Ένας συγκλονιστικός ύμνος που χάνεται στα βάθη του χρόνου και τα πλάτη του χώρου – από τον 18ο αιώνα στην Ιταλία, μέχρι τους μαρωνίτες του Λιβάνου, από το «Au sang qu’u Dieu va repandre» των Γάλλων μέχρι το «Wa Habibi» στην αραβική γλώσσα.
Στην Ελλάδα τον πρωτοακούσαμε από τον αλησμόνητο Χρύσανθο, με τον τίτλο «Μάνα μου» και σε στίχους1 του σπουδαίου Νίκου Γκάτσου, όπως τον είχε περιλάβει ο (εξίσου σπουδαίος) Χριστόδουλος Χάλαρης στο δίσκο Δροσουλίτες, το 1975.
Η Αντωνία Καραγιαννίδου αποφάσισε να δώσει νέα πνοή στο υπέροχο αυτό τραγούδι, και μαζί με τον Νίκο Γαβριά (λύρα) δημιούργησαν όμορφες εικόνες γυρισμένες μέσα και γύρω από τον Ιερό Ναό Παναγίας Κουμπελίδικης, στην Καστοριά. Όπως αναγράφεται στο συνοδευτικό σημείωμα, «Πρόκειται για βυζαντινό ναό η κατασκευή του οποίου έχει τοποθετηθεί μεταξύ 9ου και 11ου αιώνα. Το κύριο χαρακτηριστικό του ναού είναι ο τρούλος, στον οποίο οφείλεται και η προσωνυμία Κουμπελίδικη (κουμπές στα τουρκικά σημαίνει τρούλος). Οι παλαιότερες τοιχογραφίες στο εσωτερικό του ναού χρονολογούνται την περίοδο 1260-1280. Ιδιαίτερη, λόγω της σπανιότητάς της, είναι η τοιχογραφία στην καμάρα του εσωνάρθηκα όπου απεικονίζεται η Αγία Τριάδα».
Στο βίντεο συμμετέχει και η γιαγιά της ερμηνεύτριας, Ευθυμία Κουτσουρίδου.
