Η συμβολή του Πόντιου Θεοχάρη Κεσσίδη στη φιλοσοφία

Ήταν 23 Δεκεμβρίου του 2009 όταν έφευγε από τη ζωή ο Θεοχάρης Κεσσίδης, διδάκτορας Φιλοσοφίας και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Θεοχάρης Κεσσίδης του Χαραλάμπους γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου του 1920, στο χωριό Σάντα της περιοχής Τσάλκα της Γεωργίας.

Το 1946 τελείωσε τις σπουδές του στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας και τη μεταπτυχιακή εργασία του στην έδρα της Ιστορίας της Φιλοσοφίας. Το θέμα της πρώτης διδακτορικής εργασίας του, το 1950, ήταν «Φιλοσοφία του Ηράκλειτου του Εφέσιου». Το θέμα της δεύτερης διδακτορικής εργασίας του, το 1968, ήταν «Η πρώιμη ελληνική φιλοσοφία και η στάση της απέναντι στο μύθο, την τέχνη και τη θρησκεία».

Από το 1958 ως το 1970 ο Θεοχάρης Κεσσίδης δίδασκε Φιλοσοφία στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Μόσχας. Από το 1970 ως το 1992 εργαζόταν στο Ινστιτούτο Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ και ύστερα της Ρωσίας. Το 1987 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Κεσσίδης συνέβαλε σημαντικά στη μελέτη της ιστορίας της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας.

Σύμφωνα με την επιστημονική του αντίληψη, η φιλοσοφική σκέψη βρήκε την πορεία της κινούμενη από το μύθο στο λόγο, από τη μυθική αναγνώριση στην καλλιτεχνική σύγκριση, και ύστερα στην επιστημονική αναλογία.

O Κεσσίδης ασχολήθηκε επίσης με τα φιλοσοφικά και ηθικά προβλήματα της γενετικής του ανθρώπου (εθνικό ζήτημα στην ΕΣΣΔ), καθώς και με ζητήματα των Ελληνοποντίων. Τα βιβλία του Θεοχάρη Κεσσίδη μεταφράστηκαν σε δεκάδες γλώσσες. 

Από το 1992 κατοικούσε στην Αθήνα, και τον Ιούλιο του 2002 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.

Η κηδεία του έγινε στο χωριό Νέα Σάντα – Πρόχωμα στη Μακεδονία.