Στη Νέα Κίο Αργολίδας τα Θεοφάνια γιορτάζονται με μικρασιατικά έθιμα που κρατούν ζωντανή τη μνήμη των προσφύγων από την Κίο της Μικράς Ασίας.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο σταυρός που κρατάει στο σπίτι του ο νικητής της προηγούμενης χρονιάς επιστρέφει στον ιερέα. Μετά τη Θεία Λειτουργία και τον Μεγάλο Αγιασμό, κλήρος και λαός κατευθύνονται στην παραλία για την τελετή της κατάδυσης.
Μετά την ανάσυρση του σταυρού, ο νεότερος καπετάνιος της Κίου «μπαίνει στη θάλασσα», και ακολουθεί το έθιμο της ρίψης γκαζοτενεκέδων που πυροβολούνται από τα συμμετέχοντα μέλη. Το δρώμενο, που έχει τις ρίζες του στη Μικρά Ασία, συμβολίζει τη δύναμη και τη χαρά της πίστης.
Στα Κιανά ο Ευρυσθένης Λασκαρίδης έγραψε: «Μετά την λήξιν της τελετής ετοποθετούντο περί τα 1.500-2.000 μέτρα από την παραλίαν ανοιχτά της θαλάσσης, αρκετοί άδειοι και σφραγισμένοι τενεκέδες του πετρελαίου δια να επιπλέουν και δι’ όλης της ημέρας εσυνεχίζετο η σκοποβολή με στόχον τους γκαζοτενεκέδες. Η Κίος την ημέρα των Φώτων εόρταζε την μεγαλυτέραν εθνικήν της εορτήν, δι’ αυτό και η μπαρούτη εκαίετο με τις οκάδες και το μολύβι πετιόταν με τους τόννους. Έτσι εορτάζοντο τα Φώτα στην Παλαιάν Κίον».
