Ποράνα αποκαλούσαν τις μπόρες των τελευταίων ημερών του χειμώνα, και ειδικότερα αυτές που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες του Μαρτίου ή τις πρώτες του Απριλίου.
Συνηθέστερα τις έλεγαν «τη γραίας τα ποράνα» (οι μπόρες της γριάς).
Σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες, «τη γραίας τα ποράνα» σχετίζονται με την παρακάτω ιστορία: Έπειτα από έναν βαρύ χειμώνα, ήρθε ο Μάρτης και οι άνθρωποι ανάσαναν. Περισσότερο χάρηκε μια γριά, που χάιδεψε τα γιδοπρόβατά της λέγοντας «βγήκε ο Μάρτης, τέλειωσαν τα βάσανά μας, εμπρός, πάμε στα παρχάρια».
Ο Μάρτιος όμως θύμωσε υπερβολικά με τα περιφρονητικά της λόγια και παρακάλεσε τον Απρίλη να του δανείσει τις τρεις πρώτες ημέρες του, πράγμα που εκείνος δέχτηκε. Τότε ο Μάρτης έκανε φοβερό κρύο και ανεμοθύελλες. Η γριά, για να μην παγώσει, πλησίαζε ολοένα τη φωτιά, ώσπου χώθηκε κάτω απ’ το καζάνι της και κάηκε, και φυσικά τα γιδοπρόβατά της σκόρπισαν.
- Με πληροφορίες από την Εγκυκλοπαίδεια ποντιακού ελληνισμού, εκδ. Μαλλιάρης-Παιδεία, Θεσσαλονίκη.
