Δάνειο από τα λατινικά είναι στην ποντιακή διάλεκτο η λέξη καρβών’ (ή καβρών’), που περιγράφει το ξυλοκάρβουνο. Μεταφορικά, όμως, χρησιμοποιείται και για κάτι το πολύ μαύρο.
Όπως αναφέρει η Εγκυκλοπαίδεια ποντιακού ελληνισμού, με αναμμένα κάρβουνα γινόταν ένα είδος μαντείας και θεραπευόταν η βασκανία.
Οι «ειδικοί» ήταν συνήθως μεγάλης ηλικίας γυναίκες.
Για τη μαντεία τα αναμμένα κάρβουνα ρίχνονταν στο νερό. Ταυτόχρονα οι γυναίκες μελετούσαν το πρόσωπο του ενδιαφερόμενου, μουρμουρίζοντας διάφορες ευχές και ξόρκια.
Για το δε ξεμάτιασμα, και οι δύο έπιναν από το νερό: η ξεματιάστρα το έφτυνε στη φωτιά, ο ματιασμένος το κατάπινε για να γίνει καλά.
