Της δευτέρας παρουσίας (Μέρος Α’)

Κοντάκιο του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού αφιερωμένο στην δευτέρα παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ελεύθερη απόδοση στη σύγχρονη μορφή της γλώσσας μας.

Προοίμιο

Τότε Θεέ μου που θα ’ρθείς ξανά στη γη με δόξες,
θα τρέμουνε τα σύμπαντα
κι ένα ποτάμι από φωτιά μπροστά απ’ εκεί που θα σταθείς θα ρέει πυρωμένο∙
και τα βιβλία θ’ ανοίξουνε και όλ’ όσα μείναν μυστικά θε να φανερωθούνε…
Τότε… κι εμέ μην με ξεχνάς και σώσε με τον δόλιο από την άσβηστη φωτιά
κι αξίωσε με να σταθώ κι εγώ στα δεξιά Σου
ω, δικαιότατε Κριτή!

Οίκοι

α’. Κύριε μου Υπεράγαθε, σαν φέρνω στο μυαλό μου τι δικαστήριο φοβερό φυλάγεις για το
[τέλος,
και όλα όσα θα γενούν της Κρίσεως την ημέρα,
φρίκη με πιάν’ ανείπωτη και ταραχή μεγάλη, ότ’ η ίδια μου η συνείδηση αρχίζει να μ’ ελέγχει.
Όταν, λοιπόν, στο θρόνο Σου τότε θε να καθίσεις κι αρχίσεις την εξέταση του πάσα ενός να
[κάνεις,
κουράγιο δεν θα βρει κανείς τις αμαρτίες που ‘κανε να αρνηθεί μπροστά Σου,
γιατί η αλήθεια τότ’ εκεί θα τα φωτίζει όλα κι όλοι δειλά θα στέκουμε από τρόμο παγωμένοι.
Από τη μια θα ακούγονται της γέεννας οι φλόγες με κρότο να τριζοβολούν∙ κι από την άλλη
[αντάμα θα ακούγοντ’ οι αμαρτωλοί τα δόντια τους να τρίζουν.
Γι’ αυτό και Σε θερμοπαρακαλώ, σαν έρθ’ αυτό το τέλος, ελέησέ με τον φτωχό, λυπήσου με
[κι εμένα
ω, δικαιότατε Κριτή!

β’. Κείνη την πρώτη τη φορά που ήρθ’ ο Κύριος μας στη γη και εμφανίστηκε ανάμεσα σ’  ανθρώπους,
χωρίς να έχει χωριστεί απ’ τον γεννήτορα Θεό που λέγεται Πατέρας,
κανείς δεν πήρε είδηση απ’ όσους είν’ κει πάνω∙ τις Εξουσίες εννοώ, αλλά και τις Δυνάμεις
[και τ’ άλλα τα Αγγελικά τα τάγματα τα όσα.
Κι ήρθε κι εναθρωπίστηκε κατά το θέλημά Του, Αυτός που πριν τόσον καιρό έπλασε τους
[ανθρώπους,
και αναλήφθηκ’ ύστερα να πάει προς τον Πατέρα∙ κι ας μην υπήρξ’ ούτε στιγμή που να Τον
[είχ’ αφήσει και χώρια Του να ’χε βρεθεί.
Μέγα Σου το μυστήριο Σωτήρα και Χριστέ μου κι άνθρωπος δεν είναι κανείς για να το
[εξηγήσει.
Χωρίς να απομακρυνθείς καθόλου απ’ τον Πατέρα πήγες και Τον συνάντησες με την Ανάληψή
[Σου.
Εσύ που εισ’ αχώριστος πάντοτε απ’ Αυτόν, στα σύμπαντα είσαι πανταχού κι η Χάρη Σ’ τα
[γεμίζει
ω, δικαιότατε Κριτή!

γ’. Με κάθε δόξα ανέβηκε ο Κύριος στα ουράνια κι Άγγελοι υμνούσανε
κι οι μαθητές Του βλέπαν.
Με όμοιο τρόπο θε να ‘ρθει∙ σ’ όλους θα γίνει φανερός κι οι Άγγελοι θα παν μπροστά,
[εμπροσθοφυλακή Του, καθώς το γράφουν οι Γραφές – έτσι ακριβώς θα γίνει.
Τότε και τα ουράνια κι όλα στη γη αντάμα, μα κι όσα είν’ μέσα σ’ αυτή θαμμένα στα έγκατα
[της,
τον Σταυρωμένο μας Χριστό μαζί θα προσκυνήσουν κι όλοι θα Τον δοξολογούν με μια φωνή
[σαν ένα.
Χριστό θα ομολογήσουνε χωρίς αμφιβολία ως τον Θεό, Δημιουργό κι όλης της πλάσης
[Κτίστη.
Κι οι Ιουδαίοι θα θρηνούν, θα κλαίνε όπως Τον βλέπουν, Αυτόν που Τον λογχίσανε τρυπώντας την πλευρά Του∙
μα οι δίκαιοι από χαρά θα λάμπουν και θα υμνούνε και θα ζητωκραυγάζουνε και «Δόξα Σοι»
[θα λένε,
«ω, δικαιότατε Κριτή!».

δ’. Πριν απ’ τον πρώτο ερχομό του Θεού εδώ στη γη μας, ο Ιωάννης προπορεύτηκε
κηρύττοντας μετάνοια – μετανοείτε έλεγε σ’ όλους που συναντούσε.
Της παρουσίας της δεύτερης πρόδρομος θα είναι άλλος∙ ο Ηλίας θα είν’ ο δίκαιος, αυτόν θα
[δούμε τότε.
Καταπώς το προφήτεψε ο προφήτης Μαλαχίας: «Πριν την ημέρα που την λέν’ ημέρα του Κυρίου θ’ αποσταλεί –θα σας σταλεί– ο Ηλίας ο Θεσβίτης».
Μα κι Ματθαίος το έγραψε στο Ευαγγέλιό του: εκεί λέει που δίδασκες Σωτήρα μου τον
κόσμο, πλέκοντας το εγκώμιο του Πρόδρομου Ιωάννη, με τέτοια λόγια μίλησες κι αυτόν τον
[λόγο είπες: «Αυτός είναι κι αν θέλετε να το παραδεχτείτε,
ο Ηλίας είν’ που πρόκειται στο μέλλον να ξανάρθει»∙ για να κηρύξει, προφανώς, Εσένα τότε
[πάλι
ω, δικαιότατε Κριτή!

ε’. Κι άλλα σπουδαία κι απόκρυφα μας παραδίδει, όμως, και με σαφήνεια φρόντισε πολλά να
[μας διδάξει
στο έργο του Αποκάλυψη
ο Ιωάννης ο Θεολόγος∙ κι ανάμεσα στα άλλα, μάς λέει και τούτο καθαρά: πως ο Ηλίας είν’
[αυτός που πρόκειται να έρθει.
Και μάλιστα μαζί μ’ αυτόν, αφήνεται να εννοηθεί, πως θα ‘ρθει ένας ακόμα∙ θα ’ν’ ο
[μακάριος Ενώχ μαζί με τον Ηλία.
«Θα αποστείλω», λέει, «δυο προφήτες μεσ’ τον κόσμο∙
σάκους ετούτοι θα φορούν, σ΄ όλους θα Με κηρύττουν».
Και οι δυο τους, λέει, θα εμφανιστούν χίλιες διακόσ’ εξήντα
ημέρες πριν εμφανιστείς Εσύ ξανά στον κόσμο,
ω, δικαιότατε Κριτή!