Με την Αριστερή Πλατφόρμα και τους… αντάρτες τρίτο κόμμα στη Βουλή, ο χρόνος μετρά πλέον αντίστροφα για τις εκλογές.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει διαμηνύσει με όλους τους τρόπους ότι δεν σκοπεύει να παραμείνει πρωθυπουργός υπό ομηρία («δεν θα γίνω… Παπαδήμος», έχει πει χαρακτηριστικά) είτε της αντιπολίτευσης είτε της συνιστώσας της… δραχμής, όπως αποκαλούν τους διαφωνούντες πλέον. Για τον πρωθυπουργό οι εξελίξεις είναι μονόδρομος.
Έχοντας αναλάβει τον εθνικό ρόλο να αποφύγει η χώρα την άτακτη χρεοκοπία ή την υπαγωγή στο «σχέδιο Σόιμπλε», είναι υποχρεωμένος να αποδεχθεί αυτό το καθεστώς πολιτικής ομηρίας μέχρι την οριστικοποίηση της συμφωνίας –κάτι που προσδιορίζεται χρονικά περί τα τέλη Αυγούστου.
Αμέσως μετά πρέπει να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, με τριπλό στόχο: πρώτον, την αποκατάσταση της πολιτικής ομαλότητας με το σχηματισμό μιας κυβέρνησης αποφασισμένης να υλοποιήσει τη συμφωνία και να εφαρμόσει εθνικό σχέδιο ανάταξης των αρνητικών συνεπειών της λιτότητας και δρομολόγησης της ανάπτυξης· δεύτερον, την αποσαφήνιση του νέου ιδεολογικού πλαισίου του ΣΥΡΙΖΑ και της ανάδειξης μιας νέας κομματικής και κυβερνητικής «ανθρωπογεωγραφίας»· και τρίτον, την έναρξη της ουσιαστικής διακυβέρνησης της χώρας που υπονομεύτηκε τους προηγούμενους μήνες εξαιτίας της διαπραγμάτευσης.
Αυτήν την ώρα ο Αλέξης Τσίπρας έχει στα χέρια του δύο άσους. Ο πρώτος στην κοινωνία, που στις δημοσκοπήσεις προηγείται με διαφορά από τη ΝΔ, αν και ακόμη δεν έχει καταγραφεί η όποια απώλεια από τα αριστερά του. Ο δεύτερος είναι η λίστα για να κόψει τους …επικίνδυνους.
Η απόφαση είναι δική του, αλλά θα επηρεάσει και τα άλλα κόμματα, και κυρίως τη ΝΔ που ενδέχεται να ξεκινήσει πιο γρήγορα τις διαδικασίες αλλαγής ηγεσίας.
