Οι αντιδράσεις ήταν τελικά τόσες που δεν έσωσαν την καλλιτεχνική έμπνευση του Ελβετο-ισλανδού Κριστόφ Μπιούχελ, ο οποίος μετέτρεψε την καθολική εκκλησία της Αγίας Μαρίας του Ελέους σε τέμενος, κάνοντας ουσιαστικά μια εγκατάσταση και θέλοντας να προωθήσει τη θρησκευτική ανοχή, όπως είπε.
Οι αρχές του Δήμου της Βενετίας είχαν εξαρχής επιφυλάξεις, φοβούμενες επιθέσεις είτε από αντι-ισλαμιστές είτε από ακραίους ισλαμιστές.
Στην πορεία μάλιστα, μουσουλμάνοι, αγνοώντας το γεγονός ότι επρόκειτο για καλλιτεχνική εγκατάσταση, άρχισαν να μπαίνουν στη λογική ενός τεμένους και να προσεύχονται. Τότε παρενέβησαν εκ νέου οι αρχές υποστηρίζοντας ότι παραβιάστηκε ο νόμος που απαγορεύει την άσκηση θρησκευτικών καθηκόντων σε τέτοιους χώρους και ζήτησαν από τους Ισλανδούς διοργανωτές να τον εγκαταλείψουν. Εκείνοι υποστήριξαν με έγγραφά τους ότι ο χώρος δεν λειτουργούσε ούτε ως ναός, όμως οι Βενετοί δεν πείσθηκαν και αποφάσισαν τη σφράγισή του.
Η Βενετία αν και πόλη με τεράστιους αριθμούς τουριστών, δεν διαθέτει τέμενος.
