Η Αναστασία Ονάσογλου έφθασε στη Σύρο από την Καισάρεια της Καππαδοκίας, το 1922. Ήταν ακόμα παιδί. Ένα παιδί που ζούσε όμορφα και είχε όλα όσα χρειαζόταν για να είναι ευτυχισμένο.
Η Μικρασιατική Καταστροφή έμελλε να αλλάξει τη ζωή της, όπως και τη ζωή αμέτρητων ανθρώπων, Μικρασιατών και μη.
Την Αναστασία Ονάσογλου (πατρικό όνομα Μουτάκογλου) συνάντησε 79 χρόνια μετά την έλευσή της στη μητέρα πατρίδα, στις 4 Αυγούστου 2001, η ιστορικός Κατιλένα Σταθάτου. Η Μικρασιάτισσα γιαγιά ζούσε τότε, στον Οίκο Ευγηρίας Αγίου Ιωάννου Ταλάντων της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου.
Αν και δεν θυμόταν πολλά, όπως ακούγεται να λέει, ήταν βέβαιη πως περνούσε καλά στην Καισάρεια σε αντίθεση με όσα αντιμετώπισε ερχόμενη στην Ελλάδα. Η φωνή της σπάει σε κάποιο σημείο και κλαίει. «Ήμασταν καλύτερα εκεί», λέει ταραγμένη για να προσθέσει σε άλλο σημείο πως «Εδώ που ήρθαμε μας κορόιδεψαν»!
Στο φωνητικό αρχείο που ακολουθεί και το οποίο διασώζεται στη συλλογή προφορικών μαρτυριών Μικρασιάτες πρόσφυγες του 1922 στη Σύρο, η Αναστασία Ονάσογλου περιγράφει τη ζωή της στην Καισάρεια πριν την έλευσή της στην Ελλάδα και το Ορφανοτροφείο Σύρου αλλά και μιλάει για την προσωπική της ζωή, τους δύο γάμους της και τα επτά παιδιά της.
Η φωνή και τα λόγια της περιγράφουν τη ζοφερή πραγματικότητα που έζησε:
