Αναζήτηση για 'Μαθαίνω Ποντιακά'

Χαΐφιν ή χαΐφ', στον πληθυντικό τα χαΐφα. Τη λέξη μας την θύμισε ο Γεώργιος Μ. Κωνσταντινίδης, με τον... ποντιοποιημένο μύθο ...

Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού, γερανόφορος είναι συνήθως η γυναίκα που έχει περάσει το τεσσαρακοστό έτος της ηλικίας ...

Τα παράγωγά του σε διάφορες φράσεις.

Λέξεις από το «Ιστορικό λεξικό της ποντικής διαλέκτου».

Όχι, δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος...

Ζώγιον στην Κερασούντα, ή ζώγον, ζων και ζω στις άλλες περιοχές του Πόντου, είναι φυσικά το ζώο γενικά, ιδιαίτερα όμως ...

Η λέξη κανάτα, με την έννοια με την οποία χρησιμοποιείται στα νεοελληνικά (του δοχείου νερού, δηλαδή), υπάρχει και στην ποντιακή ...

Η ...καταγωγή του ρήματος ογραεύω, όπως και πολλών άλλων της ποντιακής διαλέκτου άλλωστε, συναντά την τουρκική γλώσσα και συγκεκριμένα τη ...

Μανίζω, μουρδουλίζω εσέν όντες νουνίζω, κλώσκουμαι μετανίσκουμαι και τα δάκρυ͜α μ' σπογγίζω. Αυτούς τους στίχους του Γιώργου Σιαπανίδη τραγουδά ο ...

Δύο ερμηνείες που συνδέονται με δυο σημαντικές φάσεις της ζωής συναντάμε στο λήμμα «κανόνιν» του Ιστορικού λεξικού της ποντικής διαλέκτου, ...

Ευλογημένον τ’ όνομα σ’, δοξάζω τον Θεός ι-σ’, άμον τον ήλιον παρλαεύ’ς, γιάμ’ έν’ ο συγγενός ι-σ’;1 Αυτούς τους στίχους ...

Το λέγανε και σιλάχ', σελάχ' ή σουλάχ' (πληθ. σιλάχα, σελάχα, σιλάγα και σουλάχα) και το συναντάμε στο ποντιακό δημοτικό «Παρχαρομάνα ...

Το ρήμα τσιφινάουμαι προέρχεται από το ουσιαστικό τσιφίν(ιν), που είναι η κοινή ονομασία της Αζαλέας της Ποντικής (Azalea Ponti­ca, ή ...

Ευτάγ’νε με τ’ ομμάτοπα σ’ τσ’ εγάπ’ς απιταχτέριν. Το ψ̌όπο μ’ άλλο ντο θα σύρ’; ένας Θεός εξέρει. Αυτούς τους ...

Η καταγραφή υπάρχει στο λεξικό του Άνθιμου Παπαδόπουλου.

Σύμφωνα με το λεξικό του Άνθιμου Παπαδόπουλου.

Παπούτσια ψηλά από δέρμα μαύρο ή κόκκινο για τους άντρες, και χαμηλά από κόκκινο δέρμα για τις γυναίκες είναι τα ...

Ανεκτίμητους θησαυρούς κρύβει η εφημερίδα Το Βήμα της Ευξείνου Λέσχης για όποιον θέλει να ρίξει μια ματιά στο παρελθόν. Στα ...

Το χέρι στην ποντιακή διάλεκτο λέγεται χέρ’ (με το χι να προφέρεται έντονα)· χερόπον είναι το υποκοριστικό, ενώ χέρεα είναι ...

Από το λεξικό του Άνθιμου Παπαδόπουλου.