντας δικτάτορες όπου ήθελαν.
Όλος αυτός ο κόσμος βλέπει την ελπίδα στην Τουρκία, η οποία, παρότι δεν έχει αποκτήσει τη δύναμη που θέλει, έχει θέσει υπό την προστασία της όλους τους αδικημένους και καταπιεσμένους λαούς (όχι η κοσμική Τουρκία, αλλά η Τουρκία που επιδιώκει να συσπειρώσει τον ισλαμικό κόσμο, για να ανακτήσει όλος αυτός ο κόσμος την ανεξαρτησία και τον πολιτισμό του).
Γιατί βλέπουν στην Τουρκία την ελπίδα; Γιατί η Τουρκία είναι το πνεύμα και η ψυχή του κόσμου, ο φόβος και ο τρόμος των ιμπεριαλιστών, η ελπίδα των κατατρεγμένων… Αυτό λοιπόν είναι μια πραγματικότητα, ένα θέμα πάνω στο οποίο θα πρέπει να δουλέψουμε ως έθνος….
Προσοχή: Οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να χτυπήσουν την Τουρκία
Προσπαθούν να αποδυναμώσουν την Τουρκία, μέσω των εσωτερικών της προβλημάτων. Μας στρέφουν τον έναν εναντίον του άλλου. Και όλα αυτά τη στιγμή που στα νότια σύνορά μας υπάρχουν εξελίξεις που θα επηρεάσουν την τύχη της περιοχής και την επιβίωση της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ μπροστά στα μάτια μας μεταφέρουν εκατοντάδες φορτηγά με όπλα στους Κούρδους του YPG, που αποτελεί προέκταση του PKK.
Προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν διάδρομο, ένα κράτος του PKK, που θα αρχίζει από τον Περσικό Κόλπο και θα φθάνει μέχρι τη Μεσόγειο. Αν τελικά γίνει κάτι τέτοιο, αυτό θα οδηγήσει στο διαμελισμό της Τουρκίας και σε εμφύλιο πόλεμο. Ο Αλλάχ να φυλάει…
(Φωτ.: kurdistan24.net)
Το ρόλο του ISIS θα τον παίξει το κράτος του PKK! Αυτό σχεδιάζουν!
Θα πρέπει να ξέρουμε καλά το εξής: το κράτος που θα ιδρυθεί δεν θα είναι κουρδικό κράτος, θα είναι κράτος του PKK. Δεν θα είναι ένα κράτος που θα ιδρύσουν από κοινού οι Κούρδοι του Ιράν, της Συρίας και του Ιράκ. Δεν θα επιτρέψουν ποτέ κάτι τέτοιο! Γιατί τότε θα έχουν σκάψει το λάκκο τους.
Το κράτος που θα ιδρυθεί θα είναι κράτος του PKK, θα παίξει το ρόλο ενός δεύτερου Ισραήλ, θα παίξει το ρόλο μιας ανοιχτής πληγής για όλους τους Κούρδους.
Το ρόλο του ISIS θα τον αναλάβει το κράτος του PKK. Αυτό σχεδιάζουν!
Όμως ο πραγματικός τους στόχος είναι η διάλυση της Τουρκίας, η πρόκληση εμφυλίου και η κατάληψή της από τους Δυτικούς. Οι Δυτικοί δεν έκρυψαν τα σχέδιά τους, με τις τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας τα τελευταία δυο χρόνια, με τους χάρτες που δημοσιεύουν και δείχνουν την Τουρκία διαμελισμένη, με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.
Είμαστε υποχρεωμένοι να προετοιμαστούμε για όλα…
Φθάνοντας στο τέλος, θέλω να τονίσω ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να τρωγόμαστε μεταξύ μας, να είμαστε έτοιμοι από στρατιωτικής πλευράς για πιθανές επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας, να ενισχύσουμε την αμυντική μας βιομηχανία, και να ενδυναμώσουμε τις οικονομικές και στρατηγικές μας σχέσεις με χώρες άξονες, όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Βραζιλία.
Αν κάνουμε αυτά που είπα, θα αποκρούσουμε τις όποιες επιθέσεις δεχτούμε στο μέλλον, θα απαλλαγούμε πιο εύκολα από τον μπελά που λέγεται Δίκτυο Γκιουλέν, και θα κατορθώσουμε να ανοικοδομήσουμε τη χώρα.
Είμαστε στην κόψη του ξυραφιού, όμως αυτή η κοινωνία έχει βαθιά ιστορική συνείδηση που ξεπηδά από μέσα της τις δύσκολες στιγμές. Σε μια ιστορική στιγμή που η φιλοσοφία του Δυτικού πολιτισμού έχει ξεφτίσει, έχει καταρρεύσει και δεν έχει τίποτα να πει και να προσφέρει στον κόσμο, που η Δύση καταλαμβάνει ότι βρεθεί μπροστά της και προκαλεί αιματοχυσίες, αυτός που έχει να πει κάτι στον κόσμο, είμαστε μόνο εμείς και αυτό έχει αρχίσει να γίνεται φανερό…
Για το λόγο αυτόν, αυτά τα δέκα χρόνια πρέπει να προετοιμαστούμε πολύ καλά για να σπείρουμε τους σπόρους για τα επόμενα εκατό χρόνια. Είμαστε υποχρεωμένοι να επικεντρωθούμε στον εξής στόχο: Να προετοιμάσουμε τις επόμενες πρωτοπόρες γενιές με τρόπο που να γνωρίζουν καλά το Ισλάμ και τον κόσμο, τις επιστήμες, τις τέχνες και τα γράμματα, για να είναι σε θέση να έχουν αυτοπεποίθηση και να υπηρετήσουν τους εθνικούς μας στόχους με αυταπάρνηση και ηρωισμό».
Μετάφραση, σχόλιο: Σάββας Καλεντερίδης.
