Το Ισραήλ έχει έτοιμα επιχειρησιακά σχέδια επέμβασης στο Ιράν τουλάχιστον εδώ και 15 χρόνια. Ειδικά την περίοδο της πρώτης τετραετίας Τραμπ, σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, είχαμε φθάσει κοντά στην υλοποίησή τους. Αυτό σημαίνει ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι πρόφαση, αφού τότε που συντάχθηκαν τα επιχειρησιακά σχέδια, το πρόγραμμα ήταν ακόμα στα πρώτα του στάδια.
Χωρίς να αποκλείεται στο μέλλον το Ιράν να αποπειραθεί να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, η επιχείρηση του Ισραήλ κατά του Ιράν, που ξεκίνησε τις 13 Ιουνίου 2025, το πιο πιθανό είναι να έχει δύο στόχους.
Ο ένας είναι να προκαλέσει σοβαρό πλήγμα στο πυρηνικό πρόγραμμα και ο άλλος η ανατροπή του καθεστώτος, που αποτελεί στόχο και των ΗΠΑ.
Να δούμε όμως τι θα σήμαινε αυτό, σε περίπτωση που το Ισραήλ πετύχει την ανατροπή του θεοκρατικού καθεστώτος της Τεχεράνης.
Σύμφωνα με τον Mahmut Akpınar, αρθρογράφο του προσκείμενου στο κίνημα Γκιουλέν tr724, οι εξελίξεις μπορεί να ακολουθήσουν την εξής κατεύθυνση:
«Το Ιράν είναι μια πολυεθνική χώρα. Οι Τούρκοι που ζουν στην περιφέρεια του Νοτίου Αζερμπαϊτζάν (ΒΔ Ιράν) αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του σημερινού καθεστώτος. Τόσο ο θρησκευτικός ηγέτης όσο και ο Πρόεδρος είναι αζερικής καταγωγής. Ωστόσο, υπάρχει μια αυξανόμενη αντιπερσική τάση στο Νότιο Αζερμπαϊτζάν καθώς και ένας αυξανόμενος τουρκοαζερικός εθνικισμός. Επίσης ο κουρδικός αυτονομισμός είναι αρκετά οργανωμένος μέσω του κόμματος PJAK, που έχει ιδεολογική συγγένεια με το ΡΚΚ.
»Οι Βαλούχοι, οι Άραβες και οι Τουρκμένοι που κατοικούν στο Ιράν αποτελούν επίσης σοβαρά εθνοτικά στοιχεία της χώρας. Σε περίπτωση κατάρρευσης του καθεστώτος, είναι πιθανό να εμφανιστούν αυτονομιστικές τάσεις σε διαφορετικές περιοχές και το Ιράν να διαιρεθεί σε πολλά μέρη.
»Το πιο πολυσυζητημένο ερώτημα σήμερα είναι εάν οι ΗΠΑ υπό τον Τραμπ θα διεξάγουν άμεσα πόλεμο στο Ιράν μαζί με το Ισραήλ. Η αποστολή ενός τρίτου αεροπλανοφόρου στην περιοχή, οι αποχωρήσεις Αμερικανών πολιτών και η ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην περιοχή, είναι κινήσεις που σηματοδοτούν προετοιμασίες για πόλεμο*. Η ισχυρή τεχνολογική υπεροχή των ΗΠΑ και η δυνατότητα συλλογής κρίσιμων πληροφοριών, μπορεί να στοχεύσει στοιχεία του καθεστώτος στο Ιράν από αέρος.
»Ωστόσο, το χάος που θα προκύψει θα σημάνει αστάθεια για ολόκληρη την περιοχή και την Ευρώπη, ιδίως για την Τουρκία. Εάν η κεντρική εξουσία καταρρεύσει, ένοπλες και οργανωμένες ομάδες στο Ιράν θα αποκτήσουν γρήγορα πλεονέκτημα. Όπως στην περίπτωση της Ροζάβα στη Συρία, οι Ιρανοί Κούρδοι μπορούν επίσης να κινητοποιηθούν γρήγορα και να ελέγξουν μια μεγάλη περιοχή. Η συμμαχία ΗΠΑ-Ισραήλ πιθανότατα θα παρέχει αεροπορική κάλυψη, πληροφορίες και υλικοτεχνική υποστήριξη σε αυτές τις αυτονομιστικές δυνάμεις. Να σημειωθεί ότι αν και οι Αζέροι είναι σημαντικοί υποστηρικτές του καθεστώτος, δεν διαθέτουν δική τους ανεξάρτητη ένοπλη δομή. Μπορεί να είναι ευάλωτοι σε μια πιθανή κατάρρευση του καθεστώτος.»
Συνεχίζοντας το σκεπτικό του, ο Mahmut Akpınar θέτει το ζήτημα της Τουρκίας και κατά πόσο μετά την ανατροπή του καθεστώτος της Τεχεράνης, θα έλθει η σειρά της Άγκυρας:
«Λοιπόν, θα είναι η σειρά της Τουρκίας μετά το Ιράν; Το Ισραήλ θέλει να εξουδετερώσει όλα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πιθανή απειλή για την ασφάλειά του στην ευρύτερη περιοχή. Πάντως δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η Τουρκία ήταν μια από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν το Ισραήλ. Κατά τη διάρκεια του μεταμοντέρνου πραξικοπήματος της 28ης Φεβρουαρίου toy 1997, που έγινε κατά της ισλαμιστικής κυβέρνησης Ερμπακάν από το στρατιωιτκό κατεστημένο, οι Αρχηγοί του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, όπως ο στρατηγός Ιλκέρ Μπασμπούγκ, προσεύχονταν στο Τείχος των Δακρύων!
»Οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ παρέμειναν πάντα θερμές εδώ και χρόνια. Αν και η εποχή Ερντογάν μπορεί να φαίνεται διαφορετική σε ρητορικό επίπεδο, η Τουρκία εξακολουθεί να συνεργάζεται στενά με το Ισραήλ στην πράξη.
»Ωστόσο, το Ισραήλ πιστεύει ότι μια ισχυρή και μονολιθική Τουρκία θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή στο μέλλον. Επομένως, είναι πιθανό η Τουρκία να γίνει στόχος και μακροπρόθεσμα. Αν και το ΑΚΡ προβάλλει αυτή την πιθανότητα για να εδραιώσει τη θέση του, αυτό το σενάριο δεν φαίνεται να υλοποιείται βραχυπρόθεσμα.
»Κάθε καταστροφή και πόλεμος έχει μια περίοδο προσαρμογής. Η καταστροφή μιας μεγάλης χώρας όπως το Ιράν και η επακόλουθη διαδικασία αστάθειας θα είναι μια προσπάθεια που θα διαρκέσει τουλάχιστον δέκα χρόνια για τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, για να σταθεροποιήσουν κάπως την κατάσταση.
»Επομένως, είναι απίθανο ένα παρόμοιο σενάριο να εφαρμοστεί για την Τουρκία εντός των επομένων 10 ετών. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τέτοια έργα είναι μακροπρόθεσμα και προχωρούν βήμα προς βήμα. Τι θα συμβεί στον κόσμο σε δέκα χρόνια, πώς θα αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων, πώς θα τοποθετηθεί η Τουρκία; Ο χρόνος θα δείξει».
