Ένα όνειρο χρόνων αρχίζει να παίρνει σιγά-σιγά σάρκα και οστά στην Ίμβρο, το κάποτε ελληνικό νησί που σήμερα οι Τούρκοι το αποκαλούν Γκιοκτσέαντα (Gökçeada) αφού η Συνθήκη της Λοζάνης όρισε ότι εκεί είναι έδαφος τουρκικό. Η ελληνική κοινότητα που μόλις το 2013 απέκτησε και πάλι Δημοτικό στους Αγίους Θεοδώρους, το 2015 Γυμνάσιο και Λύκειο στα Αγρίδια και το 2017 νηπιαγωγείο επίσης στους Αγίους Θεοδώρους, μπορεί να υπερηφανεύεται ότι σήμερα στο πρώτο κουδούνι που θα χτυπήσει στα ελληνικά σχολεία συνολικά 47 μαθητές θα δώσουν το παρών.
Το ζήτημα της εκπαίδευσης στην Ίμβρο αποτέλεσε για χρόνια «πληγή» για τον μειονοτικό πληθυσμό. Το 1964 η Τουρκία, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λοζάνης, απαγόρευσε τη διδασκαλία των ελληνικών.
Τα σχολεία θεωρούνται ένα ισχυρό κίνητρο επιστροφής στην Ίμβρο. Στο νηπιαγωγείο φέτος θα φοιτήσουν επτά παιδιά τα οποία σχεδόν όλα είναι γεννημένα στο νησί. Στο Δημοτικό θα φοιτήσουν δέκα μαθητές και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση συνολικά τριάντα μαθητές. Ο αρχιερατικός αγιασμός για όλα τα σχολεία θα γίνει σήμερα στις 18:30 στο αμφιθέατρο του Λυκείου.
Πάντως, η φετινή αναμένεται να είναι μια πολύ ιδιαίτερη χρονιά για τους μαθητές του Λυκείου καθώς το ελληνικό σχολείο είναι ένα από τα έξι που επελέγησαν για το πρόγραμμα «Μια Οδύσσεια στα μνημεία πολιτισμικής κληρονομιάς της UNESCO στην Ευρώπη».
Έκθεση στην Αθήνα
Την Τρίτη στις 19:00 θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της διαπολιτισμικής εικαστικής έκθεσης για τα ελληνικά σχολεία της Ίμβρου που φιλοξενείται στην αίθουσα «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων, στο Θησείο. Τίτλος της έκθεσης είναι «TURKCELL – Η Τέχνη στην Επικοινωνία», και είναι αφιερωμένη στην τουρκική εταιρεία με τη χορηγία της οποίας το Γυμνάσιο και το Λύκειο απέκτησαν τον Μάιο του 2017 πρότυπες αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις.
Στην έκθεση συμμετέχουν 50 σημαντικοί Έλληνες και Τούρκοι εικαστικοί, οι οποίοι θα ακολουθήσουν αμφίδρομες επικοινωνιακές διαδρομές μεταξύ Αθήνας, Κωνσταντινούπολης, Θεσσαλονίκης και Σμύρνης προτού καταλήξουν στην Ίμβρο. Διακεκριμένα ονόματα της ζωγραφικής, της γλυπτικής και της φωτογραφίας αποδίδουν με το δικό τους τρόπο την έννοια της επικοινωνίας και προσφέρουν στο κοινό το μήνυμα του επικοινωνείν.
