Ένας πρόχειρος εκχιονιστήρας που τον χρησιμοποιούσαν σε σχεδόν όλα τα χωριά του Εύξεινου Πόντου είναι το ρουκάν’, το οποίο αποδεικνύει την εφευρετικότητα των Ποντίων. «Προτού ακόμα φτιαχτεί το “εκχιονιστικό” στα νέα ελληνικά, στην ποντιακή διάλεκτο υπήρχε μια λέξη περισσότερο εύχρηστη!», σημείωνε σε άρθρο του στην Ποντιακή Εστία ο Παντελής Μελανοφρύδης.
Ο δάσκαλος, συγγραφέας, ερευνητής, λαογράφος και δήμαρχος Πτολεμαΐδας από την Άδυσσα της Αργυρούπολης του Πόντου εξηγούσε ότι στον Πόντο η χιονόπτωση ήταν έντονη και τα χιόνια σκέπαζαν τα σπίτια των χωρικών που είχαν κυρίως δώματα, δηλαδή επίπεδη στέγη με πεπιεσμένο χώμα.
Γι’ αυτό κατασκεύαζαν το ρουκάν’, για «ν’ αποχιονατίζ’νε τα δώματα».
Ο πρόχειρος αυτός εκχιονιστήρας αποτελούνταν από ένα χοντρό σανίδι που είχε μήκος ένα μέτρο και πλάτος περίπου 20 εκατοστά. Στο μέσο ήταν προσαρμοσμένο το λάβ’, ένα ξύλο σε σχήμα Τ που χρησίμευε ως λαβή. Όταν το χιόνι ξεπερνούσε τα 10-15 εκατοστά χρησιμοποιούσαν αυτό το εργαλείο για να καθαρίσουν το δώμα, ενώ με το ίδιο έσπρωχναν το άχυρο στον αχυρώνα.
